روایتِ مدیرکل بین‌الملل صدا و سیما از روز نسل‌کشی مسلمانان بالکان
علی فهیم‌دانش در یادداشتی به روایت بزرگ‌ترین نسل‌کشی اروپائیان پرداخته که شاید یادآوری آن روزها برای تغییر رویکردها در سیاست خارجی بی‌تأثیر نباشد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، علی فهیم‌دانش پژوهشگر حقوق بین‌الملل که مشاور رئیس سازمان صدا و سیما و مسئولیت مدیرکلی امور بین‌الملل رسانه ملّی را برعهده دارد در یادداشتی درباره بزرگ‌ترین نسل‌کشی اروپاییان و همان گورهای دسته‌جمعی نوشته که مطالعه آن خالی از لطف نیست:
26 سال پیش در یازدهم ژوئیه سال 1995 و در اوج جنگ بوسنی، ارتش جمهوری خودخوانده صرب بوسنی به فرماندهی راتکو ملادیچ پس از هفته‌ها محاصره شهر سربرنیتسا، وارد منطقه امن سازمان ملل متحد شده و در مقابل چشمان صلح بانان بین‌المللی، که اکثر آنها هلندی بودند و در سکوت محض و بی عملی مطلق آنها، بیش از 8 هزار مرد و پسر نوجوان مسلمان را از محدوده تحت حفاظت سازمان ملل خارج کرده و طی 10 روز همگی آنان را در اطراف شهر به قتل رسانده و اجساد در گورهای دسته جمعی در چندین منطقه دفن کرده و با بولدوزر صاف کردند تا رد جنایت را از میان ببرند. بعدها با آزمایش DNA از استخوان‌های قربانیان، اجساد بیش از 6 هزار نفر شناسایی شد و با مشخصات در قبرستان به خاک سپرده شدند.
بزرگ‌ترین نسل‌کشی اروپا از زمان جنگ جهانی دوم، نتیجه اعتماد به سازمان‌های بین‌المللی بود، چنانچه در هشت سال گذشته نیز مبنای فعالیت سیاست خارجی در برخی از کشورها قرار داشته، به شرحی که در کتاب دیپلماسی: نظریه و عملکرد سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، نویسندگان، به نحو مبسوط آن را شرح داده‌اند. جنگ بالکان با دست کم 100 هزار قربانی، پس از مداخله ناتو و با قرارداد صلح دیتون خاتمه یافت، چند نفر از ژنرال‌های صرب بوسنی سال‌ها بعد به دست عدالت سپرده شدند و پس از دو دهه پیگیری انجمن مادران قربانیان سربرنیتسا، دیوانعالی هلند هم مسئولیت دولت لاهه در جنایت رخ داده را به 10 درصد کاهش داد. اما سکوتی که بر قبرستان یادبود پوتوچاری محل دفن بیش از 6 هزار نفر قربانی نسل‌کشی و اندوهی که بر چهره بازماندگان حاکم است نمودی از آتشی قوی زیر خاکستر دارد.
صلح دیتون برای صرب‌ها هویت سیاسی مستقلی به ارمغان آورد و مسلمانان و کروات‌ها را با هم در فدراسیونی جدید جای داد، رئیس جمهوری به صورت نوبتی،از سه قومیت مذکور کل کشور را اداره می کند، سیستمی انحصاری و زاییده اعتماد به UN، .NATO,US حالا هم پس از 26 سال منطقه شاهد منازعه های قومی و سیاسی است و آبستن ناآرامی، تا آنجا که برای چاره سندی غیررسمی از اتحادیه اروپا درز پیدا کرده!! که در آن مرزهای کشورهای به‌جا مانده از یوگسلاوی سابق از نو ترسیم شده‌اند و در آن بخش‌هایی از بوسنی، مقدونیه شمالی و کوزوو در صربستان، کرواسی و آلبانی ادغام شوند. ترسیم مجدد مرزها در امتداد خطوط جمعیت‌های قومی و تقسیم نواحی به مناطق یکدست‌نشین، بدون توجه به سوابق نسل کشی ها و جنگ ها و تجاوزها علیه مسلمانان منطقه.
آنچه از تحولات سه دهه اخیر در بالکان می توان آموخت، اعتماد به داشته‌های خود است و تحکیم آنها و تقویت قدرت بازدارندگی، در قالب "ایران قوی" که متعهد است به اصول حقوق بین‌الملل. شاید گذر از محل کار نماینده عالی سازمان ملل متحد در بوسنی و هرزگوین در سارایوو و مشاهده اقتدار و نفوذ والنتین اینزکو، در تغییر رویکردها در سیاست خارجی و خودباوری در این عرصه چنانچه مقام معظم رهبری بر آن تأکید دارند، بی‌تأثیر نباشد.
انتهای پیام/
