بیانیه شاعران فارسی‌زبان در محکومیت اهانت به ساحت پیامبر(ص)/ شب شعر «رسول خاتم» برگزار شد
شب شعر شاعران فارسی‌زبان با موضوع مدح حضرت محمد (ص) با حضور شاعران از کشورهای مختلف برگزار شد. شاعران همچنین اهانت به ساحت پیامبر(ص) را نیز محکوم کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شب شعر شاعران فارسی‌زبان با موضوع مدح رسول خاتم، حضرت محمد (ص)، با حضور جمعی از شاعران از کشورهای ایران، افغانستان، هندوستان، تاجیکستان و پاکستان به صورت مجازی منتشر شد.
در این شب شعر که در آستانه میلاد پیامبر اکرم(ص) برگزار شد، شاعران ضمن شعرخوانی و تقدیم تازه‌ترین سروده‌های خود به مقام والای رسول خدا، اظهارات گستاخانه امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه را نیز محکوم کردند. بخشی از سروده‌هایی که در این شب شعر ارائه شد به این شرح است:
محمدباقر خان از دهلی نو:
هرچند قلب دشمنت از کفر و کین پر است
نام بزرگوار تو در هند و چین، پر است
سرحلقه تمام بزرگان عالمی
از احمد و محمّد تو هر نگین پر است
بی‌گور و بی نشان شده‌اند اهل ظلم و جور
از تربت شهید ره حق، زمین پر است
ما را هراس نیست زشمشیرِ دشمنان
کز قطره‌های خون دلم، آستین پر است
هرچند سجده نیست مرا جز به درگهش
از نور آفتاب خیالت، جبین پر است
بشنو، ز گوش هوش ضمیر و ز قلب پاک
قرآن همیشه از سخن دلنشین پر است
عمری گذشت و دفتر دل‌های عاشقان
از صائب و کلیم و غنی و حزین پر است
***
رستم عجمی از تاجیکستان:
شب بود و از سپیده صدایی نمی‌رسید
فریادهای خسته به جایی نمی‌رسید
بت‌های زنده با شکم گنده، کور و کر
آوای بردگان به نوایی نمی‌رسید
دوشیزه گیاه، دل افسرده بود، آه!
در گور خود به نشو و نمایی نمی‌رسید
در کام اژدها صفتان بود زندگی
موسای دیگری و عصایی نمی‌رسید
زندانی هوا و هوس بود نفس ما
گویی نفس نبود و هوایی نمی‌رسید
از کوه رحمت آمدی و عشق تازه شد
گفتی: «از این مسیر به جایی نمی رسید»
ای آخرین پیام‌رسان بی حضور تو
بر زخم‌های کهنه شفایی نمی‌رسید
***
محمدحسین انصاری‌نژاد:
بنگر رسول عشق! نونو بو لهب‌ها را
گستاخ‌تر از پیش، بی اصل و نسب‌ها را
تبت یدا...آواز جبراییل می‌آید
در بولهب‌ها بنگر این هذیان و تب‌ها را
تبت یدا... می‌پیچد آهنگی حجازی باز
تا بشنوی در پرده‌اش یاللعجب‌ها را
تبت یدا... این رستخیز نخل‌ها از چیست؟
همرنگ خون می‌بینم آن سو تر رطب‌ها را
تبت یدا... بنگر به بو جهلان حلق‌آویز
آن سو ترک آن گاه "حمال حطب "ها را
تبت یدا... با من بخوانید ای مؤذن‌ها
فرض است، بگذارید ذکر مستحب‌ها را
در راه مسجد، ابن ملجم‌های بسیاری ست
بشنوبه هنگام فلق، "فزت ورب"ها را
مستند ازجام شقاوت، خیل بدنامان
دشنام برجان جهان، بین و طرب‌ها را
گل‌های پاریسی فسرد ای باد شبگیری
آنجا ببر زین باغ، عطر منتخب‌ها را
این سان سیه مستی مگر شرب الیهود کیست؟
در شعله می‌بینم از آن بنت‌العنب‌ها را
چاووش می‌خواند الیس الصبح، پی در پی
صبح ظهور ای قوم، نزدیک است شب‌ها را
با ماه عوعوی سگان آخر چه خواهد کرد
کو حاصلی جز لعن حق این بی ادب‌ها را
