معاون مهندسی وزارت دفاع: ۹۵ درصد از اراضی آلوده به مین کشور پاکسازی شده است

به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری تسنیم، علی اکبر سلیمانی معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح صبح دوشنبه در نشست خبری که به مناسبت «روز جهانی آگاهی از خطر مین و کمک به اقدام علیه آن»(4 آوریل) در مرکز نمایشگاه‌های دائمی این وزارت‌خانه برگزار شد، در پاسخ به پرسشی درباره میزان اراضی آلوده به مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ در استان‌های مرزی غرب و جنوب غرب کشور گفت: پس از پایان هشت سال دفاع مقدس حدود 4 میلیون و دویست هزار هکتار از اراضی 5 استان مرزی غربی  جنوب غربی کشور آلوده به انواع مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ شد.

وی با اشاره به وضعیت مین زدایی در کشور اظهار کرد: حدود هزار و 200 کیلومتر از مرز مشترک خشکی با عراق به بیش از 20 میلیون انواع مین و مواد منفجره باقیمانده از جنگ آلوده شد که بلافاصله در همان سال 1367 فعالیت های مین زدایی و رفع آلودگی از مواد منفجره از شهرهای مرزی آغاز گردید. از سال 67 تا سال 82،  عملیات پاکسازی توسط ارتش و سپاه و تحت مسئولیت وزارت کشور انجام شد تا اینکه پیرو مصوبه هیئت دولت، این امر خطیر به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح سپرده شد.

معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع ادامه داد: این وزارتخانه در انتهای سال 1384 با تاسیس مرکز مین زدایی بصورت تخصصی این امر را پیگیری نمود. مرکز مین زدایی نیز از بدو تاسیس تا کنون بیش از 2 میلیون انواع مین و نزدیک به یک میلیون انواع مهمات عمل نکرده از جمله بمب ها، گلوله‌ها، خمپاره ها و نارنجک ها را کشف و منهدم نموده است. در حال حاضر، پاکسازی اراضی آلوده در بسیاری از نقاط مرزی بدلیل سیلاب های فصلی، جابجایی لایه های خاک، عدم وجود جاده های دسترسی به برخی از اراضی آلوده، آبگرفتگی، جابجایی مین ها، گذشت زمان و پوسیده شدن مین هابه شرایط سخت و پیچیده ای رسیده است و این دلایل باعث کندی روند پاکسازی در مناطق مرزی شده است تا جایی که در بسیاری از موارد نیروهای مین بردار در اعماقی در حدود یک تا 6 متر نیز مین ها و انواع مهمات عمل نکرده را از زمین خارج می‌کند.

سلیمانی خاطر نشان کرد: به غیر از فعالیت های متمرکز در مناطق مرزی، گروه های اورژانسی نیز در قرارگاه های پاکسازی این مرکز در 5 استان آلوده تشکیل شده اند تا در صورت مشاهده انواع مهمات عمل نکرده توسط ساکنین و یا نیروی انتظامی، سریعا وارد عمل شده و مهمات مکشوفه را از آنجا جمع آوری و در محل امنی منهدم می نمایند. در طول سالیان گذشته حدود 7 هزار عملیات موردی اورژانسی در سطح شهرها، روستاها و اراضی کشاورزی توسط قرارگاه های استانی مرکز انجام و در پی این عملیات ها حدود 80 هزار تیر انواع مین و گلوله عمل نکرده و 176 فروند بمب عمل نکرده کشف و منهدم شده است.

وی درباره علت عدم علامت گذاری همه زمین های آلوده به مین برای جلوگیری از ورود انسان‌ها و ساکنین مناطق مرزی تاکید کرد: علامتگذاری میادین مین توسط یگان مین گذار در برخی موارد اجرا شده، لکن در بسیاری موارد یا این علائم دست کاری یا حذف شده اند؛ به عنوان مثال در خصوص میادین مینی که به صورت تعجیلی در زمان جنگ کاشته شده اند علائمی وجود ندارد. ذکر این نکته ضروری است که میدان مین باید از دید و تیر برخوردار باشند، یعنی نیازمند محافظت و نگهداری است.

معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع افزود: متاسفانه حجم وسیعی از این میادین در پنج استان درگیر ما فاقد علائم بوده و اجرای علامتگذاری موقت برای آنها مفید فایده نبوده و بواسطه عوامل انسانی یا جوی از بین می روند. مرکز مین زدایی بنا به اولویت بندی این مناطق از منظر احتمال مواجهه با خطر اقدام به علامتگذاری دائم نموده است که با صرف هزینه زیادی همراه بوده است.

سلیمانی در ادامه در پاسخ به این پرسش که تکلیف مرزنشینانی که بر اثر برخورد با مین و مواد منفجره کشته و یا مجروح می شوند چیست؟ آیا شروط خاصی برای پوشش اینگونه از حادثه دیدگان وجود دارد؟ گفت: مرزنشیان و ساکنین مناطق آلوده مرزی که با مین و یا هرگونه مهمات عمل نکرده به جا مانده از جنگ برخورد می کنند، پس از تشکیل پرونده جهت بررسی به کمیسیون ماده 2 فرمانداری استان مربوطه ارجاع می‌شوند، در نهایت پس از انجام امورات اداری و تصویب کمیسیون بر اساس شدت حادثه و جراحت، احکام شهید و یا جانباز دریافت کرده و در صورت احراز شرایط تحت پوشش یکی از نهادهای حمایتی از جمله بنیاد شهید و امور ایثارگران، کمیته امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی قرار می‌گیرند. البته برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص باید به وزارت محترم کشور و یا استانداری ها و یا فرمانداری های استانهای مرزی آلوده مراجعه نمایید.

وی همچنین در پاسخ درباره آثار مخالفت رفع معضل مسن در کشور تاکید کرد: از جمله آثار مهم رفع این معضل در کشور به جز کاهش تلفات انسانی ناشی از برخورد با مین و مواد منفجره به جامانده از جنگ، احیای صدها هزار هکتار از اراضی کشاورزی و هزاران هکتار از اراضی نفتی و توسعه اقتصادی و اجتماعی بوده و نشان دهنده این موضوع است که مین زدایی تا چه میزان می تواند در دستیابی به برخی از اهداف توسعه پایدار از جمله مهاجرت معکوس، پاکسازی اراضی کشاورزی و برداشت میلیون ها تن انواع نباتات، پاکسازی اراضی صنعتی، توسعه گردشگری، توسعه زیرساخت ها و ایجاد شبکه های برق، گاز و آب، پاکسازی مناطق حفاظت شده زیست محیطی و حمایت از انواع گونه های جانوری، نقش بسزایی ایفا نماید.

معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع گفت: به هر ترتیب در وهله اول شاید هزینه های مربوط به مین زدایی بار مالی سنگینی بر دوش دولت تحمیل کند اما زمانی که به آثار رفع این معضل نگاهی بیندازیم مشاهده خواهیم کرد که به ازای هر هکتار پاکسازی اگر حدود 30 میلیون تومان هزینه می شود درآمدهای حاصله از آن بسیار بیشتر از این مبلغ خواهد بود. کافی است نگاهی به بازارچه های مرزی بیندازیم، می بینیم که تا چه میزان توانسته به توسعه اجتماعی و اقتصادی مناطق مرزی کمک کند حال به این موضوع فکر کنید که بازارچه های مرزی سالیان قبل بدلیل آلودگی مین و مواد منفجره وجود نداشتند و تردد مسافران و انتقال کالا انجام نمی گرفت. نمونه بارز آن بازارچه مرزی مهران است که بدلیل آلودگی امکان تردد وجود نداشت و حالا سالیانه میلیون ها نفر بدون هیچ خطری از این مرز برای سفر به عتبات عالیات استفاده می کنند.

