بازخوانی سروده‌های سعید بیابانکی

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مجموعه «چقدر پنجره»، شامل گزیده‌ای از سروده‌های سعید بیابانکی توسط انتشارات شهرستان ادب برای چهارمین‌بار بازچاپ شد. این اثر دربردارنده 60 غزل از بیابانکی است که به کوشش محمدحسین نعمتی و علی داوودی گزینش و تدوین شده است.

کتاب «چقدر پنجره» در واقع نمایی است از دو دهه فعالیت و تنفس بیابانکی در فضای شعر. سروده‌های این مجموعه در موضوعات مختلف گردآوری شده است. 

بیابانکی قالب‌های گوناگونی را تجربه کرده است؛ قالب‌هایی نظیر کلاسیک و نو نیمایی در اشعار او نمایان است، اما به نظر می‌رسد غزل در دفتر شعر او به پختگی بیشتری رسیده است. در این میان اشعار آیینی او بیش از دیگر سروده‌ها استوارتر به نظر می‌رسد. از پردازش محتوا اشعار سعید بیابانکی می‌توان دید که او اغلب به غزل نو تمایل دارد. به عنوان نمونه کلمات و تعابیر امروزی، غزل‌هایش را جذاب‌تر کرده است. در مجموع اینکه «چقدر پنجره» نمونه خوبی از غزلیات اوست که می‌تواند سندی بر اثبات توانایی و قدرت بیابانکی در سرودن غزل باشد. هر چند که باید توانایی شاعر را با بررسی همه‌جانبه سروده‌هایش در دیوان‌های گوناگون در نظر گرفت و اکتفا بر یک مجموعه نکرد، اما سروده‌های بیابانکی را می‌توان مشتی از خرمن غزل امروز دانست که به مخاطب می‌گوید حال امروز این قالب قدیمی بهتر از دیگر قالب‌ها مثل قصیده و مثنوی است.

سروده ذیل از نمونه‌های شعر بیابانکی در این مجموعه است:

تو چراغ آفتابی، گل آفتابگردان
نکند به ما نتابی، گل آفتابگردان

گل آفتاب ما را، لب کوه سر بریدند
نکند هنوز خوابی، گل آفتابگردان؟

نه گلی فقط که نوری، نه که نور بوی باران
تو صدای پای آبی، گل آفتابگردان

نفس بهار دستت، من و روزگار مستت
قدح پر از شرابی، گل آفتابگردان

نه گلی نه آفتابی، من و این هوای ابری
نکند به ما نتابی، گل آفتابگردان؟

تو بتاب و گل بیفشان، سر آن ندارد امشب
که بر آید آفتابی، گل آفتابگردان

انتهای پیام/