گفتی فرنگ است و تمدن‌های رنگارنگ
بنگر توحش را و بگذار این لقب‌ها را
یا رب مگر در صبح خلقت دوخت نساجی
بر قامت اینان به رنگ شب قصب‌ها را
آغاز توفان را ببینید از همین گرداب
این گردباد مرگ در موج غضب‌ها را
بیت القصیده است این به نام مصطفی اینجا
بنگرمعطر ازشمیم عشق، لب‌ها را
***
علی آبان:
ای آینه گردان خداوند شمایل
ای جلوه خورشید به دریا متمایل
چون مهر حضور تو به دیوان فضایل
کرده است زمین را و زمان را به تو قایل
وقت است از این هلهله خورشید برقصد
عیسی به سماع آید و ناهید برقصد
میزان مزین به عدالت به مروت
از روز ازل داری با عرش قرابت
آدم ز مقام تو گرفته ست جبلت
بس راهبران بعد تو بودند به نوبت
ای سلسله سلسله ی نور به دستان
آرامش بی سابقه بر روح پریشان
کسری چه مکسر شد از آن تاب کمندت
آتشکده مرده ست از آن نور بلندت
بت‌ها همه افتاده به پاهای سمندت
ماندند ستون‌ها در دندانه پندت
پیوست به تو تا به ابد قلب سماوه
تشنه است به دیدار تو دریاچه ساوه
در وصف تو ای ماه‌ترین ماه فرو ماند
عابر نه که از دیدن تو راه فرو ماند
یوسف به تحیر ز تو در چاه فرو ماند
هی ماه شد و شاه شد و آه فرو ماند
بی تو نه که افلاک خدا خلق نمی‌شد
لولاک کسی هیچ کجا خلق نمی‌شد
تو آمده‌ای تا ببری رسم ستم را
از ریشه بخشکانی بت‌خانه غم را
جانی بدهی پیکر دیجور عدم را
تقسیم کنی آینه روشن جم را
افسوس که جز خون جگر هیچ ندادند
آن قوم به جز زهر، دگر هیچ ندادند
طی شد عطش فاصله در فصل زمستان
لبخند نشسته به لب کوه و بیابان
تفسیر شده در عطش حنجره قرآن
گل کرد چنان مهر تو در سینه آبان
کز میمنت نام تو ای عشق مکرم
گل می‌شکفد هر دم با بازدم و دم
گفتید دویدیم نگفتید دویدیم
تا چشمه جاری و زلال تو رسیدیم
از جام طهورای تو پیوسته چشیدیم
پایان خط مستی را اول دیدیم
ای مرگ شب و روز بزن بر تن من حد
من زنده جاویدم از عشق محمد
***
نغمه مستشار نظامی:
نقل است درین باب نکاتی متبرک
ابیات ملمع، کلماتی متبرک
جسم است درین راه کم از دانه ارزن
جان است درین راه زکاتی متبرک
یک جرعه از آن چای بنوشان عطشم را
ماییم نمک گیر نباتی متبرک
انوار خدا، جلوه پیغمبر خاتم
مینای دل و پرتو ذاتی متبرک
نامی است مبارک به لب پاک ملائک
نامی است چونان باب نجاتی متبرک
نامی است که بر کشتی نوح است منقش
روح القدس و آب حیاتی متبرک
ای حسن ختام غزل عشق محمد(ص)
این شعر شده با صلواتی متبرک
***
سودابه مهیجی:
"امین" و "امن" و "مؤمن" آنقَدَر دنیا خطابت کرد
خدا طاقت نیاورد و سرانجام انتخابت کرد
برای هر سری از روشنایت سایه‌بان می‌خواست
که شب را پیش پایت سر برید و آفتابت کرد
حجازِ وحشیِ زیبا ندیده دل به حسنت باخت
که بت‌ها را شکست و قبله دل‌ها حسابت کرد
خدا از چشم زخم مردمان ترسید پس یک شب
تو را تا آسمان‌ها برد و مثل ماه قابت کرد
تو را از آسمان بارید مثل عشق بر دنیا
زمین را تشنه دید و در دل هر قطره آبت کرد
دوای درد دین و درد دنیا، درد بی دردی
حضورت دردهای مرگ را حتی طبابت کرد
**
تو را از دورها هم می‌شود آموخت ای خورشید!
