روایت جهاد بدون وقفه طلاب بیرجندی در بخش‌های کرونایی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، ساعت 12 شب، سکوت بیمارستان را فرا گرفته است. هر از گاهی صدای ناله و سرفه همراه با درد از بخش بیماران کرونایی به گوش می‌رسد.

ماسک اکسیژن را از صورتش کنار می‌‌زند، سرفه او را آزار می‌دهد فردی که به گمانت پرستار است خود را به بیمار می‌رساند، ماسک اکسیژن را بر صورت بیمار می‌گذارد و با حرفهایش او را آرام می‌کند. به او دلداری می‌دهد و متقاعدش می‌کند که باید دستگاه اکسیژن را بر صورتش بگذارد.

هنوز از بالین این بیمار دور نشده که بیماری دیگر در اتاق مقابل که گویی آلزایمر نیز دارد به دنبال این است تا سرم خود را باز کند و از دوری خانواده‌اش گلایه دارد و سعی دارد از روی تخت بلند شود خود را بر بالین بیمار می‌رساند و خود را پسر بیمار معرفی می‌کند و با حرف‌هایش به بیمار کرونایی آرامش می‌دهد.

شاید در گمان اول فکر کنید او یک پرستار است اما خوب که به چهره او نگاه می‌کنی، عمامه سفیدی را بر سرش می‌بینی آری او طلبه جهادی است که  در بخش بیماران کرونایی حضور دارد تا به بیماران و کادر درمان کمک کند.

در کنار همه آسیب‌های فضای مجازی، گاهی هم مطالبی درج می‌شود که درسی بزرگی را به دنبال دارد. دیشب وقتی فضای مجازی و اینستاگرام را نگاه می‌کردم مطالبی نظرم را به خود جلب کرد مطالبی که حکایت از حضور طلاب جهادگری داشت که در این روزهای کرونایی که اوضاع شهرهای استانمان خوب نیست و روند ابتلا و فوتی‌ها زیاد است 15 نفر از طلاب در بخشهای کرونایی شهرستانهای بیرجند، قاین و طبس حضور پیدا کردند تا به بیماران خدمت کنند.

آری خدمت صادقانه‌شان اینگونه آغاز می‌شود که 20 آبان ماه تعدادی از  بسیجیان طلبه و غیر طلبه به بیمارستان رازی و ولیعصر بیرجند اعزام شدند و قرار است در بخش کرونایی به بیماران کمک کنند.

کار جهادی این طلاب شباهت زیادی به کار مدافعان حرم و مدافعان سلامت دارد. اوایل که مدافعان حرم به سوریه اعزام  می‌شدند سعی می‌کردند به دیگران نگویند تا متهم به  سربازان بشار اسد نشوند. مدافعان سلامت نیز به ناچار در مدت خدمت از ارتباط با دیگران دوری می‌گزینند.

آری هر ثانیه خدمت در بخش کرونایی شبیه هر شب عملیات است و هر بی احتیاطی و اشتباهی حتی در لباس رزم موجب به خطر انداختن جان خود و دیگران می‌شود.

در یکی از بخش‌های کرونایی طلبه جهادی در گفتگو با خبرنگار تسنیم گفت: اکثریت بیماران پیرمردها و پیر زن‌ها است. شیفت شب بیمارستان ازبدترین شیفت‌هاست و باید 12 ساعت در لباس کاملاً پلاستیکی، ماسک و شیلد که تحملش وحشتناک و طاقت فرساست سپری کنید.

وی گفت: پرستار علاوه بر پرستاری باید نقش همراه بیمار را هم بازی کند و به بیمار آب و غذا بدهد. اگر بگویم کار در این شرایط مانند شب عملیات است اغراق نیست.  جرأت نداریم آب بخوریم و کمی ماسک خود را  پایین بکشیم و نفسی تازه کنیم.

 یکی از جهادی‌های طلبه حاضر در بیمارستان به نام ابوالفضل از بچه‌های شمال شهر است و هر کاری که از دستش برمی‌آید برای بیماران انجام می‌دهد. یکی از کارهایی که انجام می‌داد با بیماران صحبت می‌کرد و باعث آرامش بیماران می‌شد.

وی گفت: این جهادگران آتش به اختیار برای لبیک به فرمان رهبری این بار در جبهه سلامت به میدان آمدند تا بی منت به بیماران کرونایی خدمت کنند و تا ریشه کن کردن این ویروس از هیچ گونه تلاش و خدمتی دریغ نخواهند کرد.

انتهای پیام/254/ ع