اشرف غنی و دولتی که مهاجرین را به باد فراموشی سپرده‌اند
در حالی سال ۱۳۹۹ در روزهای پایانی قرار دارد اما مشکلات مهاجرین افغانستان همچنان پابرجاست، اشرف غنی و دولتش همچنان مهاجرین را به باد فراموشی سپرده‌اند.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، در‌حالی‌که آخرین هفته‌ها و روزهای سال 1399 در حال سپری شدن است، هنوز از حل مشکلات مهاجرین افغانستانی در نمایندگی‌های کنسولی این کشور خبری نیست و پیش‌بینی می‌شود که انتظارها برای گره‌گشایی از معضلات آنها در روزهای آتی نیز بی‌ثمر باشد.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
یکی از فعالان فرهنگی مهاجر در صفحه فیسبوک خود نوشته است: «امروز به عنوان شاهد برای یکی از همولایتی‌هایم جهت اخذ تذکره برای خود و خانواده و فرزندانش به کنسولگری افغانستان در مشهد رفتم. بنده خدا چندی قبل با پرداخت مبلغی چند ثبت نام کرده بود و امروز صبح زود در کنسولگری نوبت 130 را برایش داده بودند. وقتی آنجا رسیدم، دوسه نفر به نوبتش مانده بود، بالاخره نوبتش را یکی از کارمندان خواند و از بین جمعیت انبوه به سختی خود را رساندیم.
ـ پرسید از طریق تذکره چه کسی ثبت نام کردی؟
ـ عمویم.
ـ خودش کجاست؟
ـ فوت شده.
ـ نه، نمی‌شود.
ـ گفتم طبق قانون خود تان اصل تذکره اگر باشد، حضور صاحبش لازم نیست.
ـ بده تذکره را!
ـ این تذکره ظاهرشاهی است، نمی‌شود.
-گفتم ظاهرشاه هم که شاه افغانستان بوده، چرا نمی‌شود؟
ـ بروید به نزد ....، همان نفری که موهایش دراز است، اگر تأایید کرد، دوباره پیش من بیارید.
آنجا هم صف طولانی و ما بعد از انتظاری زیاد خود را به کارمند مربوطه که احتمالا رئیس شعبه بود رساندیم. وی هم با همین توجیه که تذکره شاهی قبول نیست رد کرد! در حالی که فرزند این بنده خدا دانشجوست و دانشگاه الزام کرده که باید پاسپورت گرفته با ویزای تحصیلی وارد شود، اما پاسپورت را بدون تذکره کذایی نمی‌دهند....؛ آن‌وقت به این مشکل یک خانواده مهاجر چه کسی پاسخگو است؟!»
این یکی از چندین و چند مشکلی است که مهاجرین افغانستانی در مراجعه به نمایندگی‌های کشور خود با آن مواجه هستند و بعضاً مطابق همین روایت، پاسخی نیز برای آن دریافت نمی‌کنند؛ بماند که حل‌نشدن گره‌هایی این چنینی که چندان هم سخت نیست، مشکلات دنباله‌داری را برای این قشر شریف به دنبال دارد.
پرداخت هزینه کنسولی
بزرگ‌ترین مشکل نیز در حال حاضر، پرداخت هزینه خدمات کنسولی به دلار است که به واقع در توان اکثریت قریب به اتفاق جامعه مهاجر افغانستانی نیست و برای همین موردِ به خصوص، نیز بارها و بارها معترض شده و دادخواست خود را حتی به بالاترین مقام ذی‌صلاح کشورشان نیز رسانده‌اند.
با وجود این و علی‌رغم اینکه درخواست‌ها از دولت برای حذف یا کاهش برخی خدمات کنسولی، از سوی جامعه نخبگانی مهاجر به صورت مستمر دنبال شده است، اما از فرجام این درخواست در جلسه «حساب‌دهی دولت به ملت» در مجلس افغانستان که 21 دلو/ بهمن برگزار شد نیز خبری نشد و وزیر مهاجرین تنها به سخنان تکراری بسنده کرد.
