روایتی از وضعیت جلسات مرحوم ضیاءآبادی در دوران ستمشاهی/ بیماری وخیم همسرشان مانع از تعطیلی جلسات نشد

حجت‌الاسلام ریاضت، کارشناس مذهبی و از شاگردان مرحوم ضیاءآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم دربارۀ برخی ویژگی‌های آن مرحوم گفت: ایشان مصداق عالمی ربانی و دارای ویژگی‌های ممتازی بود که با رفتارشان مردم را به‌سوی معارف قرآن و عترت سوق می‌داد، عالمی که فقط به علم تکیه نداشت بلکه به عمل و باور به آنچه بیان می‌کرد و عمل به آنچه معتقد بود و بر زبانش جاری می‌شد، متکی بود. ایشان بیشتر از زبانش، با عملش تربیت کرد.

وی افزود: ما یکی از بزرگ‌ترین معلمان اخلاق و مفسر قرآن را از دست دادیم که با زبان روان، مستدل، محکم و متقن خویش، نسل جوانان را با قرآن و اهل‌بیت علیهم السلام آشنا می‌کرد، از اساتید اخلاق و از اساتید سطح عالی حوزه نیز شمرده می‌شد.، سالها در حوزه  مرحوم مجتهدی تدریس می‌کردند و لمعه و مکاسب را درس می‌دادند، سال‌های سال با روش و منش ممتاز خود و علاقه‌ای که به مباحث علمی داشتند، طلاب بسیاری را تربیت کردند و جوانان بسیاری را در مسیر آوردند. بسیاری از جوانانی که حوزوی نبودند، اما دانشجو یا حتی کاسب بازار بودند، پای جلسات ایشان قرار می‌گرفتند.

ریاضت حضور وی در تهران را منشأ خیر و برکت برای مردم دانست و گفت: مرحوم ضیاءآبادی حدود نیم قرن یعنی از دهه 40 در تهران ساکن شدند و سالیان سال امامت جماعت امام علی‌بن موسی الرضا علیه السلام در میدان شهدا را به‌عهده داشتند، در این مدت منشأ خیرات و برکات برای اهل تهران بودند. ایشان را کوشا در تهذب اخلاق می‌شناختیم.

این کارشناس مذهبی یکی از ویژگی‌های مرحوم ضیاءآبادی را رسیدگی به امور خانواده دانست و گفت: خود ایشان در پرستاری از همسر بیمارشان به‌عنوان همسری نمونه سالها نقش‌آفرینی کرد. آنچه در روایات دربارۀ وظایف یک مرد در قبال خانواده وارد شده است، ایشان انجام داد. از زمانی هم که به‌علت بیماری همسرشان مجبور شدند به شمال تهران یعنی منطقه دربند نقل مکان کنند، در مسجدی به‌نام علی‌بن حسین علیه السلام مستقر شدند؛ در آنجا هم دست از جلسات اخلاق و تفسیر خود برنداشتند؛ حتی جلسات روضه در منزل ایشان برپا بود، از هر حیث جلسات بسیار پرباری بود.

وی با ابراز تأسف نسبت به فوت مرحوم ضیاءآبادی گفت: عالمان سرزمین‌مان را متأسفانه یکی پس از دیگری از دست دادیم؛ پس از آیت‌الله حق‌شناس و آیت‌الله مجتهدی تهرانی، تمام افراد متشرع و علاقه‌مند به مکتب اهل‌بیت علیهم السلام و مردم متدین تهران، امیدشان به وجود ایشان بود که متأسفانه این نعمت از ما سلب شد. امیدواریم خداوند روح ایشان را با حضرت زهراء علیها السلام مأنوس و سر سفره ایشان همنشین کند.

ریاضت با اشاره به حساسیت رژیم شاهنشاهی نسبت به جلسات تفسیری و معرفتی مرحوم ضیاءآبادی گفت: در آن زمان هر مجلسی که جوانان حضور پرشوری می‌یافتند، مورد حساسیت ساواک بود. ایشان هرچند تحت نظر بود، اما هیچ گاه بهانه دستشان نمی‌داد تا اصل جلسه برپا باشد، همین طلاب و جوانان به‌برکت این جلسات اخلاقی و معرفتی راه خود را یافتند. مسجد علی‌بن موسی الرضا که سالها امامت جماعت آن را به‌عهده داشتند، حدود 20 شهید دارد. تعدادی از بزرگان هم‌دوره ما از جمله شهیدان فرشچی و خوش‌طینت از طلاب مدرسه آیت‌الله مجتهدی و از شاگردان ایشان به‌حساب می‌آمدند. آنها راهشان را در جلسات ایشان پیدا کردند.

وی با تأکید بر مطالعه آثار مکتوب مرحوم ضیاءآبادی گفت: هرچند ما ایشان را از دست دادیم، اما آثارشان باقی است. بسیاری از دروس مرحوم ضیاءآبادی مکتوب شده است. ایشان مصداق این روایت نبوی هستند که فرمود إِذَا مَاتَ ابنُ‌آدم انْقَطَعَ عَنْهُ عَمَلُهُ إِلَّا مِنْ ثَلَاثٍ: ...عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ؛ هنگامی که فرزند آدم می‌میرد، عملش از او بریده می‌شود، جز سه چیز؛ یکی از آنها علمی است که دیگران از آن نفع می‌برند.

انتهای پیام/+