۷ دی ۵۷؛ روزی که پایه‌های طاغوت در قزوین لرزید
گروه استانها- روز ۷ دی‌ماه ۱۳۵۷ که در آن ۸ نفر از مردم انقلابی قزوین به دست مزدوران شاه به شهادت رسیدند، نخستبن نقطه عطف بزرگ در تاریخ انقلاب اسلامی استان و روزی است که برای نخستین بار پایه‌های طاغوت در دیار مینودری با قیام مردم این دیار لرزید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، پیروزی انقلاب اسلامی در استان قزوین نقاط عطف و مهم فراوانی داشته که روز 7 دی در میان آنها از ارزش و جایگاه ویژه‌تری برخوردار است چرا که در این روز بود که برای نخستین بار مردم انقلابی دیار منیودری رودرروی دژخیمان رژیم پهلوی ایستادند و با تقدیم 8 شهید که نیمی از آنها دانش‌آموز بودند، صدای اعتراض خود را به گوش کاخ‌نشینان درباری و اربابان مستکبر آنها رساندند.
روزی که در تاریخ انقلاب اسلامی ایران هم به نام مردم قزوین و قهرمانی‌های آنها به ثبت رسیده و مقدمه رسیدن مردمان مینودری به دهه فجر انقلاب اسلامی است. برای آگاهی از رخدادها و حوادث خونین و جریان‌ساز انقلاب در 7 دی‌ماه با «حسن شکیب‌زاده» گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.
دی ماه خونین قزوین
یک پژوهشگر تاریخ انقلاب اسلامی که از نزدیک در جریان تظاهرات و فعالیت‌های انقلابی مردم قزوین در سال 1357 بوده، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قزوین روزهای 6 و 7 دی ماه 57 را اوج حرکت مردم دیار مینونشان در جریان مبارزات انقلاب اسلامی توصیف کرد و گفت: با قیام مردم شهر علیه رژیم ستمشاهی در روز 6 دی ماه ماموران ژاندارمری قزوین با تیراندازی 4 نفر را به شهادت رساندند.
حسن شکیب‌زاده افزود: هنگام تشییع جنازه این شهیدان تظاهرات بزرگی در مخالفت با کشتار بی‌رحمانه این شهدا در قزوین برگزار شد که در آن مردم برای نخستین بار شعارهایی مانند «مرگ بر شاه» و «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» را علیه نظام شاهنشاهی سر دادند و با درگیری‌های شدیدی که در این روز (7 دی) اتفاق افتاد، 8 نفر از همشهریان از جمله 4 دانش‌آموز به شهادت رسیدند.
وی ادامه داد: همچنین در روز 8 دی در حالی که برق شهر قطع شده بود، همزمان با تشییع پیکر شهدا راهپیمایی اعتراضی بزرگی در اعتراض به کشتارهای 2 روز قبل صورت گرفت که در جریان آن مردم خشمگین به ساختمان محل فعالیت اتاق اصناف حمله کردند، این ساختمان را به آتش کشیدند و در نهایت با تیراندازی ماموران کلانتری پراکنده شدند.
روزهای جوش و خروش
شکیب‌زاده 2 روز 6 و 7 دی ماه 1357 را به عنوان نقاط عطف تاریخ انقلاب اسلامی در قزوین برشمرد و افزود: در 6 دی ماه همین سال در اثر درگیری بین ماموران هنگ ژاندارمری قزوین و 4 پسرعمو از خانواده «محمودیان» 3 نفر از آنها در دم و یکی از آنها هنگام بستری شدن در بیمارستان، به فیض شهادت نائل شدند.
وی با بیان اینکه فردای آن روز (7 دی) قرار بر این می‌شود که مراسم تشییع این شهدا در مسجدالنبی(ع) قزوین برگزار شود، عنوان کرد: به همین خاطر معلمان دبستان «بابک» که در خیابان پادگان قرار داشت، مدرسه را برای شرکت در آئین تشییع این 4 شهید تعطیل کرده و بچه‌های این دبستان را مرخص می‌کنند.
اقدامی ددمنشانه
این تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی در این باره ادامه داد: در همین زمان راننده خودروی فرمانداری نظامی هنگامی که از برابر این بچه‌ها رد می‌شده، با شنیدن شعار «مرگ بر شاه» از سوی آنها با خودرویش به صف تظاهرکنندگان کودک و نوجوان یورش برده که منجر به شهادت 4 دانش‌آموز قزوینی می‌شود.
وی این ددمنشی آشکار را عامل جریح‌تر شدن مردم قزوین نسبت به رژیم پهلوی بیان کرد و گفت: از فردای آن روز مقابله به مثل مردم در برابر نظامی‌ها و نیروهای امنیتی شاه بیشتر می‌شود به طوری که در سطح شهر مردم خشمگین به خانه‌های افسران و درجه‌داران لشگر 16 زرهی قزوین با پرتاب سنگ و «کوکتل مولوتوف» حمله می‌کنند.
قزوین فلسطین شده بود
شکیب‌زاده با بیان این که به عنوان سرباز لشگر 16 زرهی در آن روزها در جریان همه رخدادها بوده اضافه کرد: در روز 11 دی با هماهنگی‌ای که بین نیروهای حکومت نظامی انجام شده بود، برای زهر چشم گرفتن از قزوینی‌ها سربازان زیادی با خودروهای نظامی و چند دستگاه تانک به شهر حمله کردند و شروع به تخریب خانه‌ها و مغازه‌های انقلابیون کردند.
وی با بیان اینکه قزوین در فردای این اتفاق به یک ویرانه متروکه بدل شده بود، ادامه داد: بسیاری از مردم انقلابی هنگام تظاهرات در سایر شهرها با سر دادن شعارهایی مانند «مردم چرا نشستین، قزوین شده فلسطین» با مردم قزوین همدردی می‌کردند و از شهرهای مجاور مانند تهران برای قزوینی‌ها مواد غذایی ارسال می‌کردند.
انتهای پیام/ح
