روایت تسنیم از زندان آمل؛ وقتی تکرار اشتباهات سبب نابودی زندگی مجرمان می‌شود

به گزارش خبرگزاری تسنیم از آمل، زندان آمل در کمربندی امامزاده عبدالله (ع) با ظرفیت 500 نفر قرار دارد که اکنون پذیرای 800  زندانی از جرائم مختلف چون سرقت، کلاهبرداری، قتل عمد و غیرعمد، بدهی مهریه و نفقه، چک برگشتی و ورشکستگی مالی صاحبان واحدهای تولیدی است.

برای ورود به سلول‌ها لازم بود تا کفش‌های خود را درآورده و دمپایی‌های سفید مردانه به پا کرده و وارد بندها شوید که این امر به منظور رعایت کردن پاکیزگی و جلوگیری از هر گونه آلودگی به داخل زندان است.

گرچه برایم سئوال پیش آمد که با وجود شیوع کرونا نحوه نگهداری و پذیرش مجرمان جدید در این زندان چگونه است که جواب داده شد ظاهرا با آوردن مجرم تست و آزمایش کرونا از  وی گرفته و به مدت 14 روز قرنطینه سپس به بند انتقال داده می‌شود؛ ضمن اینکه در ابتدای ورود به زندان محلول ضدعفونی‌کننده به مشام می‌رسید که نشان می‌داد هر دفعه محیط زندان کاملا ضدعفونی رعایت می‌شود.

 طبقه نخست زندان قبل از رسیدن به سلول‌ها، اتاق‌هایی وجود دارد که به آنها کارگاه‌های تولیدی گفته می‌شود. کارگاه اولیه خیاطی که سه نفر در آنجا مشغول به کار بودند و با جدیت پشت چرخ‌ها نشسته و در حال دوخت و دوز بودند.

دادستان  عمومی و انقلاب آمل  در این باره گفت: این افراد علاوه بر آموزش آنچه که دوخت می‌کنند به زندانیان می‌فروشند و حتی با سفارش کار به کسب درآمد برای خود می‌پردازند.

 به گفته رئیس زندان آمل، در این زندان 10 کارگاه وجود دارد که شش کارگاه فعال و مورد آموزش و کسب درآمد زندانیان است.

 رئیس کل دادگستری مازندران در این بازدید از کارگاه‌ها با وجود آشنایی از عملکرد فعالان  حاضر در این کارگاه‌ها از نوع جرائم، مقدار حبس و مراحل پرونده آنها نیز جویا می‌شد تا پرونده‌های آنها که در مسیر قانونی به کندی پیش می رود، دستور سرعت بخشی به رئیس دادگستری و دادستان آمل داده شود.

امید برای کسب و کار

پس از بازدید این کارگاه‌ها به بندهای زندانیان رسیدیم؛ تمام تصورم در این بازدید از سلول‌ها و بندها تصویری از زندانی که بارها در سریال‌ها مشاهده کردم، بود، اما با مشاهده نخستین بند آنچه تصورم بود پرید!

بله زندان است و زندان یعنی حبس بودن؛ گرچه قبل از وارد شدن به این مکان دادستان آمل از وارد شدن به این مکان به ما گفته بود که زندان آمل مثل یک هتل است؛ اما پس از ورود به آن فضای دیگری قابل لمس بود.

 البته با مفروش فرش، تخت‌های فلزی سه تا چهار طبقه با پتوها، روبالشی و روتختی تمیز که در برخی از بندها گلدان‌های گل نیز به چشم آمده است و جالب تر اینکه از بین این بندها دو بند متفاوت با سایر بندها بوده زیرا به گفته مسئولان به دلیل داشتن پنجره و پرده گلدار خاص و با نمای بیرون است.

حجت‌الاسلام اکبری رئیس کل دادگستری مازندران از همان ابتدا با ورود به بند اول با صبوری از هر یک از زندانیان شروع به پرسیدن از نحوه جرم، مقدار حبس و آخرین وضعیت پرونده آنها کردند، زندانیانی که در سلول‌های خود با نظم و مرتب و پشت سر هم بر روی زمین نشسته بودند.

همراهان رئیس کل نیز با آرامش به این گفت وگوی چهره به چهره گوش می‌دادند و منتظر دستور جهت رسیدگی به پرونده و سرعت بخشی به آن  بودند.