زمین‌گیرانه حتی با تو احساس قرابت کرد
که از این فاصله، این سال‌های دوریِ نوری
همیشه پرتو مهرت به شب‌هامان اصابت کرد
هنوز از قله‌های مأذنه نور تو می روید
فقط باید دعا خواند و یقین در استجابت کرد
محمد حسین عابد، از پژوهشگران و اساتید دانشگاه پتنا در هندوستان، نیز در ادامه این مراسم با بیان اینکه حضرت محمد (ص) برای همه انسان‌های جهان رحمت هستند، گفت: چهره رحمانی ایشان مختص به مسلمانان نیست. با وجود این، عده‌ای از مردم نادان و گستاخ، توهین‌هایی به آن حضرت کرده‌اند. در حال حاضر نیز رئیس جمهور فرانسه به بهانه آزادی بیان این عمل شنیع را مرتکب شده است؛ حال آنکه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن أَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیمٌ».
وی ادامه داد: مخاطب این آیه شریف همه مردم جهان، اعم از مؤمن و غیر مؤمن و مسلمان و غیر مسلمان است. همه مفسران بر این باورند که این آیه شریف تنها مسلمانان را مورد خطاب قرار نداده است. در واقع رنج‌های همه انسان‌ها با هر مذهب و آیینی در طول تاریخ برای ایشان سخت بوده است و ایشان برای هدایت همه انسان‌ها مبعوث شده‌اند.
این پژوهشگر یادآور شد: در برابر چنین وجود پر خیر و برکت و سراسر رحمت و عطوفتی، عده‌ای سنگ جهالت برداشته و می‌خواهند چهره نورانی رسول خدا، حضرت محمد (ص)، را بر پایه خشونت نشان دهند. بر ما مسلمانان واجب است که در مقابل این دشمن، متحد باشیم.
رضا اسماعیلی، شاعر و پژوهشگر، نیز در ادامه این نشست به ارائه یادداشتی درباره جایگاه صلوات در شعر فارسی پرداخت. او در بخشی از این یادداشت آورده است: در روایات، احادیث و آموزه های دینی بر ذکر صلوات بر محمد و آل محمد(ص) بسیار تاکید شده است. از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند: چگونه صلوات بفرستیم؟ فرمود: بگویید: «اللهم صل علی محمد و آل محمد». در محافل و مجالس مذهبی نیز، شاعران و ذاکران اهل بیت - پیش و پس از خواندن مناقب و مراثی - شرکت‌کنندگان را به فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد(ص) برای ثواب و استجابت دعا بسیار فرا می خوانند.
