پژوهش حلقه مفقوده میان صنعت و علمِ سینما است/ سینمای ایران از کمبود پژوهش رنج می‌برد
بهروز محمودی بختیاری دبیر چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی می‌گوید که هنرمندان باید با مراجعه به مراجع علمی معتبر دانش سینمایی خود را به‌روزرسانی کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بهروز محمودی بختیاری دبیر چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی، با بیان اینکه به باور او پژوهش در سینما به دو گونه است، گفت: یکی درباره تولید فیلم است که توسط عوامل و دست‌اندرکاران فیلم قبل از ساخت و یا در حین پروسه ساخت صورت می‌گیرد و دیگری پژوهشی است که پس از اکران فیلم توسط منتقدین و پژوهشگران انجام می‌شود، و در آنها مباحث نظری یا فنی فیلم‌های ساخته شده بررسی می‌شود.
حالت اول پژوهش در مورد فیلمنامه، طراحی صحنه، لوکیشن و دیگر مواردی که است که در فیلم قرار است مورد استفاده قرار بگیرد. در این حالت جنبه کاربردی کار مد نظر است و مخاطب آن، فیلمسازان و تولیدکنندگان‌اند.
وی ادامه داد: شکل دوم نیز مشخصاً توسط پژوهشگران و دانشگاهیان انجام می‌شود که در نوع خود می‌تواند به نقد و تکامل سینما کمک کند. بنابراین می‌توان گفت پژوهش سینمایی دو رکن دارد: یکی توسط عوامل فیلم برای "تولید" فیلم (که به قبل از اکران فیلم مربوط می‌شود) و دیگری پژوهشی که توسط منتقدین و دانشمندان و دانشجویان "درباره فیلم" انجام می‌شود. طبعاً هر دوی اینها می‌تواند به خاطر اطلاعاتی که ارائه می‌دهد به پیشرفت کار سینما کمک کند.
دبیر چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی همچنین گفت: در مورد حلقه مفقوده پژوهش در سینمای ایران کاملاً موافقم این مسئله‌ای است که سینمای ایران از آن رنج می‌برد و در گفت‌وگوهایی که هنرمندان با ما دارند بر این مورد تأکید شده است. اینکه ما سینما را در زمینه پژوهش دانشگاهی خودمان به صورت جدی‌تری ببینیم، یک نیاز جدی است.
بختیاری ادامه داد: به نظر من باید بین صنعت سینما و علم سینما پل محکمی زده شود و این اتفاقی است که باید میان دانشگاه‌ها و دست‌اندرکاران سینما انجام شود. امیدوارم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بتواند در این زمینه پیشگام باشد. برای عملیاتی شدن پژوهش در سینما، بهترین کار جشنواره‌های پژوهشی‌اند که جایزه سازمان سینمایی یکی از آنها است.
وی با اشاره به استفاده بهینه از رساله‌های دکتری و پایان‌نامه‌های دانشجویی سینما نیز توضیح داد: هنرمندان و دست‌اندکاران سینما باید خود را روزآمد نگه دارند، یعنی باید به صورت مرتب با مراجعه به کتب و مجلات معتبر دانشگاهی دانش خود را در مورد اطلاعات نظری سینمایی تقویت کنند. یکی از کارهای خوبی که تشکیلات سینمایی می‌توانند انجام دهند این است که از گردش مالی خودشان، مبلغی را برای حمایت از پژوهش اختصاص دهند، و در واقع از نوشتن رساله‌ها و پایان‌نامه‌های مربوط به سینما حمایت کنند.
بختیاری ادامه داد: من به شخصه جزو مشوقین این اقدام هستم، اما جزو تصمیم‌گیران آن نیستم. امیدوارم وزارت ارشاد، صداوسیما و استودیو‌ها و مراکز سینمایی، مشوق‌های مالی را برای این کار در نظر بگیرند و دانشجویانی که در حوزه سینما پژوهش می‌کنند را حمایت مالی کنند.
وی در پایان بیان داشت: چه در مورد فیلم‌هایی که تهیه‌کننده‌های دولتی دارند و چه بخش خصوصی، باید اتاق فکری ایجاد شود تا در آن کار پژوهشی صورت بگیرد. تهیه‌کننده‌ها باید در این مورد تشویق شوند تا بدانند که سینما با پشتوانه پژوهش صورتی مناسب‌تر و موفق‌تر خواهد داشت.
انتهای پیام/