سلیمانی درباره همکاری‌های بین‌المللی ایران با سایر کشورهای متاثر از آلودگی مین و مواد منفجره به جامانده از جنگ در حوزه مین زدایی خاطرنشان کرد: مرکز مین زدایی از بدو تاسیس تاکنون، با هدف انتقال تجربیات و اشتراک گذاری دانش و انعکاس اطلاعات مرتبط با حوزه مین زدایی به داخل ایران و نیز انعکاس فعالیت ها و اقدامات بشردوستانه ایران در جوامع بین المللی، ضمن حضور در کنفرانس ها و سمینارهای مختلف، با کشورهای متاثر از آلودگی و سازمان های بین المللی درگیر با معضل مین، ارتباطات خود را ایجاد نموده و درحال توسعه است. کمیسیون همکاری های مشترک مین زدایی فی مابین ایران و عراق، امضای یادداشت تفاهم همکاری فی مابین مرکز مین زدایی جمهوری اسلامی ایران و کمیته بین المللی صلیب سرخ، حضور نمایندگان مرکز در نشست سالانه بین المللی روسای ملی مین زدایی و مشاوران سازمان ملل در ژنو، میزبانی از رئیس مرکز بین المللی مین زدایی بشردوستانه ژنو و بازدید ایشان از مناطق عملیاتی مین زدایی در ایران، برگزاری سالانه مراسم روز جهانی آگاهی از خطر مین و کمک به اقدام علیه آن در 4 آوریل هرسال، برگزاری و حضور در نشست کشورهای فارسی زبان در حوزه مین زدایی، تبادل هیئت با برخی از کشورهای متاثر از آلودگی مانند کرواسی، عراق و افغانستان، بازدید سفیران و نمایندگان کشورهای حامی مالی و متاثر از آلودگی از مناطق عملیاتی مین زدایی ایران در استان خوزستان و برگزاری اولین نشست بین المللی مین زدایی در تهران  از جمله فعالیت های این مرکز در جهت توسعه روابط بین المللی است. البته در سال جدید نیز قصد دارد روابط خود را توسعه بخشد و امیدوار است که بتواند زمینه صدور خدمات فنی و دانشی مین زدایی را فراهم کند.

وی همچنین در پاسخ به پرسشی درباره هدف تاسیس مرکز آموزش بین المللی مین زدایی و امکانات این مجموعه اظهار کرد: مرکز مین زدایی به منظور ارتقاء سطح علمی مرتبط با فعالیت‌های مین زدایی بشردوستانه، در سال 1398 به تاسیس یک مجموعه آموزشی با عنوان "مرکز آموزش بین المللی مین زدایی بشردوستانه جمهوری اسلامی ایران" نمود تا بتواند با ارائه آموزش های مرتبط با این حوزه در سطح استانداردهای ملی و بین المللی، به دیگر کشورهای درگیر این معضل نیز کمک کند.

معاون مهندسی و پدافند غیر عامل وزارت دفاع افزود: ماموریت این مرکز گردآوری، دستیابی، توسعه، تدوین و نشر دانش و همچنین تربیت نیروی انسانی متخصص ملی و بین المللی در زمینه مین زدایی بشر دوستانه است. این مجموعه شامل اقامتگاه فراگیران، کلاسهای تخصصی مین، مهمات، تجهیزات پاکسازی و کلاس آموزش و آگاهسازی خطر مین و مهمات عمل نکرده ، مجموعه نمایشگاهی دستگاه های انفجاری ابتکاری، نمایشگاه مهمات هوایی و دریایی، کارگاه شبیه ساز رایانه ای پاکسازی، میدان مین آموزشی، میدان آزمون و ارزیابی فلزیاب ها و نیز میدان آزمون و ارزیابی ماشین های مکانیزه پاکسازی است.

