یادداشت| ۶ روز ؛ فاصله از زمین تا ثریا
علی شعبانی در یادداشتی به بیان تفاوت‌های موجود میان سبک زندگی سردار سلیمانی و مرحوم هاشمی رفسنجانی پرداخت و نوشت، فاصله شش روزه این سالگرد شهادت با آن سالروز رحلت را خیلی بیش از شش روز دیدم؛ فاصله زمین تا ثریا!
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، علی شعبانی در یادداشتی با عنوان «6 روز ؛ فاصله از زمین تا ثریا» با اشاره به تفاوت سبک زندگی سردار سلیمانی و مرحوم هاشمی رفسنجانی نوشت: چند روز است که در حال و هوای مرد میدان، قهرمان بلامنازع اخلاص و جهاد و ولایتمداری و سید الشهدای مقاومت حاج قاسم سلیمانی هستیم و هر روز یادداشت مقاله ، فیلم و یا مستنداتی از ایشان را در رسانه‌های مختلف می‌خوانیم و به نبودش غصه و به ویژگی‌هایش غبطه می‌خوریم
درست 6 روز دیگر نیز سالروز فوت مرحوم هاشمی رفسنجانی است که حامیان و علاقمندان ایشان نیز در رسانه های مکتوب و فضای مجازی خاطرات و گفتنی‌ها را در وصف آن مرحوم در معرض افکار عمومی می‌گذارند و برخی از اعزه نیز مدعی ارادت حاج قاسم به هاشمی می‌شوند(که در جای خود به آن خواهیم پرداخت) اما آنچه مآلاً برای بنده موجب بروز دوگانه های فاحش بین این دو شخصیت شده و مرا متحیر ساخته است را نتوانستم در درونم حل و فصل کنم و بهتر دیدم با خوانندگان گرامی و فرهیخته واگویه نمایم شاید که آنها هم چون من در این پارادوکس مانده باشند.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
اما بعد: در خاطرات عبد صالح خدا سرباز ولایت شهید قاسم سلیمانی خواندم و شنیدم (از زبان صبیه ارجمندشان خانم زینب سلیمانی) که پدر برای خوردن چهار پنج دانه توت خشک توسط فرزندش از روی میز محل کارش آن را محاسبه تا پولش را به بیت المال برگردانند و من مانده بودم از این همه زهد و پرهیزگاری. در همین حیرت بودم که در روزنامه سازندگی ارگان حزب کارگزاران (14/10/99) با خاطره ای از زبان مرحوم هاشمی رفسنجانی مواجه شدم که می‌گوید : چهارشنبه 28/1/1370 برای پرواز به سوی استان فارس به فرودگاه رفتیم. عفت ، فاطی ، فائزه ، مهدی ، فرشته و بچه ها و بعضی از بستگان هم بودند. با یک ساعت تأخیر به سوی شیراز حرکت کردیم ....... عفت و سایر زنان همراه در محل جداگانه‌ای مستقر شده اند و ما در استانداری هستیم. هوا مساعد و شهر شیراز تمیز و با طراوت و پرگل و بوی بهارنارنج است."
با خودم می‌گویم کسی که برای آینده تاریخ نگاری می کند اگر هزینه سفر همراهانش را از جیب خودش داده است که تاریخ نویس خوبی نیست چون طوری نوشته که خواننده را به ارکان نظام اسلامی بدبین می کند و اگر هزینه را از جیب شخصی نداده اند که پس چرا قاسم سلیمانی پول پنج دانه توت خشک بیت المال را حساب می کند؟
همین دو روز پیش خواندم که «جانباز قطع نخاعی "ناصر توبه‌ای‌ها" در سن 21 سالگی فرماندهی یکی از گردان های لشکر 41 ثارالله کرمان را برعهده داشت که در آن زمان حاج قاسم سلیمانی در سمت فرماندهی لشکر خدمت می کرد. سردار شهید حاج قاسم سلیمانی وقتی نزدیک ایام عید می خواست به کرمان و به دیدار والدین خود برود، به همسر این جانباز زنگ می زد و می گفت من دو روز به خانه شما می آیم. لباسی تهیه می کرد و به خانه او می رفت. جانباز را استحمام می داد، تخت او را آماده می کرد و در این دو روز به همسر جانباز می گفت کار آشپزخانه هم به عهده من است؛ دو روز خدمت گذاری این جانباز قطع نخاعی را داشت، بعد به سمت کرمان می رفت. این جانباز در دی ماه سال 1392 به دیدار حق شتافت.»
