روایتی از سکوت مجامع جهانی در برابر بهکارگیری سلاح شیمیایی توسط رژیم بعث/ ایرانیان حق شکایت ندارند!
«استفاده از سلاحهای شیمیایی در گذشته، حال و آینده را تکذیب نمیکنیم. اگر ایرانیان جنگ میخواهند، حق ندارند از عواقب آن شکایت کنند.»
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «روزبهروز باید یاد شهدا و تکرار نام شهدا و نکتهیابی و نکتهسنجی زندگی شهدا در جامعهی ما رواج پیدا کند.»، این جمله کوتاه برشی از فرمایشات مقام معظم رهبری در 27 بهمن ماه سال 1393 در خصوص اهمیت نام و یاد شهدا است.
خبرگزاری تسنیم در نظر دارد هر روز خاطرهای از سبک زندگی، سیرۀ اخلاقی شهدا و روزهای سخت دفاع مقدس را منتشر کند.
یکی از شگفتانگیزترین و در عین حال وقیحترین اقدامات سیاسی عراق در سال 64، اعتراف توأم با تهدید نمایندهاش در سازمان ملل بود که بدون تردید تنها با سکوت همراه با رضایت دولتهای مسئول و مجامع جهانی امکانپذیر بود. ریاض القیسی نمایندۀ دائم عراق در مقر سازمان ملل متحد، در 8 فروردین 1364 در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «استفاده از سلاحهای شیمیایی در گذشته، حال و آینده را تکذیب نمیکنیم. اگر ایرانیان جنگ میخواهند، حق ندارند از عواقب آن شکایت کنند.»
خبرگزاری سوئد، 8 فروردین 1364 بهنقل از پزشکان سوئدی اعلام کرده است: عراق همان گازی را که آلمان در جنگ جهانی دوم استفاده کرده است، علیه نیروهای ایران بهکار برده است.
در همین روز با وجود سکوت کامل خبری رسانههای همگانی انگلیس بهنفع عراق، پزشکی قانونی لندن علت شهادت یک مصدوم شیمیایی ایران را ناشی از مسمومیت گازهای شیمیایی اعلام کرد.
دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در ژنو (کمیسیون خلع سلاح شیمیایی) نیز استفادۀ عراق از سلاحهای شیمیایی را تأیید کرد ولی حاضر به محکومیت عراق نشد. دکتر گوستاو اندرسون رئیس مؤسسۀ تحقیقات شیمیایی وزارت دفاع سوئد و یکی از اعضای هیئت اعزامی سازمان ملل که برای بررسی استفادۀ عراق از سلاح شیمیایی سال گذشته به ایران سفر کرده بود، در یک مصاحبۀ اختصاصی با روزنامۀ سوئدی سونسکا داگبلادت تصریح کرد: «ما در گروه تحقیق سازمان ملل همگی متخصص بودیم و مأموریتمان یافتن مدارک فنی در مورد بهکار گرفته شدن سلاح شیمیایی بود. ما پس از تحقیق لازم، محکم و مستند به دبیرکل اعلام کردیم که مدارک کافی و آشکاری دال بر بهکارگیری گازهای شیمیایی تابون و خردل به دست آوردهایم و سازمان ملل میتوانست بر اساس گزارش ما موضعگیری کند، اما بدون ذکر نام عراق، تنها به محکوم کردن استفاده از سلاح شیمیایی اکتفا نمود.»
منبع: کتاب جنایت جنگی/ محمدباقر نیکخواه بهرامی
انتهای پیام/+