بنیانگذار ورزش سه‌گانه ایران: چرا رئیس فدراسیون فکر می‌کند که همه چیز را می‌داند؟/ از وزارت ورزش انتظار نظارت داریم
بنیانگذار ورزش سه‌گانه در ایران از شرایط این رشته و کاهش قابل توجه ورزشکاران ترای تلون انتقاد کرد.
نادر حکیم ایمانی بنیانگذار ورزش سه‌گانه در ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره شرایط نامطلوب این رشته طی سالیان اخیر و ناکامی اخیر در رقابت‌های قهرمانی آسیا اظهار داشت: ابتدا باید توضیحاتی درباره سابقه این رشته عنوان کردم. ورزش سه‌گانه در سال 78 به وسیله من به هاشمی‌طبا رئیس وقت سازمان تربیت بدنی پیشنهاد شد. او هم بررسی کرد و در سال 81 به ما دو اتاق در فدراسیون دوومیدانی دادند و کار خود را به صورت انجمن آغاز کردیم. در سال 81 رقابت‌های قهرمانی کشور را با حضور 12 استان راه‌اندازی کردیم و در سال 82 تعداد استان‌ها را به 24 رساندیم که گام بلندی برای توسعه بود.
وی افزود: زمانی که ما فدراسیون را در سال 85 تحویل دادیم، 450 ورزشکار داشتیم که در جزیره کیش رقابت کردند. نکته مهم اینکه این تعداد به جز مربیان و سرپرستان بود، اما حالا 10 ورزشکار هم نداریم و اردوی تیم ملی فقط 4 نفر حضور دارند. ببینید کار به کجا کشیده که از 450 ورزشکار به 4 نفر رسیده‌ایم. فقط همین نفرات اعزام می‌شوند و یک حاشیه امنیت برای رویداد بعدی هم دارند. اینها می‌روند و رئیس فدراسیون هم همراه آنها می‌رود و در یک دوره سه روزه ویژه دوچرخه‌سواری، شنا و دوومیدانی شرکت می‌کند و می‌گوید که حالا هم سرپرست است، هم رئیس فدراسیون و هم مدرس. ضمن اینکه فدراسیونش نیز شیک و تمیز است. وزارت ورزش هم که نظارتی ندارد.
مربی سابق تیم ملی با اشاره به LAP شدن و ناکامی دو ورزشکار اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا در ژاپن ادامه داد: هیچ فدراسیونی نمی‌خواهد که ورزشکارش آخر شود، ولی خب در توانشان نیست. وقتی یک نفر خودش همزمان سرمربی، سرپرست، مدرس و رئیس فدراسیون است، اوضاع همین‌گونه می‌شود. مسئولان یک اداره درست کرده‌اند و همه حضور دارند، ولی فقط اداره می‌کنند. مثل این است که یک شرکت ساخته شده، اما عملاً هیچ تولیدی ندارد. عملاً در هیچ استانی فعالیتی نمی‌شود. ما بارها خواسته‌ایم که کمک‌شان کنیم. رشته سه‌گانه یا همان ترای تلون همچون فرزندم است. من این رشته را بنیان گذاشتم و حالا هم قصدی برای تخریب آن ندارم و نه پول و نه سفر می‌خواهم. متاسفانه تکه‌های این رشته روی زمین افتاده و باید آنها را جمع کنیم؛ رشته‌ای که جهانی و المپیکی است و همه دنیا به آن علاقه‌مند هستند.
