برادری: زالاوا در ژانر کمدی وحشت ساخته شده است/ فیلم‌ها عموماً از الگوهای نخ‌نما شده استفاده می‌کنند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جشنواره فیلم فجر امسال شاهد فیلم‌های زیادی در بخش فیلم اولی‌های جشنواره است. آمار اولیه نشان داد که بیش از 30 فیلم اولی در جشنواره حضور دارد که آماری بی‌سابقه در جشنواره فیلم فجر است.

یکی از فیلم‌های حاضر در جشنواره فیلم «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری و تهیه‌کنندگی سمیرا برادری و روح الله برادری است. فیلمی که از تصویر منتشر شده آن در درگاه جشنواره فیلم فجر نشان داده است که در فضای محلی  و روستایی ساخته شده است و شاید فضا و حال و هوای یک فیلم نجیب و مستقل را برای ما فراهم کند.

با تماس با سمیرا برادری تهیه‌کننده فیلم درباره داستان، بازیگران و لوکیشن‌های فیلم گفت‌وگو کردیم تا اطلاعات اولیه درباره این فیلم در جشنواره را داشته باشیم.

برادری در ابتدا با اشاره به اینکه فیلم زالاوا در ژانر کمدی وحشت است بیان کرد که فیلم درباره مردمی روستایی است که از پدیده‌ای در محل زندگی خود ترسیده‌اند و برای حل آن به پاسگاه رجوع می‌کنند.

از بازیگران این فیلم می‌توانم به نوید پورفرج، هدی زین العابدین و پوریا رحیمی سام و باسط رضایی اشاره کنم.

وی در ادامه درباره ژانر فیلم بیان کرد که نه کمدی و نه وحشت فیلم از جنسی که مردم تجربه کرده‌اند و رایج است نیست بلکه  شکل بومی از این نوع گونه سینمایی را دارد. در حقیقت گونه فیلم روایت شخصی ارسلان امیری از کمدی وحشت در فضای بومی است.

تهیه‌کننده فیلم درساژ در ادامه درباره محل فیلمبرداری فیلم بیان کرد که لوکیشن‌های فیلمبرداری این فیلم در کردستان و همدان است اما روستای فیلم محلی خیالی است و در دهه 1350 می‌گذرد. این فیلم دو زبانه است که شامل زبان کردی و فاسی با گویش کردی است.

 این تهیه‌کننده سینما در ادامه درباره هدف ساخت این فیلم خبر داد: به عنوان فیلمساز تولید فیلمنامه‌ای که به آن باور داشته باشم، در دستور کار من است. فیلمنامه‌ای که دوستش داشته باشم و در سینمای امروز ما که از فضای قصه‌گویی فاصله گرفته است بتواند یک فیلم قصه‌گو و جذاب باشد.

درباره اکران فیلم نیز  خوشبینم، زیرا به نظر می‌رسد که اگر فیلم در زمان و فصل مناسب اکران شود، قطعاً  مخاطب خوبی خواهد داشت، زیرا مردم با فیلم قصه‌گو ارتباط برقرار می‌کنند. با بازخوردهایی که زالاوا تا کنون داشته است، گمان می‌کنم تماشای این فیلم برای مردم مهیج خواهد بود، تجربه تماشای فیلمی قصه‌گو در بستر عشق و ترس.

نکته دیگر اینکه میزان بداعت و طراوتی  که با فیلمساز زالاوا به عنوان کارگردان فیلم اول به همراه بود باعث می‌شود امیدوار باشیم فیلم در ذهن تماشاگر نقش ببندد.

 برادری در پایان درباره چرایی کم شدن فیلم‌های قصه‌گو در سینما ایران بیان کرد که اگر فیلمسازان ما به تجربه زیستی خودشان رجوع کنند و فیلم‌های موفق از کارگردانان موفق را مرور کنند متوجه می‌شوند که فیلم‌های اصیل چه فیلم‌هایی‌اند و چگونه و با چه خصوصیاتی از فروش و ماندگاری بیشتری برخوردار شدند.

شاید فیلمسازان ما در مسیر خلق کردن نیاز به پیروی از تجربه  زیستی و دغدغه‌های اصیل‌تری دارند تا پیروی از الگوهای نخ نما شده. در آن صورت می‌توان شاهد فیلم‌هایی بود که کمتر قصد به رخ کشیدن خودشان رادارند. ساخت فیلم  یکی از با شکوه‌ترین مصادیق  خلقت‌ها است،  برای خلق نیازمند تازگی هس تیم و این یعنی تغییر فرمول فیلم‌های موفق قبلی نه تکرار آن.

انتهای پیام/