جزئیاتی از طرح جدید مجلس برای ایجاد "سازمان نظام مددکاری اجتماعی"

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تدوین طرحی، درخواست ایجاد "سازمان نظام مددکاری اجتماعی" را درخواست کرده‌‌اند که این نمایندگان معتقدند ایجاد چنین سازمانی، در صورت تصویب نهایی، تأثیر به‌سزایی در تمرکز بر فعالیت حرفه‌ای مددکاران اجتماعی خواهد داشت.

متن کامل این طرح به شرح زیر است: 

بسمه‌تعالی

ریاست محترم مجلس شورای اسلامی

احترما طرح ذیل که به امضای 37 تن از نمایندگان مجلس رسیده است جهت طی مراحل قانونی تقدیم می‌شود.

مقدمه(دلایل توجیهی):

یکی از موضوعات اصلی کشور در حال حاضر، امور اجتماعی است، به‌‌گونه‌ای که به دلیل اهمیت آن، مقام معظم رهبری هم جلسات مستمری با مسئولان کشوری برگزار و چگونگی اقدامات انجام شده را رصد می‌کند. بدون شک یکی از حوزه‌های تخصصی اثرگذار در این عرصه "مددکاری اجتماعی" است که در ایران با رویکرد علمی شصت سال قدمت داردو بیش از 10 هزار نفر فارغ‌التحصیل این رشته هستندو جمعیت زیادی هم در حال تحصیل هستندو در بیش از 20 دستگاه اجرایی خدمت ارائه می‌کنندو در بخش غیردولتی نیز در حوزه‌های موادمخدر و روانگردان، زنان، کودکان، سالمندان، بیماران، آسیب‌دیدگان اجتماعی، زنان سرپرست خانوار، معلولان، مجرمان و بزهکاران، آوارگان و پناهندگان، بازماندگان در سوانح و حوادث طبیعی و غیرطبیعی، پیشگیری از معلولیت‌ها و آسیب‌های اجتماعی و غیره فعالیت دارند. از آنجایی که توجه به استفاده از ظرفیت بخش‌های صنفی و غیردولتی برای اداره هر مجموعه‌ای ضرورتی انکارناپذیر است که دولت و حاکمیت بر استفاده از این ظرفیت مردمی هم تأکید دارد و کمک می‌کند اندازه دولت کوچک شود، هزینه‌ها هم کاهش پیدا کند و از توان تخصصی مددکاران اجتماعی برای تأیید صلاحیت حرفه‌ای، تأیید استانداردهای خدمات، ارتقای سطح دانش مددکاری اجتماعی، حمایت از حقوق مراجعان به مددکاران اجتماعی و حمایت از حقوق صنفی آنان و نظارت بر خدمات مددکاران اجتماعی استفاده شود. موضوعی که در حال حاضر در سایر تخصص‌ها از جمله پزشکی، روانشناسی و مشاوره، مهندسی، منابع طبیعی، پرستاری و ... هم تبدیل به قانون شده است و امور مربوط به این رشته‌ها توسط خودشان مدیریت و هماهنگ می‌شود. 

لذا طرح ذیل تقدیم مجلس شورای اسلامی می‌شود:

عنوان طرح:

طرح ایجاد سازمان نظام مددکاری اجتماعی جمهوری اسلامی ایران

فصل اول- تعریف اهداف:

ماده 1- سازمان نظام مددکاری اجتماعی جمهوری اسلامی ایران که در این قانون "نظام" نامیده می‌شود، یک سازمان غیردولتی و مستقل است که به منظور تحقق اهداف و انجام وظایف مقرر در این قانون تشکیل می‌شود.

ماده 2- اهداف نظام عبارتند از:

1- تلاش برای ارتقای سطح دانش و کارآمدی حرفه‌ای مددکاری اجتماعی

2- حمایت از حقوق گروه هدف( فرد، گروه، جامعه)و مراجعان به مددکاری اجتماعی

3- حمایت از شأن، جایگاه و منزلت حرفه مددکاری اجتماعی

4- حمایت از حقوق صنفی و حرفه‌ای مددکاران اجتماعی

5- تلاش برای ارتقای شاخص‌های سلامت اجتماعی در کشور

6- حضور مؤثر در سیاست‌گذاری مرتبط

فصل دوم- وظایف و اختیارات:

ماده 3- وظایف و اختیارات نظام با توجه به اهداف مندرج در ماده (2) این قانون به شرح زیر است:

1- تعیین صلاحیت حرفه‌ای کلیه مددکاران اجتماعی جهت فعالیت در عرصه‌های خدمات اجتماعی کشور

تبصره 1- برای کلیه شاغلان در حرفه مددکاری اجتماعی دریافت شماره نظام، الزامی است.

