گزارش تسنیم| مأموریت کشتی ساویز در دریای سرخ چه بود؟
شناور ایرانی که روز گذشته دچار حادثه شده است کشتی باری ساویز است که به‌عنوان یک پایگاه برای پشتیبانی از تکاوران دریایی در جهت مقابله با دزدان دریایی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری تسنیم، عصر روز سه‌شنبه (17 فروردین) خبر سانحه برای یک کشتی ایرانی در دریای سرخ منتشر شد.
این کشتی، کشتی ایرانی «ساویز» بود که از مدت‌ها قبل در این منطقه حضور دارد و در حالی که برخی منابع از احتمال اصابت موشک و یا اژدر به آن خبر می‌دادند، خبرنگار تسنیم کسب اطلاع کرد که احتمالاً این سانحه به‌دلیل انفجار مین‌های چسبان و مغناطیسی در بدنه این کشتی رقم خورده است.
پس از انتشار این خبر، صحبت‌های مختلفی درباره مأموریت کشتی ساویز در دریای سرخ مطرح شد و برخی به‌اشتباه ـ و یا از روی غرض ـ آن را پایگاه دریایی ایران برای حمایت از مقاومت یمن قلمداد کردند!
اما مأموریت ساویز چیست؟
از اواخر دهه 80 شمسی، با شیوع پدیده دزدی دریایی در منطقه باب‌المندب، خلیج عدن و دریای سرخ ـ که منجر به ربایش چند کشتی ایرانی توسط دزدان دریایی در این مناطق نیز شد ـ جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت مثل بسیاری از کشورهای دیگر، برای حفاظت از شناورهای تجاری خود، ناوگروه‌های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را به منطقه اعزام کند و در راستای تأمین امنیت خطوط مواصلاتی و کاروان‌های تجاری خود حضوری مستمر در این منطقه داشته باشد.
در همین راستا تاکنون بیش از 70 ناو گروه نداجا به این منطقه اعزام شده‌اند و از آن زمان به بعد دیگر هیچ کشتی ایرانی توسط دزدان دریایی ربوده نشد.
دریای سرخ، خلیج عدن و تنگه باب‌المندب را به کانال سوئز (ورودی دریای مدیترانه) وصل می‌کند و به همین دلیل یکی از پرترددترین و مهمترین آبراه‌های جهان به‌شمار می‌رود که شناورهای تجاری زیادی در آن عبور و مرور می‌کنند.
ناوگروه‌های ایرانی به‌منظور مقابله با دزدان دریایی، تعدادی از تکاوران دریایی را نیز همراه خود دارند تا در صورت مواجهه با دزدان دریایی این تکاوران بتوانند با حضور روی شناورهای تجاری ضمن مقابله با آنها، اجازه تصرف کشتی را ندهند.
بروز پدیده دزدی دریایی در خلیج عدن و شیوع آن به سراسر اقیانوس هند، کشورها را ناچار کرد برای محافظت از کشتی‌های خود در زمان عبور از مناطق خاص که حملات دزدان دریایی در آن بیشتر است، اقدام به استقرار شناورهایی برای پشتیبانی تجهیزاتی و فنی از مأموریت‌ها کنند (این اقدام از اوایل قرن بیستم رواج داشته است) و کشتی ساویز در واقع چنین نقشی را ایفا می‌کند.
این کشتی‌ها که اصطلاحاً به آنها floating armouries می‌گویند، بر اساس کنوانسیون ملل متحد، شناورهایی هستند که به‌عنوان انبار و مرکز پشتیبانی در نواحی دور از ساحل مستقر می‌شوند و استقرار کشتی ساویز در منطقه دریای سرخ برای محافظت از خطوط کشتیرانی و دریانوردی بین‌المللی نیز با هماهنگی سازمان ملل متحد بوده است.
سعید خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در همین رابطه تأکید کرد: «بر اساس اعلام قبلی رسمی و هماهنگی‌های انجام‌شده با سازمان بین‌المللی دریانوردی به‌عنوان نهاد مرجع، کشتی غیرنظامی ساویز برای برقراری امنیت دریانوردی در مسیر خطوط کشتیرانی و مقابله با دزدان دریایی در منطقه دریای سرخ و خلیج عدن مستقر شده بود. این کشتی عملاً به‌عنوان ایستگاه لجستیکی (پشتیبانی فنی و تدارکات) ایران در دریای سرخ عمل می‌کرد و لذا مشخصات و مأموریت این کشتی قبلاً به‌صورت رسمی به آن سازمان اعلام شده بود.»
بنابراین واضح است کسانی که با کشتی ساویز و یا کشتی‌های مشابه در این‌گونه مناطق، برخوردهای تروریستی انجام می‌دهند در واقع امنیت خطوط بین‌المللی دریایی را به خطر می‌اندازند و مسئولیت جهانی مخاطرات بین‌المللی نیز به‌عهده آنهاست.
هرچند تا کنون هیچ گروه یا کشوری مسئولیت این حمله را رسماً به‌عهده نگرفته است اما نیویورک تایمز در گزارشی از قول یک منبع آگاه، اسرائیل را مسئول حمله به کشتی ایرانی ساویز معرفی کرد.
از سوی دیگر سخنگوی وزارت دفاع آمریکا هرگونه نقش این کشور در ماجرای کشی ساویز را رد کرده است.
به‌گفته آقای خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، بررسی‌های فنی برای مشخص شدن چگونگی این حمله و منشأ آن در حال انجام است.
به گزارش تسنیم، این اولین مرتبه نیست که طی چند ماه اخیر به کشتی‌های ایرانی در دریای سرخ حمله می‌شود. سال گذشته سرلشکر باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح در جریان الحاق ناوزره به نیروی دریایی ارتش تأکید کرد که جمهوری اسلامی ایران برای حراست از کاروان‌های تجاری، مجدداً دریای سرخ را در منطقه گشت‌زنی خود قرار خواهد داد.
انتهای پیام/+
