امیر کویت درگذشت/ نگاهی به تاریخ حکومت خاندان الصباح

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، تلویزیون کویت رسما خبر درگذشت شیخ «صباح الأحمد الجابر الصباح» امیر این کشور را اعلام کرد.

دفتر امیری کویت  لحظاتی پیش رسما خبر درگذشت شیخ الصباح امیر این کشور را تائید کرد.

• جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

اخیرا گزارش‌هایی از وخامت وضعیت جسمانی امیر کویت به گوش می‌رسید. امیر کویت در بیمارستانی در آمریکا تحت درمان بود.

بر اساس بیانیه دولت کویت، امیر این کشور ساعت 4 عصر به وقت کویت از دنیا رفته است.

در پی مرگ امیر کویت ، 40روز عزای عمومی در این کشور اعلام شد.

وی چهاردهمین امیر کویت است که در سن 91 سالگی درگذشت. شیخ «نواف الاحمد الجابر الصباح»  84 ساله ولیعهد کویت است. پیش از این و در پی وخامت حال امیر این کشور بخشی از اختیارات وی به ولیعهد واگذار شده بود.

 نواف الاحمد ششمین فرزند " شیخ احمد الجابر الصباح " دهمین  امیر کویت و از فوریه 2006 ولیعهد کویت است و یکی از برجسته‌ترین نامزدها برای جانشینی برادرش  به شمار می‌آید.   

نواف قبل از تصدی ولیعهدی در طول دوران سیاسی خود چندین سمت وزیری از جمله وزارت کشور، دفاع و امور اجتماعی و معاونت نخست وزیری را برعهده داشته است. 

ولیعهد کویت، متولد ژوئن سال 1937 میلادی است و حدود 84 سال سن دارد و تاکنون چندین عمل جراحی در داخل و خارج از کشور بر روی او انجام شده است.  

تاریخچه خاندان الصباح در کویت

خاندان صباح در کویت از سال 1760 حکومت خود را بر این کشور آغاز کردند.

در اوایل قرن هجدهم سه خاندان مهم به نام‌های «آل صباح» و «آل خلیفه» و «آل جلاهم» بنا به دلایل اقتصادی وسیاسی در کویت اقامت کرده و در سال‌های 1716 تا 1756 برای حکومت بر کویت به صورت اشتراکی توافق کردند. اداره امور کویت به این صورت میان سه خاندان تقسیم شد که بر این اساس خانواده صباح مسئول امور سیاسی بود٬ آل خلیفه تجارت زمینی و آل جلاهم تجارت دریایی را عهده‌دار شدند. اما این حکومت اشتراکی نتوانست خیلی دوام بیاورد در سال 1756 از هم پاشید و خاندان صباح که مهم ترین بخش روند کویت یعنی سیاست را بر عهده داشت٬ به تنهایی حکومت خود را در این منطقه آغاز کرد.

اولین امیر کویت از خاندان الصباح به نام « صباح بم جابر» بود. از آن زمان تاکنون که «صباح احمد جابر صباح» که در 29 ژانویه 2006 در کویت به قدرت رسید٬ 14 امیر بر این کشور حکمرانی کرده‌اند.

در زمان حکومت « شیخ مبارک» فرزند صباح دوم و پنجمین شیخ کویت نظام حکومت این سرزمین شکل تازه ای به خود گرفت؛ زیرا وی حکومت را در تیرة دو فرزند خود موروثی کرد.

در زمان حکومت همین شیخ ، معاهدة 23 ژانویه 1899میلادی مبنی بر حمایت انگلستان از کویت میان دو کشور منعقد شد و به این ترتیب کویت به صورت تحت الحمایه انگلیس درآمد. این معاهده حاوی چند موضوع اساسی از جمله ممنوعیت واگذاری سرزمین و ممنوعیت برقراری ارتباط کویت با کشورهای خارجی بود. در سال 1961 در دوران حکومت «عبدالله سالم الصباح » کویت که به موجب معاهده 1899 به صورت تحت الحمایه انگلیس در آمده بود ، اعلام استقلال کرد. پس از شیخ عبدالله السالم الصباح که مورد علاقه و احترام ملت کویت بود و تا سال 1965 امیر این کشور بود، برادرش «شیخ صباح السالم الصباح» به حکومت رسید. این شیخ نیز در 31 دسامبر 1977 فوت کرد و شیخ جابر الاحمد الجابر الصباح عهده‌دار امور کویت شد.

