بررسی دلایل شکست ذوبآهن برابر پیکان/ نماینده اصفهان سال۹۹ را با شکست تمام کرد
گروه استانها- نمایش ذوبآهن مقابل پیکان نشان داد با وجود آنکه در نیم‌فصل دوم از نظر ساختار تیمی، نظم و انسجام تاکتیکی پیشرفت خوبی داشته اما سیستم این تیم تنوع تاکتیکی چندانی ندارد و از کمبود یک بازیکن خلاق در میانه میدان رنج می‌برد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هفته هجدهم رقابت‌های لیگ برتر روز گذشته با برگزاری 3 دیدار آغاز شد که در یکی از این رقابت‌ها ذوبآهن اصفهان مقابل تیم پیکان با نتیجه یک بر صفر مغلوب شد.
ذوبآهن در آخرین هفته لیگ بیستم در سال جاری مقابل پیکان به میدان رفت و پذیرای شکست شد تا در نیم‌فصل دوم نیز روند نتایج سینوسی این تیم همچنان ادامه‌دار باشد. شاگردان حسینی که پس از 2 پیروزی پیاپی در رقابت‌های لیگ برتر و جام حذفی به مصاف پیکان رفته بودند، مقابل این تیم با تک گل درویشی شکست خورده و 3 امتیاز حساس دیگر را از دست دادند.
ذوبآهن نیم‌فصل دوم را خوب آغاز کرد و فرصت مناسبی داشت تا با پیروزی مقابل پیکان، جایگاهش را در جدول بهبود بخشیده و بازگشت به موقعی به لیگ داشته باشد اما سبزپوشان اصفهانی در تهران به اشتباهات فردی خود باختند و دست خالی زمین را ترک کردند. در آن سو پیکانی‌ها که برای کم کردن فاصله‌شان با تیم‌های بالای جدول به 3 امتیاز بازی نیاز داشتند، برد ارزشمندی به دست آورده و به هدفشان رسیدند. ذوبآهن با این شکست 14 امتیازی باقی ماند و با توجه به نتایج سایر بازی‌ها همچنان در رده چهاردهم جدول قرار دارد، پیکان نیز با این پیروزی 24 امتیازی شده و به رده هشتم جدول رسید.
ذوبآهن مقابل پیکان به اشتباهات خودش باخت. حسینی در این دیدار تیمش را با آرایش 1-3-2-4 به زمین فرستاده بود و قصد داشت با واگذاری مالکیت توپ به حریف، بازیکنان پیکان را به یک‌سوم میانی زمین کشانده و در ضدحملات، فشار را روی خط دفاع شکننده پیکان بالا ببرد و با توجه به ضعف شاگردان تارتار در کانال‌های کناری، مدافعان این تیم را وادار به اشتباه کرده و از ضعف پیکانی‌ها روی ارسال‌های بلند و خلأهای موجود در عمق دفاع این تیم نهایت بهره را ببرد. تاکتیک حسینی اما در عمل جواب نداد و تبدیل به حربه‌ای علیه تیم خودش شد.
پیکان تیمی است که در اجرای بازی پرفشار و تخریبی تخصص دارد و در فصل اخیر همراه با تارتار، بازی بسته و دفاعی را به نمایش می‌گذارد. آشنایی کامل پیکانی‌ها با سبک و شیوه بازی ذوبآهن باعث شد حسینی و تیمش نتوانند تاکتیک‌های مدنظرشان را پیاده کنند. از طرف دیگر تشابه سبک و سیاق بازی ذوبآهن و پیکان در نهایت تقابل این 2 تیم را تبدیل به یکی از کم‌‌حادثه‌ترین بازی‌های هفته کرده و شاگردان تارتار تنها با اتکاء به تکنیک فردی درویشی به پیروزی رسیدند.
از طرف دیگر ذوبآهن روز گذشته باز هم اسیر بدشانسی شده و مصدومیت بدموقع شهاب گردان منجر به تعویض زودهنگام او شده و تغییرات رخ داده در درون دروازه ذوبآهن، تا حدودی ساختار دفاعی این تیم را شکننده کرد؛ نگاهی به روند بازی مشخص می‌کند که یوسف بهزادی اگرچه در مجموع عملکرد قابل‌قبولی از خود به جای گذاشت اما تمرکز لازم برای این بازی را نداشت و روی گل درویشی در جای‌گیری اشتباه کرد.