در شعر نبوی نیز که یکی از زیرشاخه‌های ارجمند ادبیات دینی و آیینی است، «صلواتیه» جایگاه شایسته‌ای دارد. شاعران مسلمان از دیرباز تا کنون - به قصد تبرک و تیمن - بخشی از دیوان اشعار خود را به صلواتیه اختصاص داده‌اند که بازخوانی دو نمونه صلواتیه از شاعران متقدم و معاصر خالی از لطف نیست:
گفتم که لبت، گفت لبم آب حیات
گفتم دهنت، گفت زهی حب نبات
گفتم سخن تو، گفت حافظ گفتا
شادی همه لطیفه گویان صلوات
(حضرت حافظ)
تا داشته ام فقط تو را داشته ام
با یاد تو قد و قامت افراشته ام
بوی صلوات می دهد دستانم
از بس که گل محمدی کاشته ام
(سعید بیابانکی)
وی ادامه داده است: اما با وجود کاربرد گسترده این ذکر معنوی، در مورد حقیقت و فضیلت صلوات و دایره و دامنه شمولیت آن - به جز استجابت دعا و گشایش در کارها - کمتر خوانده‌ایم و شنیده‌ایم. تصور عمومی بر این است که در ذکر معنوی صلوات ما فقط بر محمد و آل او - اهل بیت رسول خدا و امامان معصوم - سلام و درود می‌فرستیم که چنین برداشتی هر چند با متن آیات و روایات قرآنی و احادیث معصومین - آیه تطهیر و احادیث ثقلین و کساء - قابل انطباق است، ولی برداشت کاملی نیست.
آنچه در مورد حقیقت صلوات تا کنون ناگفته مانده، تفسیر مبسوط و مکشوف فراز «آل محمد» است. این که برداشت ما از «آل محمد» چیست و گستره معنایی و مفهومی آن تا کجاست؟ اگر دایره مفهومی «آل» یا «اهل» را فقط به خویشان و بستگان نسبی و سببی پیامبر(ص) محصور و محدود کنیم، آن وقت در پاسخ این سوال در می‌مانیم که چرا رسول خدا(ص) در باره سلمان فارسی فرمودند: «سلمان منّا اهل البیت؟ سلمان از اهل بیت ماست.»
پس آنچه که مسلم است دایره مفهومی «آل محمد» بسیار گسترده‌تر و فراتر از همخونی و خویشاوندی نسبی و سببی است؛ چرا که در بعضی از آیات و روایات واژه «آل» یا «اهل» به معنای پیروان و رهروان نیز به کار رفته است. با در نظر گرفتن این معنا می‌توان گفت که «آل محمد» قابل تعمیم به همه کسانی است که پیرو دین و آیین محمدی هستند. یعنی یکی دیگر از لایه‌های تفسیری این آیه با لحاظ این که پیامبر اکرم(ص) پدر معنوی امت اسلامی است، «خویشاوندی اعتقادی و معنوی» است. چنان که در روایتی از پیامبر اکرم(ص) آمده: ««أنا وعَلِیٌّ أبَوا هذِهِ الامَّة»، من و علی پدران این امت هستیم. (کمال الدین: ص 261 ح 7)، این که پیامبر پدر معنوی امت اسلامی است اظهرمن الشمس است، چرا که خداوند صریحا در آیه 40 سوره احزاب فرموده است: «مَا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِکُمْ»، محمّد پدر هیچ یک از مردان شما نیست. این که پیامبران توحیدی پدران معنوی امت هستند، مورد تایید آیات قرآن است. هم چنان که در آیه 78 سوره حج، حضرت ابراهیم(ع) نیز پدر مسلمانان خوانده شده است:
«وَ جاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباکُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبیکُمْ إِبْراهیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمینَ مِنْ قَبْلُ وَ فی هذا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهیداً عَلَیْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ فَأَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلی وَ نِعْمَ النَّصیرُ./ آیه 78، سوره حج» ترجمه: «در راه خداوند چنان که باید جهاد کنید او شما را برگزید و برایتان در دین هیچ تنگنایی پدید نیاورد. کیش پدرتان ابراهیم است. او پیش از این شما را مسلمان نامید تا این پیامبر بر شما گواه باشد و شما بر دیگر مردم گواه باشید. پس نماز بگزارید و زکات بدهید و به خدا توسل جویید. اوست مولای شما، چه مولایی نیکو و چه یاوری نیکو.»
