یادداشت| آزادی قره باغ و تاثیر آن بر مسئله قدس

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سالها بود که قره باغ تحت سیطره ارمنی ها قرار داشت و مردم جمهوری آذربایجان از داغ قره باغ می سوختند.

سالها بود که جریانات مذهبی منتظر فرصت جهاد بودند، جهادی که بسیاری از سربازان آذری بر اساس علقه های مذهبی و دینی و با تاسی از سید و سالارشهیدان اباعبدالله الحسین(ع) در سینه پرورش داده اند(اسناد و تصاویر بسیاری موجود است که آزادی قره باغ با مجاهدت و مشارکت پرشور جوانان مومن و عاشق اهل بیت (ع) رقم خورد) تا اینکه بالاخره مردم این کشور در سال 1399 (2020) به آرزوی دیرینه خود رسیدند و این پاره تن اسلام به مام میهن برگشت و این اتفاق مبارک لحظات به یاد ماندنی و شیرینی را برای شیعیان جمهوری آذربایجان فراهم کرد.

البته این شور و شوق و حس میهن پرستی مادری مختص به سرزمین های آزاد شده قره باغ نیست، در این کره خاکی سرزمین های مسلمانی وجود دارد که هنوز تحت اشغال مستکبران است که نمونه بارز آن قدس شریف و اشغال آن توسط صهیونیست های ظالم است.

آری قدس شریف هم بایستی مانند قره باغ از دست اشغالگران آزاد شود، آرزویی که بیش از 7 دهه است در انتظارش هستیم.

قدس شهر پیامبران و اولین قبله مسلمین است و باید برای حفظ آن، مسلمانان جهان بپاخیزند. تجربه تاریخی و فرهنگی نشان می دهد که تنها راه برگرداندن سرزمین های اشغالی فلسطین مقاومت است و تا زمانی که جهان اسلام متحد نباشد به هیچ عنوان نمی توان به این آرزوی دیرینه جامه عمل پوشاند و چه میراث بزرگی را معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) برای مسلمانان به یادگار گذاشت.

امام(ره) با نامگذاری روز قدس در جمعه آخر ماه مبارک رمضان مانع فراموشی این پاره تن اسلام یعنی قدس شریف شد و این حرکت برای ملت های بیدار به یک فرهنگ در جهان اسلام تبدیل شد.

همان فرهنگی که تنها راه آن ایستادگی و مقاومت در برابر ظالم است و آزادی قره باغ نیز از این قاعده مستثنی نبود و همگان شاهد بودند که قره باغ به تاسی از این فرهنگ اسلام ناب محمدی (ص) آزاد شد؛ فرهنگی که با ایثار و از خودگذشتگی سربازان آذری همراه بود.

یکی از موضوعات مهم در مسئله آزاد سازی مناطق اسلامی، داشتن نگاه ناسیونالیستی بسیاری از سیاسیون و حکام کشورهای اسلامی به سرزمین های اشغالی است که این نگاه، به هیچ عنوان صحیح نیست.

برخی سردمداران سیاسی و مذهبی در منطقه و دنیای اسلام، قضیه فلسطین را یک موضوع عربی می دانند، نگاهی که تاکنون بزرگترین ضربه را به آزادی قدس شریف زده است و چنین دیدگاهی عمدتاً پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران از سوی برخی کشورهای عربی و همچنین برخی معاندان داخلی مطرح شد و کشته شدن کودکان و زنان و آوارگی صدها هزار نفری فلسطینیان را از یک فاجعه انسانی به یک مسأله قومی و عربی تقلیل داد.

دقیقاً مانند همان نگاهی که برخی از تجزیه طلب های پان ترک در موضوع قره باغ داشتند که معتقد بودند قره باغ یک موضوع ترکی است و باید تمام ترک زبان های دنیا بسیج شوند تا آن را آزاد کنند.

البته این امر تا حدودی در آزادی قره باغ با حمایت دولت ترکیه اتفاق افتاد، ولی منکر این قضیه نمی توان بود که جمهوری اسلامی ایران نسبت به مسئله قره باغ بی تفاوت بود و برای آزادی آن هیچگونه اقدامی نکرد.

بسیاری از دولتها و ملتها شاهد بوده اند که جمهوری اسلامی ایران در سال 1991 برای آزادی قره باغ از اشغال ارمنی ها چه اقدامات ارزشمندی را برای بازپس گیری سرزمین های اشغالی انجام داد، تا جاییکه نیروی نظامی به این کشور اعزام کرد و در تشکیل ارتش جمهوری آذربایجان گام های موثری را برداشت.

البته این سیاست جمهوری اسلامی ایران را مقام معظم رهبری بارها در سخنرانی های مختلف خود ابراز داشته اند که قره باغ باید به آذربایجان برگردد؛ همانطور که نزدیک به 5 دهه هست که جمهوری اسلامی ایران در دفاع از فلسطین و آرمان آن پیشتاز است و این بر همگان واضح و روشن است.

یکی از سیاست های اصولی جمهوری اسلامی ایران، دفاع از مظلوم در برابر ظالم است و تمام آزادی خواهان دنیا این مسئله را تایید می کنند. به عبارتی اگر مسجد بیت المقدس برای مردم فلسطین و مسلمانان عالم مهم و تاریخی است، به همان اندازه مسجد شوشا نیز از جایگاه تاریخی و منحصر به فردی نزد افکار عمومی آذربایجان دارد و ملت های آزاده و مسلمان از این آزادی سازی خوشحال خواهند شد.

به هر حال پیکره امت اسلامی مانند اعضای یک بدن است که همه اعضای آن باید تحت سیطره و کنترل حاکمان عادل باشد و قره باغ و قدس شریف نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

همان طور که قره باغ با ایثار و ایستادگی جوانان در برابر اشغالگر منجر به آزادی مناطق اشغالی شد و راه مذاکره و سازش طی 30 سال گذشته جواب نداد، همین مسئله نیز برای مسلمانان فلسطین متصور است و برای آزادی قدس شریف، سازش جواب نخواهد داد.

همانطور که ارمنی ها  حاضر به پس دادن سرزمین های آذربایجان نمی شدند، اسرائیلی‌ها نیز به هیچ وجه به مرزهای 1948 باز نخواهند گشت. این را می‌شود از روند رو به گسترش شهرک سازی‌ها در کرانه غربی فهمید.

در این میان نقش آمریکا، رژیم صهیونیستی و جریان وهابیت در منطقه به علاوه ضعف و خودباختگی برخی گروه‌های فلسطینی، موجب شده تا گزینه همزیستی با این رژیم بیش از گذشته مطرح شود. همزیستی که مسالمت‌آمیز پیش نخواهد رفت، مگر اینکه فلسطینی‌ها قید خانه و خاک و تمام خاطرات خود را بزنند.

قدس امروز یک امتحان برای تمامی مسلمانان جهان است. دینداران آذربایجان تا همین یکی دوسال اخیر دو درد را با هم تحمل می کردند، از یک طرف قره باغی که تحت اشغال ارامنه بود و از طرف دیگر قدس شریف که یک امانت الهی است و تنها راه حل این دردها بیرون راندن اشغالگران از این سرزمین ها است.

اولی با مقاومت مومنین و سربازان عاشق اهل بیت (ع) محقق شدو ان شالله به زودی نیز قدس این پاره تن اسلام با مقاومت و شهادت طلبی جوانان غیور مسلمان به دامن کشورهای اسلامی بازخواهد گشت.

نویسنده: مسعود ذبیحی کارشناس روابط بین الملل

انتهای پیام/