سفر قالیباف به روسیه و مواضع عجیب مخالفان علیه منافع ملی/ کودک‌شو در سیاست خارجی
سفر مهم محمدباقر قالیباف به روسیه این روزها تحت تأثیر نزاع‌های سیاست داخلی قرار گرفته است، مسئله‌ای که بیش از آنکه به‌ضرر یک فرد یا جناح باشد، نشانه‌ای از نابسامانی در اوضاع سیاسی در ایران است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی روز گذشته (19 بهمن) تهران را برای اولین سفر خارجی خود در قامت رئیس مجلس به‌مقصد مسکو ترک کرد.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
برنامۀ آقای قالیباف در این سفر دیدار با همتایان خود در مجالس دوما و سنای روسیه و وزیر خارجه این کشور و همچنین تقدیم نامه رهبر معظم انقلاب به نماینده رئیس جمهور این کشور بود. فارغ از برخی اشتباهات و بدسلیقگی‌هایی که درباره نوع اطلاع‌رسانی این سفر و دیدار با پوتین انجام شد، سفر قالیباف به‌عنوان رئیس قوه مقننه در شرایط فعلی سفری مهم است.
1 ـ بعد از روی‌کارآمدن جو بایدن در آمریکا که عده‌ای دوباره مسئله مذاکره و اعتماد به آمریکا را تبلیغ می‌کنند، تداوم توجه به راهبرد نگاه به شرق و ارتباط با کشورهای مستقل جهان که در سالهای اخیر به‌خصوص بعد از کارشکنی و نقض عهدهای مکرر آمریکا مراوده و تبادلات اقتصادی با آنها مورد توجه قرار گرفته است، نباید تضعیف می‌شد لذا سفر قالیباف به روسیه در جهت رفع چالش‌های اقتصادی دو کشور و ارتقای سطح مبادلات تجاری حایز اهمیت است.
همچنین تبادل نامه میان رهبران و سران کشورها امری معمول و مرسوم است و پیشتر نیز پیام‌های رهبر انقلاب به سران کشورهایی همچون روسیه و چین از سوی علی‌اکبر ولایتی و علی لاریجانی ابلاغ شده بود اما متأسفانه برخی شانتاژهای سیاسی درباره این سفر و همچنین برجسته کردن عدم دیدار با پوتین (که به‌دلیل پروتکل‌های کرونایی میسر نشد) از سوی جریانات غربگرا در کشور که همواره به ارتباط با شرق به‌دیده تردید و مخالفت نگاه می‌کنند، منجر به این شد تا این سفر و ابعاد آن تا حد زیادی به حاشیه برود.
2 ـ سفر یک مقام بلندپایه به یک کشور خارجی را باید به‌صورت یک مسئله ملی و اجماعی دید که در راستای تأمین منافع ملی صورت گرفته است اما متأسفانه برخی مبتذلانه به این امر عمومی واکنش نشان دادند و سفر رسمی مقام جمهوری اسلامی را بازیچۀ بازی‌های سیاسی خود قرار دادند، برای مثال، محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات در سخنرانی خود در شورای اداری استان زنجان، به‌بهانه دهه فجر گفته است، "درس امام(ره) این بود که همان‌گونه که به کاخ سفید اعتمادی نیست، امید بستن به «کاخ کرملین» هم راهبرد درستی نیست. امام به ما یاد دادند که به «مردم» به‌ویژه کوخ‌نشین‌ها تکیه کنیم."
آقای آذری جهرمی درحالی غیرمستقیم و کنایه‌آمیز اولین سفر رسمی قالیباف به مسکو را امیدبستن به کرملین تعبیر می‌کند که محمدجواد ظریف در 7 سال گذشته بیش از 30 مرتبه برای دیدار با مقامات روسیه به این کشور سفر کرده است اما نه سفر قالیباف و نه سفر ظریف را نمی‌توان وابستگی به شرق تعبیر کرد.
ایران و روسیه به‌عنوان دو کشور که دارای برخی منافع مشترک و روابط استراتژیک هستند در سالهای اخیر ارتباطات نزدیکی داشتند و سفر مقامات مختلف دو کشور امری معمول است و از دوران ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی که قرارداد بلندمدتی میان دو کشور منعقد شد، این ارتباط به‌قوت خود باقی بوده است لذا نسبت دادن سفر رئیس مجلس به وابستگی به شرق و کرملین، توهین به کلّیت نظام و سیستمی است که آذری جهرمی در آن وزیر است و به‌نحوی خود را هم زیر سؤال برده است!
3 ـ سفر محمدباقر قالیباف نیز بنابر اظهارات آقای ظریف، با اطلاع این وزارتخانه صورت گرفته است و سفر بسیار خوبی برای قالیباف تدارک دیده شده بود. خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه نیز با انتقاد از "آن‌هایی که نمی‌دانند و حتی می‌خواهند از هر موضوعی ماهی‌گیری کنند و منافع ملی را تحت تأثیر قرار می‌دهند"، گفت: سفر رئیس مجلس به روسیه از اهمیت و سازنده بودن بالایی برخوردار است.
لذا مشخص نیست وزیر ارتباطات و برخی دیگر از شخصیت‌های سیاسی به چه مجوزی و براساس کدام عقل و تدبیری چنین دخالت ناشیانه‌ای در مسائل سیاست خارجی می‌کنند در حالی که حوزه کاری آنها مشخص است و باید به‌فکر بهبود مسائل مرتبط با دستگاه اجرایی خود باشند، برای مثال همین حالا 3 میلیون (و بنا به برخی آمارها 5 میلیون) دانش‌آموز به‌دلیل بی‌کفایتی دولت در تأمین اینترنت و تبلت در معرض ترک تحصیل‌اند و امسال نتوانسته‌اند به‌شکل مجازی تحصیل کنند، فردی که در این حوزۀ تخصصی خودش به این میزان ناتوان است، در سیاست خارجی که نه سابقه‌ای دارد و نه تجربه‌ای و نه مطالعه‌ای، چگونه اظهارنظر گل‌درشت می‌کند؟
متأسفانه برخی مسئولان و چهره‌های سیاسی داخل کشور مباحث مرتبط با سیاست خارجه را هم بهانه‌ای برای انتقام‌گیری‌های سیاسی خود می‌دانند و بدون توجه به منافع کشور و وجهه ایران در جهان رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که دقیقاً ضد منافع ملی است.
انتهای پیام/+