با این توسع معنایی، همه انبیا و اولیا الهی - از آدم تا خاتم - در دایره شمول «آل محمد» قرار می گیرند. بنابراین وقتی ما در صلوات بر رسول خدا از عبارت «آل محمد» استفاده می‌کنیم، در واقع این عبارت به تمام انبیا و اولیاء الهی اشاره دارد که پیامبر اکرم(ص) خاتم راه توحیدی آنهاست، و حضرت عیسی و موسی (ع) و همه انبیاء الهی و همچنین حضرت مریم (س) نیز در ذیل سلسله نورانی «آل محمد» قرار می‌گیرند که احترام و تکریم آنان واجب است.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: با عنایت به این دقیقه و برای حفظ حریم و حرمت حضرت خاتم الانبیا، منِ شاعر و ذاکراهل بیت(علیهم السلام) باید در شعر دینی و آیینی همان گونه که به معصومین و بزرگان مذهب شیعه احترام می گذارم، به مقدسات و بزرگان دینی سایر ادیان و مذاهب الهی نیز احترام بگذارم، چرا که بی حرمتی به ساحت پیامبران و انبیا الهی سایر ادیان، به نوعی اسائه ادب به ساحت مقدس پیامبر مکرم اسلام است که شاعران آیینی اصیل باید از فرو افتادن در این دامچاله برحذر باشند. ...
در پایان این مراسم نیز بیانیه شاعران فارسی‌زبان در محکومیت اهانت به ساحت مقدس پیامبر اکرم، حضرت محمد (ص)، منتشر شد که به این شرح است:
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
«یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ»
می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند، حال آن که نمی دانند خدا نور خود را کامل خواهد کرد، اگر چه کافران ناخشنود باشند. (سوره توبه، آیه 32)
اقدام نابخردانه مجله فرانسوی «شارلی ابدو» در اهانت مجدد به ساحت مقدس رسول خدا(ص) که «رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ» و پیام آور صلح و مهربانی برای جهانیان است و حمایت رئیس جمهور بی تدبیر این کشور از به سخره گرفتن مقدسات دینی، اهانت به تمام ادیان توحیدی و نشانگر ماهیت (ص) اسلام ستیزانه حکومتی است که خود را به دروغ پرچمدار آزادی و مدافع حقوق بشر می‌داند.
این اقدام وقیحانه که باعث شعله ور شدن آتش خشم و نفرت مسلمانان و فطرت های پاک و خداجو در سراسر جهان شده است، با هیچ منطقی قابل توجیه و دفاع نیست.
بی شک حمایت حکومت سکولار فرانسه و صهیونیسم بین الملل از این اقدام مذبوحانه که در راستای تکمیل پروژه «اسلام هراسی» صورت می گیرد، همدستی و هم داستانی با خط تروریسم گروه های تکفیری - بخصوص داعش - است، که در نهایت منجر به گسترش موج افراط گرایی دینی و متزلزل شدن بنیان های صلح و آزادی در سراسر جهان خواهد شد.
سردمداران دروغین «حقوق بشر» و مُدعیان مُزوّر «دموکراسی» و «آزادی بیان» بدانند که چنین اهانت‌هایی چیزی از ارزش‌های «سراج مُنیر» اسلام محمدی نمی‌کاهد، چنان که سعدی به راستی و درستی گفته است:
شب پره گر وصل آفتاب نخواهد
رونق بازار آفتاب نکاهد
شاعران پارسی‌زبان عضو انجمن ادبی «هندیران» و همه گروه‌های وابسته به این انجمن بین‌المللی، با تأکید بر احترام به مقدسات تمامی ادیان توحیدی و ضمن محکوم کردن این اقدام موهن، از مسلمانان جهان می خواهد که به منظور حفظ وحدت جهان اسلام و خنثی کردن نقشه‌های شوم دشمنان دین ستیز، در این شرایط حساس از هر گونه حرکت وحدت‌شکنانه بپرهیزند و با بصیرت و هشیاری در مسیر روشنگری گام بردارند.
از مجامع حقوقی و قانونی - خصوصاً وزارت محترم خارجه – نیز انتظار می‌رود، برای پیشگیری از تکرار حرکت‌های موذیانه‌ای از این دست، طبق قوانین بین‌المللی و به صورت قاطعانه با مسببان این اقدامات موهن برخورد کنند.
انتهای پیام/