حکیم ایمانی با بیان اینکه پیشکسوتان و قدیمی‌ها و افراد شاخص قبلی کنار رفته‌اند، عنوان کرد: این همه نیرو در این رشته وجود دارد. به نظرم رئیس فدراسیون باید اعضای خانواده ورزش سه‌گانه را جمع کند و خودش از حضور آنها بهره ببرد. چرا او فکر می‌کند که همه چیز را خودش بلد است؟
وی گفت: فدراسیون دوره مربیگری سه‌گانه برای 600 نفر برگزار کرده، ولی تعداد ورزشکاران به 10 نفر رسیده است. بعد آمار می‌دهند و می‌گویند که این تعداد مربی و داور تربیت کرده‌اند. بهانه کم شدن تعداد ورزش را نیز کرونا می‌دانند، در حالی که همه رشته‌ها از جمله کشتی و ورزش‌های رزمی به عنوان رشته‌های پربرخورد در شرایط کنونی جامعه فعالیت دارند. نکته مهم این است که ترای تلون هیچ زیرساختی هم نمی‌خواهد و فقط آب و جاده و دوچرخه برای انجام آن لازم است.
بنیانگذار ورزش سه‌گانه در ایران با انتقاد از قرارداد با مربی پرتغالی برای تیم ملی خاطرنشان کرد: با یک مربی خارجی قرارداد بسته‌اند که فقط برنامه به رئیس فدراسیون می‌دهد و او هم برای همان 4 ورزشکار اجرا می‌کند. اگر پول سرجیو صرف استان‌ها شود، شاهد پیشرفت بیشتری خواهیم بود. متاسفانه فدراسیون فقط اداره می‌شود و بازدهی ندارد. رئیس فدراسیون و اعضای آن افراد خوب و شریفی هستند، اما اینکاره نیستند. تعداد ورزشکاران از 450 به 10 نفر رسیده است و فقط 4 نفر، به عنوان نفرات اصلی حضور دارند. متاسفانه در این شرایط اشرافی هم روی عملکرد فدراسیون وجود ندارد.
حکیم ایمانی در واکنش به عدم انتشار نتایج ملی‌پوش در سایت فدراسیون گفت: می‌خواهند مهندسی کنند که نتایج را اعلام نمی‌کنند. مثلاً اینکه اگر دست ورزشکار دیگری به صورت ورزشکار ما نمی‌خورد، نتیجه بهتری می‌گرفت. با این وجود از وزارت ورزش انتظار نظارت داریم. مربیان حاضر در مسابقات دوچرخه‌سواری توردوفرانس به عنوان یک رویداد بزرگ و جهانی می‌گویند که هنوز 10 درصد از کار را یاد گرفته‌اند، اما اینجا برخی افراد سه روز دوره می‌بینند و می‌گویند که بالاترین فرد به لحاظ فنی در ایران هستند.
وی تصریح کرد: سه‌گانه رشته گرانی نیست و فقط یک دوچرخه می‌خواهد. چندین سال قبل مسئولان وقت فدراسیون 300 هزار دلار از سازمان تربیت بدنی پول گرفتند و دوچرخه خریدند و یک مکان فنی در استادیوم شکل گرفت؛ چون مسائل فنی اهمیت زیادی دارد، اما می‌بینیم که دو ورزشکار کم‌تجربه را به ژاپن می‌برند آن هم بدون مکانیسین. متاسفانه این رشته را یک گوشه انداختنه اند تا هر بلایی سر آن بیاید. صحبت‌های من شخصی نیست، اما می‌خواهیم شرایط اصلاح شود. چرا باید به مربی خارجی پول بدهند؟ ما در استان‌ها مربیان خوب و قوی داریم که از آنها بهره ببریم. خیلی دوست داریم به این رشته کمک کنیم. در واقع خیلی‌ها اطراف این رشته هستند، اما از سوی فدراسیون به بازی گرفته نمی‌شوند.
حکیم ایمانی در پایان درخصوص احتمال تبدیل این رشته به فدراسیون به انجمن گفت: ما تلاش کردیم که سه‌گانه از انجمن به فدراسیون تبدیل شود تا امرو نیز بهتر انجام شود. هیچ مسئولان و فدراسیونی دوست ندارد که ضعیف شود، اما اگر این اتفاق بیفتد، یک گام رو به عقب خواهد بود. در مجموع فکر نمی‌کنم وزارت ورزش این کار را کند، ولی خطر وجود دارد.
انتهای پیام/