تبصره 2- در راستای ارتقای کیفی خدمات مددکاری اجتماعی، کلیه دارندگان پروانه اشتغال به حرفه مددکاری اجتماعی ملزم به شرکت در دوره‌های آموزشی و کارگاه‌های تخصصی می‌باشند.

2- نظارت بر کیفیت حرفه‌ای و تخصصی شاغلان در عرصه‌های مددکاری اجتماعی و رسیدگی به تخلفات حرفه‌ای مددکاران اجتماعی که عنوتن جرائم عمومی را نداشته باشنداز طریق هیئت رسیدگی به تخلفات صنفی مطابق مواد (20)، (21)، (22) و (23) این قانون.

3- دفاع از حقوق صنفی و حرفه‌‌ای اعضا در مراجع ذی‌ربط مطابق ضوابط و مقررات قانونی.

4- تهیه دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های مورد نیاز در چارچوب مواد این قانون.

5- پیشنهاد تعیین یا تجدیدنظر در تعرفه‌های خدمات مددکاری اجتماعی به مراچع ذی‌ربط

6- همکاری با وزارتین علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه‌ها، مؤسسات و مراکز آموش عالی مجری دوره‌های مددکاری اجتماعی در تدوین برنامه‌های منطبق با نیازهای جامعه و برنامه‌های بازآموزی و نوآموزی مستمر در اشکال و سطوح مختلف جهت ارتقای مهارت‌های حرفه‌ای مددکاران اجتماعی.

7- همکاری با نهادها و مراحع ذی‌ربط در ارائه خدمات مددکاری اجتماعی به هنگام بروز حوادث و بلایای طبیعی و غیرطبیعی براساس منشور اخلاقی مددکاری اجتماعی.

8- تعیین ضوابط صنفی مربوط به استاندارد کردن عناوین، سربرگ‌ها، تابلوها و مهر شاغلین به مددکاری اجتماعی.

9- انتشار نشریات علمی- پژوهشی، حرفه‌ای و صنفی حاوی آخرین دستاوردهای علمی و تجربی مددکاری اجتماعی.

10- برگزاری همایش‌های تخصصی در سطوح مختلف در راستای ارتقای سطح دانش و مهارت‌های حرفه‌ای مددکاران اجتماعی.

تبصره- برگزاری همایش‌های بین‌المللی با هماهنگی نهادهای ذی‌ربط انجام می‌گیرد.

11- همکاری با نهادها و سازمان‌های ذی‌‌ربط در تعیین معیارها و استانداردهای خدمات مددکاری اجتماعی.

12- کمک به ایجاد و گسترش زمینه‌های پژوهشی، به‌ویژه پژوهش‌های کاربردی در حوزه آسیب‌های اجتماعی، رفاهی و تأمین اجتماعی.

13- تلاش در زمینه تبادل علمی، تحقیقاتی، صنفی و حرفه‌‌ای با نهادها و مجامع علمی و حرفه‌ای داخلی و بین‌المللی به منظور ارتقای کیفی خدمات مددکاری اجتماعی.

تبصره- تبادل مورد نظر با مجامع علمی- حرفه‌‌ای بین‌المللی منطبق با ضوابط و مقررات جمهوری اسلامی ایران انجام می‌گیرد.

14- همکاری و مشارکت با نهادهای و سازمان‌های ذی‌ربط در تدوین برنامه‌های کوتاه، میان و بلندمدت مربوط به حوزه رفاه و خدمات اجتماعی در راستای سیاست‌گذاری‌های رفاهی کشور.

فصل سوم- شرایط عضویت:

ماده 4- کلیه افرادی که دارای حداقل مدرک کارشناسی معتبر از دانشگاه‌‌های داخل و خارج از کشور در رشته‌های خدمات اجتماعی، مددکاری اجتماعی و علوم اجتماعی با گرایش خدمات اجتماعی هستند، می‌توانند به عضویت نظام درآیند.

ماده 5- اعضای نظام همه ساله مبلغی را به عنوان حق عضویت پرداخت خواهند کرد. میزان و نحوه وصول حق عضویت مطابق دستورالعملی است که توسط شورای مرکزی تهیه می‌شود.

فصل چهارم- ارکان نظام:

ماده 6- ارکان نظام به شرح زیر است:

1- مجمع عمومی

2- شورای مرکزی 

3- هیئت رسیدگی به صلاحیت حرفه‌ای و تخصصی مددکاران اجتماعی

4- هیئت رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای مددکاران اجتماعی

ماده 7- مجمع عمومی شامل کلیه مددکاران اجتماعی است که به عضویت نظام مددکاری اجتماعی پذیرفته شده و شماره نظام را دریافت می‌کنند.

تبصره- نحوه تشکیل جلسات عادی و فوق‌‌العاده مجمع عمومی و ضوابط مربوط به آن توسط آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به تصویب شورای مرکزی می‌رسد.