اما چه‌قدر دردناک بود که چهره اکثر این زندانیان سن پایین و از رده سنی جوانان بودند که به جای زندگی لذت بخش در جامعه برای اشتغال یا تحصیل، در این بند 12 و 24 متری به سر می‌برند و ناراحت کننده تر اینکه از بین آنها مسن‌هایی دیده می‌شدند که با وجود سابقه چندین ساله و آزادی‌های مشروط از زندانی که از آن به عنوان "درس عبرت" نام می برند، باز هم دچار جرائم دیگر شده و برگشتن به این سلول‌های تاریک و روشن را به آزادی در بیرون ترجیح دادند.

 اگرچه علت اصلی بر ایجاد این جرائم و حضور جوانان و کهنسالان با یک و چندین بار ارتکاب جرم، نیاز به یک تحلیل کارشناسی حقوقی و قضایی و کارشناسی اقتصادی در جامعه دارد. طبق شواهد و سئوالات رئیس کل دادگستری مازندران از زندانیان، ظاهراً بیشترین جرایم در این زندان "سرقت" مطرح شده است.

اشک شوق برای آزادی 

بازدید ادامه یافت تا به بند سومی رسیدیم که فردی در آن به سر می‌برد که نمی‌توان وی را به عنوان مجرم یا حتی زندانی نام برد، زیرا پرونده‌اش خانوادگی و آن‌هم عدم پرداخت نفقه به همسرش بود که هم‌بند دیگر زندانیان شد و بر خلاف دیگر افراد موهایش را از ته نزده بودند. اما چه لذت بخش بود وقتی رئیس کل دادگستری مازندران پس از شنیدن صحبت‌های وی و بررسی پرونده‌اش طبق مساعدت از ستاد کمک رسانی به امور مهریه و پرداخت 8میلیون تومان بدهی‌اش، آزادی به این فرد داد و اشک شادی را در چشم‌هایش جاری کرد و زیباتر باعث صلوات فرستادن بلند و‌رسای هم سلولی‌هایش شد و این یعنی اینکه آزادی برای زندانیان مهم است و هر فردی از این بند آزاد می‌شود موجب شادی و خرسندی هم سلولی‌هایش می‌شود.

در طول حضورمان و همراهی وی با مسئولان خنده و شوخی طبعی اش از وی دور نمی شد.  خودش را "وکیل بند" معرفی کرد که 14 سال در زندان حبس کشیده و جرمش اعدام آن هم به دلیل کشف یک کیلو مواد مخدر و قتل بوده است.

 هنوز اعدام نشده و به گفته خودش منتظر حکم اجراییه قضایی است. می‌گفت که طی 14 سال یک بار هم به مرخصی نرفته و هر روزش چند سال برایم می‌گذرد، سه فرزندش بزرگ شده و دختر او نیز اخیرا نامزد کرده است. وکیل بندی که دیگر زندان را برای خود خانه ابدی‌اش در این دنیا دانسته و با نوع زندگی آن "اخت" شده است و آن خنده بر لب دردی نهفته بر دل دارد.

حجت الاسلام اکبری با پرسیدن از مجرمان که جرمشان حمل مشروبات الکلی بوده، نسبت به آنها حساسیت نشان می‌دادند و به طوری که این افراد را ارشاد می‌کرد و می‌گفت: مگر شما مسلمان نیستید؟ چطور نان سفره تان را با فروش و تولید این نوع مواد حرام می‌کنید.

 نسبت به قتل عمد و غیرعمد نیز به طور جدی پیگیر پرونده می‌شد تا در صورت امکان از قصاص اولیای دم با پرداخت دیه از سوی ستاد پرداخت دیه زندانیان استان جلوگیری شود.

تلاش برای جوانی که برای جلوگیری از حکم اعدامش دو بار سفر به همدان را دریغ نکردند و همچنان امید برای رضایت اولیای دم دارند. همچنین آن افرادی که به دلیل تاخیر در پرداخت مهریه در حبس بودن اسمشان را در لیست قرار می‌دادند تا با برخورداری از حکم اعصار از زندان آزاد شوند تا با بودن در این مکان با دیگر جرائم آشنا نشوند.

در پایان این بازدید حجت الاسلام محمدصادق اکبری رییس کل دادگستری مازندران دیدار چهره به چهره با زندانیان را جهت تسریع در رسیدگی و رفع  مشکلات آنها بیان و عنوان کرد: مهم‌ترین هدف حفظ حقوق شهروندی مددجویان در زندان است.

وی افزود: رویکرد زندان باید فرهنگی و تربیتی و در جهت اصلاح و تربیت مددجو باشد زیرا در غیر این صورت، تداوم رفتار ناهنجار در محیط زندان، سبب عادی سازی رفتار می‌شود که بعد ها با بازگشت فرد به جامعه این ناهنجاری ها تبدیل به معضلات جدید خواهد شد.

گزارش از کبریا مقدس

انتهای پیام/ 684/س