پس از درگذشت جابر الاحمد الجابر در ژانویه 2006 ٬ «صباح احمد جابر صباح» به حکومت رسید.

با وجود حاکمیت خاندان آل صباح در دو قرن گذشته، کویت در بین کشورهای خلیج فارس تنها کشوری است که از آغاز استقلال در سال 1961، دارای قانون اساسی بوده و تفکیک قوای سه گانه پارلمان مستقل، آزادی های سیاسی و آزادی مطبوعات در آن تضمین شده است و به نظر می رسد حاکمیت این کشور کوچک خلیج فارس تاکنون به این اصول مهم قانون اساسی تا حد زیادی پایبند بوده است. گرچه امیر کویت طبق قانون اساسی حق دارد در شرایط خاص پارلمان را منحل کند، اما انتخابات در آن کشور به صورت آزاد برگزار می شود و با اصلاحاتی که در قانون انجام شده است کلیه شهروندان کویت اعم از زن و مرد از حق انتخاب شدن و انتخاب کردن برخوردارند.

سیاست‌های امیر 91 ساله کویت اغلب در راستای ثبات و کاهش تنش‌های منطقه‌ای بود. او بارها تجاوزات مستمر عربستان به خاک یمن را محکوم و نیز بر لزوم حمایت از مسئله فلسطین تاکید می‌کرد.

تأثیر جا به جایی قدرت در کویت بر کشورهای خلیج فارس

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران سیاسی منطقه، انتقال و جا به جایی قدرت در این کشور بر فعالیت دیپلماسی آن و همچنین شورای همکاری خلیج فارس تاثیر گذار خواهد بود زیرا "صباح الأحمد الصباح" امیر کنونی کویت پس از رسیدن به قدرت، به مدت چهار دهه متوالی (از سال 1963 تا 2003 میلادی)  مقام وزیر امور خارجه این کشور را برعهده داشت.  

امیر کویت دارای یک حس دیپلماتیک قوی  بر پایه سیاست بی‌طرفی است که تجربیات زیاد وی به موفقیت او در این زمینه کمک کرد خصوصاً برای حل تنش‌های منطقه‌ای از جمله اختلاف کشورهای خلیج فارس و درگیری‌های بین قطر و کشورهای نفتی همسایه از جمله عربستان سعودی.   

در حالی که در سال 2017 شورای همکاری خلیج فارس پس از یک بحران جدی و به دنبال چالش بوجود آمده بین کشورهای عربستان، امارات متحده عربی و بحرین با قطر و قطع روابط این کشورها با دوحه در آستانه فروپاشی قرار گرفته بود،  شیخ "صباح الاحمد جابر الصباح"  امیر کویت وارد عمل شد و طرح  آتش بس را روی میز گذاشت و اعلام کرد که تمام تلاش خود را برای جلوگیری از درگیری نظامی بین طرفین انجام خواهد داد.

به رغم عدم موفقیت امیر متوفی کویت برای میانجیگری بین قطر و کشورهای تحریم کننده ، کویت تاکنون همراه با عمان به عنوان کشوری بی‌طرف باقی مانده است و برای حل اختلاف‌ها به تلاش خود ادامه می‌دهد.

کویت در سال 1962 به عنوان اولین کشور عربی حاشیه خلیج فارس اقدام به تشکیل پارلمان کرد و همواره به عنوان بازیگر منطقه‌ای و بین‌المللی به ویژه در بین کشورهای عربی نقش آفرینی و وساطت کرده است.

انتهای پیام/