مرزبندی پررنگ کارگزاران با تندروها: تاج‌زاده به‌دنبال انشعاب در جریان اصلاحات است!
ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران از تاج‌زاده به‌عنوان پرچمدار تحریم انتخابات مجلس نام برد و نوشت: امید تاج‌زاده {از کاندیداتوری} به شورای نگهبان است! نه آنکه ایشان را تأیید کنند، که ایشان را رد کنند تا حجتی برای تحریم انتخابات ریاست‌جمهوری بیابد.
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری تسنیم، روزنامه سازندگی ارگان رسمی حزب کارگزاران در شماره امروز خود، به خبر احتمال کاندیداتوری مصطفی تاج‌زاده، معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات و از چهره‌های رادیکال اصلاح‌طلب واکنش نشان داد.
به‌اعتقاد سازندگی، با توجه به مرزبندی تاج‌زاده و حلقه‌ای از اصلاح‌طلبان مانند سعید حجاریان و علیرضا علوی‌تبار که خود را رادیکال (ساختارگرا) می‌خوانند با اصلاح‌طلبان کلاسیک (بهزاد نبوی) و اصلاح‌طلبان عملگرا (مانند غلامحسین کرباسچی) و اصلاح‌طلبان محافظه‌کار (مانند محمدرضا عارف)، نامزدی تاج‌زاده در انتخابات ریاست جمهوری را می‌توان اعلام موجودیت بلکه اعلام شکاف یک فراکسیون در جبهه اصلاحات قلمداد کرد.
ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران تاج‌زاده را نماینده طیفی از اصلاح‌طلبان تندرو (ساختارگرا) می‌داند که با تحرکات خود در چهار سال دوم دولت روحانی به‌ویژه پس از حوادث آبان 98 به‌نوعی یک انشعاب در جریان اصلاحات را هدایت می‌کنند که مشی آن نه صرفاً تندروی بلکه تک‌روی است.
تک‌روی به این معنا که از آنجا که طیف تاج‌زاده و همفکرانش ظرفیت ساختاری نهادهای اصلاح‌طلب همچون شورای سیاست‌گذاری، شورای هماهنگی و نهاد اجماع‌ساز را برای تحرکات رادیکال و هنجارشکنانه خود مهیا نمی‌دانند، به همین جهت به‌دنبال این هستند که با اقدامات خود در واقع احزاب و رهبران جریان اصلاحات را در برابر عمل انجام‌شده قرار دهند که نامزدی تاج‌زاده را نیز می‌توان در راستای همین تحرکات برای ایجاد یک حزب یا تشکل جدید در بدنه اصلاحات مورد ارزیابی قرار داد.
نگارنده که از تاج‌زاده با عنوان پرچمدار تحریم انتخابات مجلس یاد می‌کند، در ادامه مطلب خود با کنایه به تاج‌زاده می‌نویسد: «همه امید آقای تاج‌زاده به شورای نگهبان است! نه آنکه ایشان را تأیید کنند، که ایشان را رد کنند تا حجتی برای تحریم انتخابات ریاست جمهوری (مانند مجلس گذشته) بیابند.»
سازندگی همچنین با یادآوری مشی سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبان در دو دهه اخیر عنوان کرده است: «همه هدف جبهه اصلاحات در گذشته عبور از نظریه حاکمیت دوگانه به حاکمیت یگانه بود اما تبدیل حاکمیت دوگانه به جنگ در حاکمیت بدون شک به‌ضرر وحدت ملی ایران است. رادیکالیسم اشکال مختلفی دارد؛ گروهی از اصلاح‌طلبان معتقدند باید انتخابات را تحریم کرد تا با سلب مشروعیت از حاکمیت امکان اصلاحات در آن پدیدار شود، گروهی دیگر از اصلاح‌طلبان بدون تحریم انتخابات معتقدند بدون معرفی نامزد اصلاح‌طلب باید اجازه داد اصولگرایان در حاکمیت قرار گیرند تا ناگزیر به اصلاحات شوند. اصلاح‌طلبان دیگری هستند که در پاسخ به این دو جریان می‌گویند این اتفاق هرگز در عمل رخ نمی‌دهد یعنی نه حاکمیت در اثر تحریم دچار بحران جدی می‌شود و نه به فکر اصلاحات می‌افتد».
ارگان رسمی حزب کارگزاران در ادامه با ذکر این مطلب که «نه اصلاح‌طلبان توان تحریم {انتخابات} را دارند و نه تحریم به‌علت تضعیف نهاد دولت در ایران در نهایت به‌سود اصلاحات تمام می‌شود» گویا قصد دارد همانند سال 92 و 96 بار دیگر نسخه حمایت از گزینه‌ای غیراصلاح‌طلب همچون علی لاریجانی را روی میز اصلاح‌طلبان بگذارد.
«باید تا حد ممکن نامزدی یافت که بتواند با کاهش نزاع جناحی در حاکمیت اوضاع جامعه و دولت را بهبود بخشد و حتی اگر نیاز به اصلاحات ساختاری در قانون اساسی باشد در اجماعی با اصولگرایان بدون حذف نهادهای مدافع اسلامیت نظام جمهوری اسلامی به تقویبت و کارآمدی نهادهای مدافع جمهوریت پرداخت».
به گزارش تسنیم، مرزبندی طیفی از اصلاح‌طلبان با محوریت حزب کارگزاران با چهره‌های تندروی این جریان همچون مصطفی تاج‌زاده و سعید حجاریان موضوعی جدیدی نیست و کارگزارانی‌ها و همفکرانشان در جریان اصلاحات به‌ویژه در برهه‌های نزدیک به انتخابات از هر فرصتی برای فاصله‌گذاری با طیف تندروی این جریان استفاده می‌کنند.
این مسئله در ماجرای مشاجره اخیر غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران با تاج‌زاده در بستر اپلیکشن کلاب‌هاوس نیز بار دیگر بروز و ظهور داشت، به‌ویژه آنجا که کرباسچی توئیت‌های ساختارشکنانه تاج‌زاده را ـ که آن را «آب به آسیاب دشمن ریختن» می‌دانست ـ خارج از اصلاح‌طلبی تعریف کرد و نسبت به رأی ندادن او در انتخابات 98 منتقد بود و حتی اعتقاد داشت محمد خاتمی و دیگر اصلاح‌طلبان حتی بهزاد نبوی با این رویه تاج‌زاده مخالف‌اند.
انتهای پیام/+