سلیمانی در پایان با اشاره به دورنمایی تاسیس مرکز مین زدایی کشور گفت: اگر نگاهی به کشورهای همسایه ایران بیندازیم مشاهده می کنیم که افغانستان، عراق، آذربایجان و سوریه، به دلیل جنگ و درگیری های تروریستی با  معضل مین و مواد منفجره روبرو هستند و این مرکز که با مطالعه دقیق مراکز آموزش مین زدایی سایر کشورها تجهیز شده است،  می تواند زمینه ساز ارتقاء سطح علمی و فنی مین برداران فعال در این کشورها باشد و این آمادگی را دارد تا با پذیرشفراگیران کشورهای درگیر انواع  مین و گلوله و مواد منفجره با دانش و تجربه خود در راستای آموزش مقابله با این تهدیدات و استقرار صلح و امنیت جهانی گام های اساسی را بردارد.

در بخش دیگری از این نشست سردار محمدحسین امیر احمدی رئیس مرکز مین زدایی جمهوری اسلامی ایران صبح دوشنبه در نشست خبری که به مناسبت «روز جهانی آگاهی از خطر مین و کمک به اقدام علیه آن»(4 آوریل) در مرکز نمایشگاه‌های دائمی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح برگزار شد، به ارائه توضیحاتی درباره ساختار، انفجار و آسیب‌های ناشی از انفجار مین پرداخت و گفت: امروزه انواع مین های زمینی، دریایی و ضد بالگرد توسط کشورهای سازنده، طراحی و تولید می شوند. در حوزه کاری مرکز مین زدایی عمده درگیری با انواع مین های زمینی است.این مین های زمینی از منظر شدت آسیب به نفرات و تجهیزات خود به دو دسته ضد نفر و ضد تانک تقسیم می شوند. مین های ضد نفر به مین هایی اطلاق می گردد که ماموریت آنها آسیب به نفرات و مین های ضد تانک با هدف آسیب و از کار انداختن خودروها و ماشین های زرهی به کار گرفته می شوند.این یک دسته بندی کلی است که خود نیز شامل دسته بندی جزئی تری نیز می باشند. برای مثال مین های ضد نفر از نظر مکانیزم عمل به انواع انفجاری، ترکشی، جهت دار و ... تقسیم می گردند.

وی در پاسخ به این پرسش که سالانه چند نفر در اثر انفجار مین ها کشته و مجروح می شوند؟ و معمولاً مین به چه قسمت هایی از بدن آسیب می رساند؟ اظهار کرد: در سالیان ابتدایی پس از جنگ، میزان حوادث ناشی از برخورد ساکنین مناطق آلوده با مین و انواع مهمات عمل نکرده بسیار زیاد بود تا جایی که در برخی از سالها میزان کشته شدگان به بیش از 300 نفر و تعداد مجروحین نزدیک به 600 نفر بود؛ اما در طول سالیان گذشته و با تلاش های مین برداران و رفع آلودگی در بیشتر مناطق مرزی غرب و جنوب غرب کشور، میزان تلفات انسانی به طور چشمگیری کاهش داشته، بطوریکه متوسط میزان حوادث ناشی از مین و مواد منفجره در طول 4 سال گذشته نسبت به سالهای پیش از آن حدود 90 درصد کاهش یافته است.

رئیس مرکز مین زدایی افزود: میزان آسیب به اعضای بدن فرد حادثه دیده،  بسته به نوع و نحوه برخورد با مین و یا مهمات عمل نکرده متفاوت است؛ مثلاً در مورد برخورد با یک نوع از انواع مین ضد نفر، اگر فرد حادثه دیده از ناحیه پا با مین برخورد داشته باشد، ممکن است باعث قطع عضو از ناحیه پا و اصابت ترکش به برخی از نقاط بدن او شود، حال آنکه اگر همان مین در دستان فرد منفجر شود، باعث قطع عضو از ناحیه دستان، آسیب شدید به سر و صورت، چشم ها و شکم که ممکن است این آسیب منجر به کشته شدن فرد شود.