ماده 8- اعضای شورای مرکزی عبارتند از:

الف- هفت نفر مددکار اجتماعی از میان اعضای نظام مددکاری اجتماعی با حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی‌ارشد

ب- یک نفر نماینده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری 

پ- یک نفر نماینده وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

ت- یک نفر نماینده وزیر کار، رفاه و تأمین اجتماعی

ث- یک نفر نماینده سازمان بهزیستی کشور به عنوان سازمان رسمی و اصلی خدمات مددکاری اجتماعی 

تبصره 1- اعضای بند (الف) این ماده توسط مجمع عمومی نظام انتخاب می‌شوند.

تبصره 2- جلسات شورای مرکزی با حضور دو سوم اعضا رسمیت یافته و تصمیات متخذه با اکثریت آراء حاضرین در جلسه معتبر و لازم‌الاجراست.

تبصره 3- نماینده نهادها و سازمان‌های ذی‌ربط، اساتید و صاحبنظران حسب مورد، بدوت حق رأی می‌توانند به جلسات شورا دعوت شوند.

ماده 9- رئیس نظام که مسئولیت اجرای مصوبات شورای مرکزی و اداره کلیه امور نظام و واحدهای تابعه را به عهده دارد یکی از اعضای شورای مرکزی با حداقل 10 سال سابقه خدمات مددکاری اجتماعی خواهد بود که توسط شورای مرکزی برای مدت چهار سال انتخاب و با حکم ریاست‌جمهوری منصوب می‌شود.

تبصره 1- عزل رئیس نظام به پیشنهاد شورای مرکزی و تأیید ریاست‌جمهوری خواهد بود.

تبصره 2- انتخاب رئیس نظام برای دو دوره متوالی بلامانع است.

 ماده 10- در هر منطقه (از ترکیب چند استان همجوار) و یا در هر استان یک شعبه با عنوان شورای منطقه‌ای و استانی نظام تشکیل می‌شود که مطابق مصوبات شورای مرکزی به امور تخصصی و حرفه‌ای در منطقه خواهد پرداخت.

تبصره- دستورالعمل تعیین مناطق، استان‌ها و حدود اختیارات و وظایف آنها توسط شورای مرکزی تدوین و تصویب می‌شود.

ماده 11- مدیر نظام مددکاری اجتماعی مناطق و استان‌ها براساس شرایط مندرج در ماده (18) این قانون، توسط اعضای منطقه‌ای و استانی نظام انتخاب و پس از تأیید شورای مرکزی با حکم رئیس نظام منصوب می‌شود. عزل وی نیز به پیشنهاد شورای منطقه و استان با تأیید شورای مرکزی و حکم رئیس نظام خواهد بود.

ماده 12- وظایف شورای مرکزی نظام به شرح زیر است:

1- اجرای وظایف مقرر در ماده (3) این قانون و نظارت بر حُسن اجرای آنها

2- نظارت بر عملکرد واحدهای تابعه در سراسر کشور

3- تشکیل هیئت‌‌های رسیدگی به صلاحیت حرفه‌ای و همچنین تخلفات صنفی شاغلان به حرفه مددکاری اجتماعی

4- تهیه و تصویب آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی مورد نیاز

5- عزل اعضا و یا انحلال شورای مناطق و استان

تبصره- در صورت انحلال شورای منطقه و استان، باید ظرف مدت حداکثر سه ماه انتخابات مجدد برگزار شود.

ماده 13- شورای مناطق و استان، وظایف محوله از سوی شورای مرکزی را به عهده دارد و موظف به اجرای مصوبات و دستورالعمل‌های شورای مرکزی در سطح منطقه و استان است.

ماده 14- هیئت نظارت(بازرسان):

هیئت نظارت متشکل از سه نفر از اعضای نظام مددکاری اجتماعی هستند که همزمان با انتخابات شورای مرکزی و با رأی مجمع عمومی نظام و با توجه به شرایط مندرج در ماده (18) این قانون به مدت دو سال انتخاب می‌شوند.

ماده 15- نظارت بر عملکرد نظام بر عهده هیئت نظارت خواهد بود که گزارش سالانه خود را به مجمع عمومی نظام مددکاری اجتماعی ارائه می‌کند.

تبصره- انحلال شورای مرکزی به پیشنهاد هیئت نظارت و با تصویب مجمع عمومی صورت می‌‌گیرد.

فصل پنجم- انتخابات:

ماده 16- مدت فعالیت هر دوره شورای مرکزی و شوراهای مناطق و استان‌ها چهار سال است.

تبصره 1- مسئول برگزاری اولین دوره انتخابات شورای مرکزی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری می‌باشد که با تعیین یک هیئت پنج نفره جهت برگزاری انتخابات، از سوی ایشان انجام می‌گیرد.

