چرا دولت در زمین تولید کاغذ بی‌هدف حرکت می‌کند؟
آشفته بازار ساماندهی وضعیت کاغذ چه در واردات و چه در تولید کاغذ نشان می‌دهد که دولت در این زمین تنها بی هدف دنبال توپ می‌دود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اگرچه بازار کاغذ روزهای آرام و بی‌حاشیه‌ای را در ایام کرونا می‌گذراند، اما امروز دیگر همگان می‌دانند که این آرامش قبل از طوفان است که این بازار تجربه می‌کند. رکود شدیدی که بر بازار کاغذ حکمفرما است، اجازه افزایش قیمت به کالاهای موجود حتی در حد قیمت تمام شده را نیز نمی‌دهد و این یعنی زمانی که تقاضا بر عرضه فزونی گیرد، با انفجار یکباره قیمت‌ها مواجه خواهیم شد.
در شرایطی که ریسک سرمایه‌گذاری دربازار واردات کاغذ بسیار بالاست و تضمینی برای فروش وجود ندارد، بسیاری از سرمایه‌گذاران از واردات کاغذ کنار کشیده‌اند، آن‌هایی نیز که در ماه‌های گذشته و حتی سال قبل اقدام به واردات کاغذ کرده‌اند، از عرضه آن‌ها در بازار خودداری می‌کنند.
نگاهی به قیمت‌ها در بازار آزاد نشان می‌دهد که قیمت‌ها پس از یک دوره افزایش نسبی در ابتدای مهر و آبان ماه حالا در میانه آذرماه به 375 هزار تومان کاهش داشته است، این البته قیمت تعیین شده برای کاغذ تحریر 70 در 100 چنمینگ است، قیمت برای کاغذ انذونزی بالای 500 هزار تومان بوده است.
کاهش قیمت در کاغذ روزنامه نیز دیده می‌شود کاغذی که تا کیلویی 16 هزار تومان پیش رفت، حالا با 14 هزار تومان خرید و فروش می‌شود.
به گفته کارشناسان؛ بازار کاغذ اکنون که تب سال‌های گذشته کاغذ فروکش کرده و خبری از حباب‌ها در بازار نیست، بهترین زمان توجه به تولید است چرا که در سال‌های اخیر به دلیل شرایط بحرانی دولت مجبور به توجه بیشتر به واردات کاغذ شد، از فراهم کردن شرایط مناسب برای واردات گرفته تا صرف میلیون‌ها دلار ارز برای کاغذ.
این اقدامات تولیدداخلی را بسیار آسیب پذیر کرده است. به گونه‌ای که امروز تولید داخلی کاغذ چاپ و تحریر تقریبا وجود ندارد، کارخانه‌های کارون و پارس که مدتی مدیدی است تحریر را تعطیل کرده‌اند و مازندران نیز که از ابتدای سال با تغییر مدیریت و سیاست شرکت سرمایه‌گذار انتظار می‌رفت به تولید تحریر به عنوان بزرگترین کارخانه تولید کاغذ چاپ و تحریر در کشور توجه ویژه‌ای داشته باشد، حالا علاوه بر تغییر کاربردی خط تولید چاپ و تحریر خود به دلیل تأمین نشدن مواد اولیه تولید و عدم همکاری دولت با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند.
مصطفی سعیدی، مدیری که اردیبهشت ماه بر این سمت منصوب شد حالا یک ماهی است که استعفا داده و از هفته گذشته تاکنون نیز در کارخانه حاضر نشده است. سعیدی مهمترین دلیل استعفای خود را کارشکنی برخی از مدیران در شرکت سرمایه‌گذار کارخانه چوب و کاغذ مازندران عنوان کرده بود.
قصه پرغصه تولید کاغذ در ایران سر درازی دارد. در سوی دیگر این ماجرا کارخانه‌های متعددی احداث می‌شوند که قرار است کاغذ از سنگ تولید کنند؛ موضوعی که بسیاری از کارشناسان و دست‌اندرکاران تولید کاغذ نسبت به آن انتقاد کرده و آن را موجب آسیب به محیط زیست می‌دانند تا جایی که سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا از اقدام وزارت صنعت در حمایت و حضور در راه‌اندازی کارخانه‌های تولید کاغذ از آهک انتقاد کرده و بارها نسبت به اثرات تخریب محیط زیستی این اقدام که بنا به گفته فعالان در اغلب کشورهای دنیا مردود شده است و امروز کسی از آن استفاده نمی‌کند، هشدار داده است.
کاغذی که بسیاری از ناشران نیز می‌گویند امکان چاپ روی آن به دلیل نوع و بافت کاغذ و ضخامت آن وجود ندار. مشخص نیست دولت در زمین کاغذ با چه استراتژی و برنامه‌ای بازی می‌کند، آن چیزی که عیان است تنها این است که دولت به دنبال توپ کاغذ بدون هیچ هدف و برنامه‌ای تنها می‌دود و این فرصت‌ها و سرمایه‌هاست که بر باد می‌رود و کارخانه‌هایی که یکی پس از دیگری تعطیل می‌شوند.
انتهای پیام/