امیر احمدی در ادامه درباره وضعیت آموزش مرزنشینان در زمینه آگاهی بخشی درباره مین و همکاری ساکنان مناطق مرزنشین در این زمینه گفت: آگاه‌سازی از خطرات مین و مواد منفجره باقیمانده از جنگ یکی از ارکان مین زدایی بشردوستانه است و این امر هم از طریق قرارگاه‌های پاکسازی استان و هم از طریق سازمان امداد و نجات هلال احمر  و سازمان بهزیستی کشور که از جمله همکاران آموزشی ما در این زمینه هستند انجام می‌پذیرد. روش های مختلفی هم برای این کار انجام می گیرد از جمله آموزش های چهره به چهره، بروشور ها و کتب آموزشی، انیمیشن های آموزشی، بازی ها و غیره که هدف از این فعالیت افزایش سطح آگاهی گروههای مختلف هدف و اصلاح الگوهای غلط رفتاری در مواجهه با این گونه خطرات است.

وی تصریح کرد: یکی از مهمترین کمک‌هایی که ساکنین مناطق آلوده به ما می کنند این است که با مشاهده هرگونه شی مشکوکی از دستکاری و یا جابجایی آن پرهیز کنند و به دهیاری ها، بخشداری ها، نیروهای انتظامی یا 110 خبر دهند تا آنها هم به قرارگاه‌های استانی گزارش دهند و تیم های اورژانسی ما سریعاً وارد عمل شده و آن منطقه را پاکسازی کنند که این مسئله از جمله مهمترین نکات ایمنی است که در آموزش ها و آگاه‌سازی ها تاکید می گردد.

رئیس مرکز مین زدایی درباره علت بروز جراحت یا فوت مرزنشینان بر اثر انفجار مین طی سال‌های اخیر با وجود اعلام پاکسازی حدود 99 درصد از مناطق آلوده به مین در سال 91 خاطر نشان کرد: قبلاً هم خدمت شما عرض کردم که طول مرز مشترک زمینی ما با کشور عراق بسیار زیاد، میزان آلودگی هم از نظر وسعت و هم از نظر تنوع بسیار زیاد است، جابجایی آلودگی توسط عوامل جوی هم مزید بر علت است.

امیر احمدی ادامه داد: مرکز مین زدایی تمام تلاش خود را برای رفع این معضل به کار گرفته اما در واقعیت، این امکان وجود ندارد که تمام طول مرز و اراضی آلوده را دیوار کشید تا شخصی در آن مناطق تردد نکنند. متاسفانه در برخی از موارد هم مشاهده می‌شود که هموطنان عزیزمان بدلیل برخورد با مین و انفجار ناشی از آن دچار حادثه می شوند. البته در برخی مواقع شاهد آن هستیم که هموطنان و ساکنین مناطق مرزی، علیرغم اینکه نسبت به خطرات اینگونه مواد منفجره آگاه هستند اقدام به جابجایی و حرکت دادن مواد منفجره مانند گلوله های عمل نکرده توپ و تانک، نارنجک و یا برخی از مین ها می کنند. این پیام هشدار باید برای ساکنین شهرهایی که درگیر جنگ هستند نهادینه شود که درصورت مشاهده هرگونه مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ به آنها دست نزده و سریعا به نیروهای انتظامی اطلاع رسانی کنند.

