سیاست‌های جاری گردشگری ایران نیازمند بازبینی اساسی است

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، جهانگردی فرصتی فرهنگی برای برقراری تعامل و تفاهم بین گروه‌های اجتماعی و جوامع بین‌المللی است. ایران به عنوان کشوری با جاذبه‌های فرهنگی و طبیعی نتوانسته است آنچنان که باید از این فرصت فرهنگی و اجتماعی بهره‌برداری کند. بررسی چیستی، چرایی و چگونگی این موضوع بستری برای ایجاد گفتمان و سیاستکاوی معطوف به آینده ایران است.

هسته علمی مطالعات جهانگردی فرهنگی دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات امام صادق (ع) به صورت رسمی از اول بهمن 1399 به سرپرستی شهاب طلایی عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) با هدف یافتن پاسخ این قسم پرسش‌ها تأسیس شده است.

شهاب طلایی درباره بررسی و تنویر بیشتر ماهیت و اهداف این هسته به خبرنگار تسنیم گفت: رفع موانع موجود در توسعه گردشگری ایران نیازمند ایجاد جریان علمی و پژوهشی منسجم و شکل‌دهی به گفتمانی جدید است؛ گفتمانی که بتواند بستری برای حوزه‌های سیاستگذاری جهانگردی با محوریت فرهنگ و میراث فرهنگی فراهم کند. بنابراین هدف از تأسیس این هسته علمی مسأله محور ساختن مطالعات حوزه گردشگری با تأکید بر توسعه بسترهای پژوهشی بینافرهنگی و ایجاد شاکله‌ای منسجم برای تعامل و تبادل دانش میان حوزه‌های مربوطه است.

وی افزود: گردشگری در ایران صنعتی است که تا به حال آنگونه که باید به آن توجه نشده و در هر دوره‌ای بر مبنای اقتضائات و شرایط توسعه پیدا کرده است اما هدایت اثربخش و ثمربخش گردشگری ایران مستلزم سیاستگذاری هوشمندانه با تأکید بر رویکرد انتقادی است.

طلایی ضمن اشاره به مسائل حائز اهمیت در حیطه سیاستگذاری گردشگری ایران گفت: سیاست‌های جاری در گردشگری ایران نیازمند بازبینی اساسی است و هسته علمی مطالعات جهانگردی فرهنگی فرصت بازنگری در آن را فراهم خواهد کرد. یکی از محوری‌ترین مسائل ما در این حوزه تأکید و توجه به بازار داخلی گردشگری و ایرانگردی به جای توجه به گردشگران ورودی و خارجی است؛ چراکه ظرفیت و بازار گردشگری ایران همچنان مغفول مانده است و تا زمانی که توسعه‌ای درون‌زا در این حوزه صورت نگیرد، فرهنگ‌سازی مقتضی هم رخ نمی‌دهد.

این عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) ادامه داد: ورود و توسعه گردشگران خارجی در شرایطی که فرهنگ‌سازی و توسعه گردشگری داخلی رخ نداده باشد، موجب ایجاد تهدید است تا فرصت.

وی خاطرنشان کرد: محور قابل اعتنای دیگر در حیطه سیاستگذاری گردشگری ایران، مفهوم‌شناسی است که تا به حال در حوزه گردشگری ایران صورت نگرفته است. ذی‌نفعان حاضر در گردشگری ایران هریک به شکلی این پدیده را دیده و تعریف و تبیین می‌کنند. به نظر می‌رسد ایجاد توافقی سازنده و هم‌افزا میان ذی‌نفعان و شناخت مفهومی و بومی برای گردشگری ایران، نیازی حیاتی و اساسی به شمار می‌آید.

انتهای پیام/