گفت‌وگوی خواندنی تسنیم با نخستین بانوی مدال‌آور پاراتکواندوی جهان/ ورزشکار بدون حامی که در خانه تمرین می‌کند
گروه استانها - تسنیم با نخستین بانوی مدال‌آور پاراتکواندوی جهان در چهارمحال و بختیاری گفت‌وگو می‌کند و وی از عدم حمایت از ورزشکاران استان سخن می‌گوید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، یکی از شاخص‌های توسعه در هر کشور رشد و توسعه ورزش به‌عنوان عامل مهم سلامت و نشاط اجتماعی، تولید و پویایی است که با گسترش رقابت‌ها، کسب مقام‌های برتر و مدال‌آوری در رشته‌های مختلف می‌تواند بسیار استراتژیک و سودآور هم باشد.
بنابراین تلاش برای حضور در میادین جهانی از عوامل موثر در کسب جایگاه برتر کشورها در عرصه‌های مختلف جهانی است که لزوم پرداختن به این امر را اولویت می‌بخشد.
توجه به توسعه ورزش در اقشار مختلف جامعه روند رشد و توسعه را تسریع و تسهیل می‌کند، کودکان، نوجوانان، جوانان و مردان و زنان افرادی هستند که همواره در میادین ورزشی موفقیت‌هایی را کسب کرده‌اند.
اما از میان قشرهای مهم ورزشی می‌توان به معلولان که امروزه یا تلاش و پشتکار جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده‌اند، اشاره کرد، بسیاری از این افراد با وجود معلولیت‌های ذهنی که شدیدترین نوع معلولیت است توانسته‌اند استعداد خود را در ورزش به ظهور و بروز برسانند و سکوهای جهانی را از آن خود کنند.
استان چهارمحال و بختیاری از جمله مناطقی است که نه‌تنها در ورزش افراد عادی بلکه در ورزش معلولان هم موفق عمل کرده و ورزشکاران فراوانی را به صحنه‌های جهانی معرفی و عامل به اهتزاز درآمدن پرچم کشورمان شده است.
سکینه مهدی‌زاده مدال‌آور پاراتکواندی جهان،متولد 1353 و معلول ذهنی و کم‌بینای شدید است که با مقام‌آوری‌های استانی، ملی و جهانی‌اش یکی از افتخارات ورزشی چهارمحال و بختیاری و کشور محسوب می‌شود.
وی در جدیدترین قهرمانی‌هایش در مسابقات بین‌المللی پارا تکواندو و رده سنی آزاد به مقام نایب قهرمانی پومسه استاندارد رسید که اولین مدال بین‌المللی تاریخ پاراتکواندو بانوان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود و علاوه بر کسب این مدال، به عنوان بهترین بازیکن مسابقات در کنار ورزشکارانی از ونزوئلا و اوکراین دست پیدا کرد.
مهدی‌زاده درگفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد، اظهار داشت: ورزش را از نوجوانی با شنا، گل‌بال و دوومیدانی شروع کردم و پس از آن چون به رشته‌های مختلف علاقه داشتم با هزینه شخصی به کلاس تکواندو رفتم و در این رشته دان 3 را کسب کردم. در ادامه دان یک جودو را هم گرفتم. علاقه‌ام به ورزش باعث می‌شد به مسابقه فکر نکنم و هدفم حضور در مسابقات و کسب مقام نبود.
وی افزود: در رشته تاتارکوراش شرکت کردم، امسال برای اولین بار مسابقات تکواندوی نابینایان جهان برگزار شد و در کشور رقیب نداشتم و با رقیبان خارجی رقابت کردم و موفق به کسب مقام دوم جهان شدم به‌علاوه در کنار کشورهای ونزوئلا و اوکراین بهترین بازیکن نیز شناخته شدم.
این قهرمان پاراتکواندوی جهان عنوان داشت: در سال 79 با کسب مدال طلا قهرمان شنای کشور شدم و سه مدال نقره در شاخه‌های مختلف شنا کسب کردم، در سال 82 در رقابت با افراد سالم در رشته تکواندو مقام دوم استانی را کسب کردم، همچنین سال 83 رتبه سوم دوومیدانی کشور را به‌دست آوردم.
وی اضافه کرد: در رقابت با افراد سالم در رشته‌های آ‌پ‌چاگی و شکستن اجسام در مرحله استانی در سال 87 مقام دوم را از آن خود کردم و در سال‌های 88 و 89 نیز مقام‌های دوم و سوم تکواندو استان در رقابت با رقبای سالم را به‌دست آوردم، همچنین در سال 95 قهرمانی جودو نابینایان کشور را به‌دست آوردم.
مهدی‌زاده با اشاره به اینکه مسابقات پاراتکواندو به‌صورت مجازی برگزار شد، خاطرنشان کرد: رقبای سایر کشورها در سالن ورزشی در کنار مربی مسابقه مجازی را برگزار کردند اما در استان ما حمایت از ورزشکاران مطلوب نیست و در خانه حرکات را اجرا کردم.
این قهرمان ورزشی اضافه کرد: رئیس هیأت معلولان استان حمایت نکرد و مدعی بود من توان یادگیری در سن بالا را ندارم و باید روی افراد با سن پایین‌تر سرمایه‌گذاری شود و حتی پس از مقام‌آوری‌ام اطلاعی از این موضوع نداشتند و پیگیر نبودند.
وی در پایان با تقدیر و تشکر از مربیان و حامیان خود گفت: استاد روشنک حسینی از اعضای هیأت تکواندوی استان از من حمایت کرد و حتی بعد از اینکه به تهران منتقل شد پیگیر امور من برای تمرین و حضور در مسابقات بود، همچنین استاد شیرین محمدی در کنار بازیکنان سالم با من تمرین کرد و مرا دارای قابلیت یادگیری می‌دانست، آقای امیر اسکندری مسئول برگزاری مسابقات جهانی پاراتکواندو بود و در بلژیک حضور داشت اما با وجود بُعد مسافت و عدم‌حضور در کشور پیگیری‌های بسیاری کرد و بانی حضور من در رقابت جهانی شدند.
انتهای پیام/7540/ش