رئیس مرکز مین زدایی درباره تعداد افراد حادثه دیده در حوزه رفع معضل مین و مواد منفجره به جا مانده از جنگ تاکنون گفت: از زمان تاسیس مرکز تا کنون 93 نفر به مقام رفیع شهادت و تعداد حدود 118 نفر جانباز قطع عضو شده اند. گ طی چند سال اخیر با استقرار نظام های مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی در فعالیت های پاکسازی و همچنین بهره گیری از ماشین آلات ویژه به جای نیروهای انسانی شاهد کاهش میزان و شدت تلفات نیروهای پاکسازی می باشیم . به عنوان مثال در سه سال اخیر میزان حوادث مهلک به صفر رسیده و انشالله این روند نزولی تداوم خواهد یافت.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا برای پاکسازی اراضی آلوده نیاز است که از نیروهای انسانی استفاده کنیم تا شاهد شهادت و یا مجروحیت نیروهای مین روب باشیم؟ آیا این اتفاقات ناشی از خطای انسانی است یا چیز دیگری؟ اظهار کرد: اگر یک بررسی در سطح جهانی انجام دهید متوجه می شوید که هنوز هم عملیات پاکسازی دستی از جمله روشهای مین زدایی با سطح اطمینان بالاست. بطور میانگین در کشورهای متاثر از معضل مین به ازای برداشت حدود هر 10 هزار مین از سطح زمین یک نفر کشته یا مجروح می شوند اما در ایران به ازای برداشت حدود هر 100 هزار مین، یک نفر شهید و یا مجروح می شوند؛ این مطلب را بیان نکردم که حوادث را توجیه کنم اما به یاد داشته باشید که این عملیات، ریسک بسیار بالایی دارد، شما با مین هایی برخورد می کنید که پس از گذشت 33 سال بسیار حساس شده اند، با میادین مینی برخورد می کنید که برخی از مین های آن بدلایلی که پیشتر به آن اشاره شد جابجا و یا مدفون شده اند، شما با یک میدان مین تازه و بکر که اخیراً ایجاد شده باشد روبرو نیستید، تجهیزات مکانیزه کوبش یا غربال مین ها نیز با محدودیت های عملیاتی بسیاری مواجهند.

رئیس مرکز مین زدایی با بیان اینکه «تجهیزات مکانیزه عمدتا در دنیا برای میادین مین ضد نفر کاربرد دارد»، افزود: کشور عراق در طول 8 سال جنگ با ما، تمامی اصول مهندسی جنگ مین را به هم زده و میادین مینی کاشته که اصول رزم مین را رعایت نکرده است؛ به عنوان مثال فاصله کاشت آنها به حدی اندک است تا نیروهای ما را کاملا درگیر و سرعت کار را پایین بیاورد. به هر حال کار بسیار پرریسک است، مین ها فرسوده هستند، مین ها جابجا شده اند و دلایل دیگر که ذکر شد باعث بروز حادثه در هنگام مین روبی می شود. بنده در اینجا اعلام می‌کنم که مدیون خون این شهیدان و جانبازان این عرصه هستیم؛ چرا که این عزیزان حتی در زمانی که بسیاری از هموطنان مان حتی خبر ندارند که این عزیزان بعد از جنگ چه می کنند، مشغول آزادسازی اراضی سرزمین مان هستند و در این راه جان ها، دست ها، چشم ها و پاها داده اند.

امیر احمدی درباره همکاری‌های مرکز مین زدایی با کشورهای دارای تجربه در حوزه پاکسازی مین اظهار کرد: تمرکز مرکز مین زدایی از بدو تاسیس تا کنون بر روی عملیات پاکسازی و رفع دغدغه ساکنین مناطق مرزی غرب و جنوب غرب کشور بوده است، اما این موضوع دلیل نمی شد تا از فعالیت های دیگر کشورها نیز غافل باشیم. اکثر کشورهای درگیر با معضل مین یک فضای عملیاتی ایجاد کرده اند و از توان کشورها و سازمان های بین المللی دیگر بهره می برند تا کشور خود را پاکسازی نمایند. اما همانطور که قبلا هم به آن اشاره کردیم، کشور ما بدلیل اینکه از سوی همان کشورهایی که مدعی حقوق بشر و حقوق بشردوستانه هستند و سازمان های بین المللی را در خود ایجاد کرده اند از ابتدای انقلاب مورد تحریم بوده است و از دادن هرگونه دانش، تجربه و نیز تجهیزات خوددای کرده‌اند.