این خاطره را خواندم به روح مطهر شهید سلیمانی و شهید ناصر توبه ای ها درود فرستادم تا اینکه در خاطرات مرحوم هاشمی دیدم که: " در شیراز به مقر جانبازان رفتم و در آنجا نماینده جانبازان نیازها را گفت و من صحبت تسلیت آمیزی نمودم"!! و من هنوز متحیرم که رئیس جمهور وقت از تهران به شیراز می‌رود تا مشکل جانبازان را با صحبت آرام بخش حل کند یا اقدامی کند؟ شاید خاطرات ایشان ناقص نوشته شده باشد که بعید است که در قبال طرح مشکلات به حرف زدن بسنده کرده باشند.
همین امروز مصاحبه نمایندگی مقام معظم رهبری در نیروی قدس را در برنامه «ساعت یک و بیست دقیقه» (ساعت شهادت) می دیدم که گفت در تمام این سالها که با شهید سلیمانی بودم یک بار نشنیدم که بگوئید من این کار را کردم . مانده ام که اینجوری درسته یا خاطره مرحوم هاشمی که در جای جای آن سخن از این است که من این کار را کردم . از من کمک برای فلان کار خواستند . از فلان کارم تشکر کردند . برای نمونه در خاطرات سال 70 نوشته اند:به استادیوم آزادی رفتیم و در اجتماع آزادگان سراسر کشور شرکت کردیم. احساسات پرشوری ابراز کردند و برای تلاش من که منجر به آزادی آنها شد، اظهار امتنان کردند.
نمی‌دانم شاید تنظیم کننده خاطرات بخاطر علاقه وافر به مرحوم هاشمی اینگونه فعل و فاعل را سرهم کرده است که در این صورت چطور به محتوای این خاطرات می‌توان اعتماد کرد.
کلیپ معروفی از حاج قاسم عزیز منتشر شده که خدا سوگند می خورد که از شئون عاقبت به خیری نسبت انسان با رهبر معظم انقلاب است و در وصیت نامه اش می نویسد: «برادران و خواهران عزیز ایرانی من، مردم پرافتخار و سربلند که جان من و امثال من هزاران‌بار فدای شما باد، کما اینکه شما صد‌ها هزار جان را فدای اسلام و ایران کردید، از اصول مراقبت کنید. اصول یعنی، ولی فقیه، خصوصا این حکیم، مظلوم، وارسته در دین، فقه، عرفان، معرفت. خامنه‌ای عزیز را عزیز جان خود بدانید. حرمت او را حرمت مقدسات بدانید»
از سوی دیگر مرحوم هاشمی رفسنجانی در مصاحبه با خبر آنلاین بهمن ماه سال 91 می گوید:
«خبرنگار : یعنی به تعبیر شما، تغییرات جدید در جناح‌بندی‌های سیاسی، این بار از طرف مردم اعمال خواهد شد؟
مرحوم هاشمی رفسنجانی : فکر می‌کنم در شرایط کنونی این تغییرات از بالا مقدور است. رهبری می‌توانند. چون ایشان از جوانی تفکراتشان تفکرات انقلابی اسلامی بوده و اسلام را هم خوب می‌شناسد و به اندازه کافی هم باهوش هستند. ایشان می‌توانند الان اگر تصمیم بگیرند شرایط را به آن مسیری که اهداف اولیه انقلاب بوده در همان مسیر بیاورند.»
و بدینگونه رهبری را زیر سؤال می برند!
خلاصه با این تعارضات، فاصله شش روزه این سالگرد شهادت با آن سالروز رحلت را خیلی بیش از شش روز دیدم؛ فاصله زمین تا ثریا.
انتهای پیام/
