اولین مدافع حرم

به گزارش خبرنگار فرهنگی  باشگاه خبرنگاران پویا، دین مبین اسلام به عنوان دینی جامع و پویا یکی از بهترین روش‌های تربیتی را الگو گرفتن از افراد صالح دانسته و از همین رو پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله را اسوۀ حسنه در تمام ابعاد اخلاقی، ایمانی و معرفتی معرفی می‌کند، آنجا که خداوند می‌فرماید «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛ مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا صلی الله علیه و آله اسوه‌ای حسنه بود.» (سوره احزاب، آیۀ21) پس وجود الگو و راهنما می‌تواند بهترین یاور ما در این زمانه باشد.

دربارۀ موضوع ادب حضور در محضر اهل‌بیت وحی علیهم‌السلام و راهکار برخورد با این انوار مقدس، نیاز به الگو داریم. در این راستا از برترین الگوهای شیعه، حضرت عباس علیه‌السلام است. آن بزرگوار بهترین راهنما برای ما در جهت ولایت‌پذیری و تبعیت از امام معصوم علیه‌السلام است، زیرا همچنان که در تاریخ می‌خوانیم، تا لحظه آخر عمر شریفشان بر عهد خویش نسبت به امام حسین علیه‌السلام باقی مانند و به فکر دفاع از حریم ولایت بودند.

نکته بسیار اساسی که با نگاه به زندگی ایشان می‌توان فهمید، اینکه ایشان صفات نیکویی داشتند که سبب جاودانه شدنشان در تاریخ شده است. اولین ویژگی ایشان ادب و نجابتشان بود که از برترین معلمان عالم یاد گرفته بود. اولین معلم و مربی اصلی حضرت ابالفضل العباس علیه السلام، پدری هم چون امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که فخر عالم و آدم است دومین مربی ایشان، مادری متخلق به اخلاق حسنه هم چون حضرت ام‌البنین سلام‌الله علیها بوده که همواره ایشان را به تبعیت و عشق به فرزندان حضرت زهرا سلام‌الله علیها تشویق می‌کرده است. از آنجا که حضرت عباس علیه‌السلام این ادب و احترام به امام خود را همیشه به همراه داشتند، شاید بتوان گفت که یکی از شروط بصیر ماندن و ولایت‌پذیری رعایت ادب در محضر امام است؛ به این معنا که هیچ زمانی در مورد امام یا ولیّ خود افراط یا تفریط نکنیم و مانند حضرت عباس علیه‌السلام نه اماممان را تنها بگذاریم و نه با سخنان و حرف‌هایشان مخالفت کنیم.

یکی از برترین صفات حضرت ابالفضل العباس علیه السلام، ثبات و استقامت ایشان در راه هدف بود. به همین دلیل، به هیچ وجه زیر بیرق دشمن نرفته و امان نامه‌دشمن را که جداکنندۀ او از ولایت بود نپذیرفت. تاریخ گواه است که در شب عاشورا دشمنان به حضرت ابالفضل علیه‌السلام پیشنهاد و امان نامه‌ای فرستادند تا از جنگ دست بکشد. ایشان به عنوان الگوی برتر ولایت‌پذیری، با رد امان‌نامه، خطاب به دشمن فرمود «آیا به ما امان می‌دهی، در حالی که پسر رسول خدا صلی الله علیه وآله امان ندارد؟!» (الإرشاد، ج2، ص91) بنابراین درس بزرگی که ما می‌توانیم از ابالفضل العباس علیه‌السلام بگیریم، این است که در هیچ صورتی حتی با وجود امان‌نامه دشمن، امام و ولی خود را را تنها نگذاریم.

نهایت اینکه تا زمانی که شیعه‌ای همچون حضرت عباس علیه‌السلام مدافع حرم بود، خیال اهل حرم راحت بود و دشمن جرأت حمله نداشت. آیا وجود ما به گونه‌ای است که امام عصر (عج) خیال‌شان نسبت به حریم خداوند و حریم اسلام و بقای انقلاب راحت باشد؟

  حجت‌الاسلام سیداحسان دهسار، کارشناس تبلیغ سطح عالی حوزه   

انتهای‌پیام/