تکراری بودن سخنان وزیر مهاجرین افغانستان و بسنده کردن وی به ارائه آمار می‌تواند بیانگر دو واقعیت باشد؛ یکی اینکه وزارتخانه مذکور صلاحیت و قدرت لازم رای برای پیگیری برخی مسائل را ندارد و دیگر اینکه تحولات گوناگون و پیچیده در عرصه سیاسی و اجتماعی افغانستان باعث شده است، بار دیگر مشکلات مهاجرین از جمله حذف و یا کاهش برخی هزینه‌های خدمات کنسولی که بارها و بارها توسط مهاجرین مقیم جمهوی اسلامی از مقامات این کشور درخواست شده، به محاق فراموشی سپرده شده است.
فراتر از این نگاه که وزارتخانه امور مهاجرین را عامل کم‌کاری، کم‌توانی و نداشتن صلاحیت لازم در پیگیری امور مهاجرین به ویژه درخواست مهاجرین برای کاهش و یا حذف هزینه‌های خدمات کنسولی می‌داند، تمرکز نداشتن دولت فعلی افغانستان برای برون‌رفت از بحران‌هایی که موجودیت آن را به چالش کشیده است، عامل اساسی و بنیادی در توجه نکردن به حل مسائل و مشکلات مهاجرین، ارزیابی می‌شود.
مهاجرین و به دوش کشیدن بار معضلات گوناگون
تحرکات گسترده طالبان در عرصه سیاسی و زمزمه توافق برای تشکیل دولت موقت و گذر از دولت اشرف غنی برای رسیدن به یک صلح پایدار که از خلال مذاکرات قطر شنیده شد و میررحمان رحمانی رئیس مجلس افغانستان نیز از آن حمایت کرد، می‌تواند دو عامل اصلی برای مشوش شدن ذهن کارگزاران فعلی دولت افغانستان باشد؛ امری که حل مشکلاتی مانند مهاجرین این کشور در خارج از مرزهای جغرافیایی آن را از اولویت خارج سازد.
با این همه، آنچه از در قدم نخست از وزارت مهاجرین، شخص وزیر و حتی نمایندگان این وزارتخانه در نمایندگی‌های کنسولی انتظار می‌رود، پیگیری مستمر و البته گزارش مراحل انجام کار به مردم صبور و رنج‌دیده است که همواره بار معضلات گوناگون را به دوش کشیده و می‌کشند.
چندی پیش‌تر، رمضان بشردوست در مجلس نمایندگان افغانستان در واکنش به تحولات این کشور گفته بود: «مهم نیست که شما چه می‌خواهید، حکومت موقت می‌خواهید؟ حکومت دائمی می‌خواهید؟ اصلاً حکومت نمی‌خواهید!... مهم این است که لالای بزرگ (آمریکا) در این مملکت چه می‌خواهد...».
هرچند اظهارات اشرف غنی مبنی بر اینکه تماس مقام‌های حکومت جدید آمریکا به ویژه «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه این کشور با مقام های افغان «دلگرم کننده» است و انتظار دارد جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده نیز با وی به زودی تلفونی صحبت کند، گواه صحت اظهارات رمضان بشردوست است، اما دولت این کشور باید نیم‌نگاهی هم به حل مشکلات مردم این کشور به ویژه مهاجرین داشته باشد که ادعای نمایندگی آنان را دارد و به تعبیری مشروعیت خود را وامدار آنان است.
به این امید که روزهای پایانی سال‌جاری و یا روزهای آغازین سال نو، همراه با خبرهای خوش برای مهاجرین افغانستانی باشد.
یادداشت| جناب اشرف غنی! امضا کنید؛ هزینه‌های دلاری مهاجرین افغانستانی کمرشکن است
شعارهای تکراری و رنگ باخته اشرف غنی برای حمایت از مهاجرین افغان
انتهای پیام/.