وی ادامه داد: در طول این سال ها نیروهای مین بردار در ایران از تجربیات حاصله از زمان جنگ بهره برده و این کار خطیر را به انجام رسانده اند؛ بطوری‌که در حال حاضر می توان این ادعا را نمود که هیچ کشوری به مانند ایران از این دانش برخوردار نیست، این حرف من یا سایر همکاران من نیست، کشورها و سازمان هایی که از وضعیت مین زدایی ایران در این سالها بازدید کرده اند این موضوع را بیان نموده اند. حال ما با داشتن این دانش و با رویکرد صدور خدمات پاکسازی بشردوستانه آمادگی خود را در همه مجامعی که حضور داشتیم اعلام نمودیم و در حال رایزنی برای انتقال تجربیات و دانش خود به سایر کشورها هستیم.

رئیس مرکز مین زدایی در پاسخ به پرسشی درباره کاربرد تجهیزات و ماشین آلات مکانیزه مین زدایی در مناطق کوهستانی خاطر نشان کرد: استفاده از تجهیزات معمولا به عوامل گوناگونی از جمله نوع خاک، پستی و بلندی و نوع میدان مین بستگی دارد؛ بعنوان مثال در مناطق رملی در چذابه و فکه استان خوزستان هیچ خودروی زرهی مین کوبی کارایی ندارد اما با ابتکاری که در این مرکز صورت گرفت باکت بیل های مکانیکی برعکس شده و به حالت سرندی درآمد تا وقتی بیل مکانیکی یک میزان خاک رملی را بر میدارد خاک از سرند خارج شده و مین ها داخل باکت بیل باقی می مانند. با این روش تیم های عملیاتی مرکز تا عمق نزدیک به 5 الی 6 متر هم مین ها را کشف می نمایند. اما خوب این تجهیز فقط مخصوص این نوع از خاک است و جای دیگری نمی توان از آن استفاده کرد. در مورد مناطق کوهستانی باید خدمت شما عرض کنم که هیچ خودروی مین کوبی قادر به تردد نیست و نمی توان از این تجهیزات بهره برد.

امیر احمدی درباره همکاری‌های مرکز مین زدایی با شرکت های خصوصی و دانش بنیان گفت: این مرکز همکاری مستمری با شرکت های تولید تجهیزات نظیر تجهیزات حفاظت فردی و تجهیزات کشف و همچنین شرکت های ساخت ماشین های مکانیزه داشته و همواره ورودی فعالیت های طراحی و ساخت این صنایع را نیاز متخصصین و کارشناسان پاکسازی این مرکز تشکیل می دهند. بازخورد های حاصل از بکارگیری این تجهیزات به مثابه ورودی بازنگری محصولات این شرکت ها و صنایع طی فرآیندی اعلام و نتایج حاصله مورد تایید کاربران تجهیزات قرار میگیرد.

وی در پایان اظهار کرد: یکی از نمونه های بارز همکاری مرکز با شرکت های خصوصی و دانش بنیان تولید سامانه جامع مدیریت اطلاعات عملیات مین است. بدلیل تحریم های ظالمانه سیاسی، اقتصادی و تکنولوژیکی، این مرکز هیچ وقت نتوانست از سیستم مدیریت اطلاعات عملیات مین که توسط یکی از سازمان های بین المللی ارائه می شد استفاده کند و رایزنی های ما نیز بی حاصل بود. اما به هر ترتیب با تکیه بر توان مهندسین خود و یک شرکت دانش بنیان، سامانه مدیریت یکپارچه اطلاعات عملیات مین را با اهداف و قابلیت های مختلف طراحی و تولید کرد.

انتهای پیام/