تبصره 2- یک نفر نماینده از کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی بر نخستین انتخابات مندرج در این ماده نظارت خواهد کرد.

تبصره 3- نخستین شورای مرکزی نظام پس از تأیید انتخابات  توسط هیئت فوق‌الذکر و حداکثر به فاصله 10 روز فعالیت خود را آغاز می‌کند.

تبصره 4- چنانچه در پایان هر دوره از انتخابات، تشریفات مربوط به آن برای استقرار منتخبین جدید به تأخیر افتد، ارکان دوره قبلی تا قطعیت نتیجه انتخابات جدید حداکثر سی روز به فعالیت خود ادامه خواهند داد.

ماده 17- انتخابات برای اولین دوره، حداکثر شش ماه پس از تصویب این قانون و تجدید آن برای دوره‌های بعد، سه ماه قبل از اتمام هر دوره انجام خواهد شد.

ماده 18- شرایط انتخاب‌شوندگان برای شورای مرکزی، شورای مناطق و استان‌‌ها و هیئت‌های نظارت، عبارتند از:

1- تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران

2- اظهار الزام به دین مبین اسلام و وفاداری به قانون اساسی

3-نداشتن سوء‌پیشینه کیفری

4- عدم اشتهار به فسق و فساد اخلاق

5- نداشتن پرونده محکومیت در هیئت رسیدگی به تخلفات حرفه‌‌ای

6- دارا بودن حداقل چهار سال سابقه عضویت در نظام به استثنای دوره اول

تبصره- اقلیت‌‌های دینی مصرح در قانون اساسی تابع دین خود می‌باشند.

فصل ششم- موارد متفرقه:

ماه 19- منابع مالی و بودجه نظام و واحدهای تابعه، از محل حق عضویت اعضا، کمک‌های دولت و دستگاه‌های ذی‌ربط داخلی و بین‌المللی، موقوفات، کمک‌های مردمی و درآمدهای حاصل از خدمات آموزشی و پژوهشی نظام مددکاری اجتماعی خواهد بود.

ماده 20- به منظور رسیدگی به تخلفات حرفه‌‌ای و صنفی شاغلین در عرصه خدمات مددکاری اجتماعی، هیئت مرکزی رسیدگی به تخلفات مذکور در سازمان مرکزی و هیئت بدوی در مناطق و استان‌ها تشکیل می‌شود.

ماده 21- هیئت مرکزی رسیدگی به تخلفات حرفه‌ای، با پنج نفر عضو منتخب شورای مرکزی نظام مددکاری اجتماعی تشکیل و هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات در مناطق و استان‌ها نیز متشکل از سه نفر عضو با پیشنهاد شورای مناطق و استان‌ها و تأیید شورای مرکزی تشکیل می‌شود.

تبصره- در صورتی که فردی نسبت به رأی هیئت‌های رسیدگی به تخلفات حرفه‌ای شکایت داشته باشد، می‌تواند به دادگاه صالح شکایت کند.

ماده 22- متخلفین از شئون صنفی و اخلاق حرفه‌ای با توجه به میزان و شدت تخلف، حسب مورد به مجازات‌های زیر محکوم می‌شوند:

1- تذکر شفاهی هیئت رسیدگی به تخلفات

2- توبیخ کتبی با درج در پرونده عضو خاطی

3- توبیخ کتبی با درج در نشریه نظام مددکاری اجتماعی و اطلاع‌رسانی به مخاطبین اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی

4- محرومیت از اشتغال به حرفه مددکاری اجتماعی تا سه ماه

5- محرومیت از اشتغال به حرفه مددکاری اجتماعی تا یک سال

6- محرومیت از اشتغال در حرفه مددکاری اجتماعی تا پنج سال

7- محرومیت از اشتغال به حرفه مددکاری اجتماعی به صورت دائم

ماه 24- هیئت رسیدگی به صلاحیت‌های حرفه‌ای و تخصصی متقاضیان عضویت در نظام و پروانه اشتغال پنج نفر است که از طرف شورای مرکزی با توجه به شرایط مندرج در ماده (18) انتخاب می‌شوند.

تبصره- نحوه رسیدگی به صلاحیت متقاضیان عضویت و فعالیت حرفه‌ای آنان توسط آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به تصویب شورای مرکزی می‌رسد.

ماده 25- شورای مرکزی نظام مددکاری اجتماعی موظف است حداکثر ظرف سه ماه پس از تشکیل نظام، نسبت به تهیه آرم با رعایت اهداف متعالی اسلام و حفظ شئون مددکاری اجتماعی و با تأیید وزیر علوم، تحقیقات و فناوری اقدام کند.

ماده 26- از تاریخ تصویب این قانون، کلیه قوانین و مقررات مغایر با آن لغو می‌شود.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

انتهای پیام/