نمایش روز گذشته ذوبآهن را می‌توان به 2 بخش کاملاً متضاد تقسیم کرد. شاگردان حسینی در نیمه نخست بازی منطقی را به نمایش گذاشته و تلاش داشتند با دوندگی بالا راه‌های نفوذی خط حمله پیکان را بسته و قدرت تهاجمی این تیم را خنثی کنند و در ضدحملات به دنبال خلق موقعیت و گلزنی باشند، اما در نیمه دوم و پس از دریافت گل نخست، تغییر تاکتیک داده و تلاش می‌کردند تا با ارائه یک بازی هجومی به گل تساوی برسند اما پرسینگ شدید و بازی تخریبی بازیکنان پیکان، مانع شکل‌گیری بازی ذوبی‌ها شده و شاگردان حسینی نتوانستند کار خاصی انجام دهند.
ذوبی‌ها روز گذشته در فاز هجومی خوب ظاهر نشده و نتوانستند موقعیت خاصی را ایجاد کنند؛ بازیکنان پیکان در روند بازی با قطع کردن ارتباط خط حمله و میانی ذوبآهن، شاگردان حسینی را در فاز هجومی زمین‌گیر کرده و اجازه خلق موقعیت خاصی به آنها ندادند. نکته قابل توجه در این باره افت محسوس دارکو بیدف، مهاجم نخست ذوبآهن است؛ بیدوف در چند هفته اخیر ضعیف ظاهر شده و از آمادگی مطلوب به دور است و از طرف دیگر سایر مهاجمان ذوبآهن نیز نتوانسته‌اند عملکرد لازم را داشته باشند تا همچنان سبزپوشان اصفهانی در خط حمله خود از کمبود یک مهاجم کامل و چارچوب‌شناس رنج ببرند.
بزرگ‌ترین مشکل ذوبآهن در فاز هجومی را باید در میانه میدان جست‌وجو کرد؛ جایی که خلأ یک بازیکن خلاق احساس می‌شود. سبزپوشان اصفهانی در فصول گذشته بازیکنان خلاق و بازی‌ساز بسیاری در ترکیب خود داشتند اما در فصل جاری و با کوچ دسته‌جمعی ستاره‌های این تیم، خلاقیت خط میانی ذوبآهن به طور محسوسی کاهش یافته و در خط میانی این تیم کمبود یک بازیکن باکیفیت و خلاق که بتواند در مواقع لزوم گره بازی را باز کند، به شدت احساس می‌شود.
واقعیت آن است که ذوبآهن با وجود آنکه در نیم‌فصل دوم از نظر ساختار تیمی، نظم و انسجام تاکتیکی پیشرفت خوبی داشته اما سیستم مورد استفاده این تیم تنوع تاکتیکی چندانی ندارد. خلاصه شدن حملات ذوبآهن به یک سیستم خاص و اتکای بیش از حد به بیدوف در نوک پیکان خط حمله، به حریفان فرصت آنالیز دقیق و بستن تمام راه‌های نفوذی را خواهد داد.
شاگردان حسینی روز گذشته در فاز دفاعی عملکرد قابل‌قبولی داشته و مدافعان این تیم به جز صحنه تک گل بازی، اشتباه خاص دیگری انجام ندادند. با این حال ذوبی‌ها در ساختار دفاعی خود همچنان با مشکلات عمیقی مواجه بوده و مدافعان این تیم هم‌پوشانی لازم را در هنگام دفاع ندارند و هافبک‌های کناری این تیم در بازگشت به عقب و ملحق شدن به خط دفاعی ضعیف عمل می‌کنند. نقطه ضعف بزرگی که در صورت حل نشدن، می‌تواند شرایط را برای ذوبی‌ها سخت‌تر کند.
آنچه مشخص است دلایل شکست ذوبآهن برابر پیکان را می‌توان در انتخاب تاکتیک اشتباه، فقدان مهاجم کامل و کمبود مهره خلاق و نداشتن برنامه جایگزین برای مواقع لزوم خلاصه کرد.
در آن سو تیم پیکان نیز نمایش خوبی را ارائه نداد. شاگردان تارتار در خانه تیم سرسختی محسوب شده و از دوندگی بالایی برخوردار هستند؛ با این حال پیکانی‌ها نیز در فاز هجومی نتوانستند عملکرد خوبی از خود به جای بگذارند و تک گل بازی هم بیشتر روی تکنیک فردی درویشی به دست آمد. شاگردان تارتار در فاز دفاعی عملکرد خوبی داشتند و اجازه خلق موقعیت چندانی به ذوبی‌ها ندادند.
