ناگفتههایی از ماندگاری قیام کربلا؛ حضرت زینب(س) جنبههای ارشادی و هدایتگری قیام عاشورا را برعهده داشت
گروه استانها- دبیر جامعه مبلغین تهران گفت: حضرت زینب(س) جنبههای ارشادی و هدایتگری قیام عاشورا را برعهده داشت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، قیام و حرکت شهدای کربلا با محوریت حضرت امام حسین(ع) از جمله بزرگترین حوادث تاریخ اسلام بشمار میرود و دارای حساسیت زمانی خاصی است که اگر اتفاق نمیافتاد، دیگر از اسلام راستین و واقعی چیزی به دست نسلهای بعدی نمیرسید.
هنگامی که به تاثیرگذاری این قیام و مقایسه تعداد شهدای آن نگاه میکنیم، به اسرار نهفته و ناگفتههای تفاوت قیام شهدای کربلا و تمام شهدای دیگر پی خواهیم برد؛ هنوز یاد این واقعه عظیم پس از گذشت قرنها در اذهان مردم زنده است و برای آن حضرت عزاداری میکنند. برای بررسی علت ماندگاری این واقعه بزرگ به سراغ حجتالاسلام والمسلمین مرتضی ادیبیزدی کارشناس مذهبی و استاد حوزه و دانشگاه و دبیر جامعه مبلغین تهران رفتیم که حاصل این گفتوگو در ادامه آمده است.
وی گفت: محرم یادآور پرعبرتترین حادثه تاریخ اسلام و تاریخ بشریت است، محرم به جهت ابعاد بسیار گسترده معنوی که به برکت شخصیت بینظیر خامس آل عبا حضرت امام حسین(ع) حائز آن است آن چنان اعتلا، عظمت و بلندای بیسابقهای دارد که با هیچ واقعه دیگری قابل مقایسه نیست.
با اینکه در تاریخ بشر حرکتها و انقلابهای بسیاری به وقوع پیوسته است که شاید به ظاهر در مقایسه با نهضت کربلا ابعاد گستردهتری داشته است، انقلابهایی که در سرزمینهای شناخته شدهای اتفاق افتاده و حتی میلیونها تلفات داشته و مدت طولانی نیز به طول انجامیده تا به نتیجه برسد اما در واقع قابل مقایسه با نهضت کربلا نیست.
انقلاب کربلا و نهضت حسینی در روز عاشورا تنها 10 ساعت طول کشید یعنی با طلوع آفتاب آغاز شده و حدود 3 ساعت بعد از ظهر با شهادت امام حسین(ع) جنبه نظامی آن پایان یافت؛ به لحاظ تعداد نیز 72 تن در دایره این اتفاق میگنجیدند و این قیام در سرزمین دور افتاده و ناشناخته رخ داده و اما این تعداد افراد در سرزمینی دورافتاده و ناشناخته چه کردند که توانستند انقلابی به وجود بیاورند که حدود 15 قرن است الهام بخشترین، سازندهترین و موثرترین نهضت تاریخ بشر لقب گیرد و هر چه از عمرش میگذرد شکوفایی آن و شعاع سازندگی آن بیشتر و بیشتر میشود.
خدای تعالی عالم وجود را در این 10 ساعت قرار داده است. در این مدت اتفاقات بسیار عجیبی افتاده؛ تمام منازل سلوک و تمام مراتب اخلاق در عالیترین مرحله رشد و تعالی و امکان وقوعش، از سالار شهیدان عالم(ع) سرزده و بشریت با تمام اندیشه و تفکر خود نمیتواند به حقیقت واقعه کربلا و عمق عاشورا پی ببرد.
به اعتقاد بنده و آنچه در تاریخ موجود است، نخستین عامل وجود شخص خامس آل عبا حضرت حسین بن علی(ع) در نهضت کربلا است؛ جامعیت، عصمت و جایگاه بیبدیل آن حضرت و مظلومیت، بزرگواری، گذشت، جوانمردی، تواضع و جانبازی و بزرگ منشی ایشان یکی از عوامل عظمت این واقعه است.
نوع رفتار حضرت جاذبه بیسابقهای دارد، ایشان نوری در ظلمت بودند که همچون خورشید طلوع کردند و تا ابد میدرخشند.
عامل دیگر سبب ماندگاری کربلا، یاران و خاندان شریف آن حضرت هستند، شخصیتهای بینظیری همچون زینب کبری(س) و حضرت قمر بنی هاشم، علی بن حسین اکبر و سایر شهدای عظیمالشانی که هر کدام یکی از مقومها و ستونهای نهضت بینظیر کربلا بودند و سبب شدند کربلا و نهضت عاشورا ماندگار شود.
عامل دیگر را میتوان شدت ظلم و بیشرمی دشمن ذکر کرد زیرا دشمن قدَار در برخورد با سالار شهیدان از هیچ ظلم و اجحافی و بیشرمی خودداری نکرد و هر آنچه از دستش بر میآمد انجام داد تا به خیال خام خودش نام حسین(ع) را از دلها بزداید، شدت ظلمهای دشمنان به اندازهای بود که همگان تصور میکردند از حسین و خاندان پاک و مطهرش نامی باقی نخواهد ماند.
اما اکنون شاهدیم پس از 15 قرن حسین(ع) مشهورترین و نام آورترین فرد در جهان است و پیادهروی اربعین به عنوان بزرگترین همایش اعتقادی بشر یکی از اضلاع این قیام است که جوامع بشری با شگفتی تمام این پیاده روی عجیب را ملاحظه میکنند و همه ساله دهها میلیون نفر خود را از اقصی نقاط جهان به مرکز عشق میرسانند.
حضور حضرت زینب (س) در واقعه عظیم کربلا از برجستهترین تحولات زندگانی این شیر زن عاشورایی است باید به این حقیقت اذعان داشت که انقلاب عاشورا از عظیمترین انقلابها است و نهضت امام حسین (ع) بر دو ستون استوار است؛ یکی خود امام حسین (ع) که با خون و شمشیر خود جنبههای نظامی این انقلاب را برعهده داشتند و نهضتی را به وجود آوردند و ستون دوم حضرت زینب(س) است که جنبههای ارشادی و هدایتگری و تبلیغ نهضت آن را برعهده گرفت و نقش آن را بر قلب ملتها ترسیم کرد.
هر کدام از این دو ستون سر به شانه یکدیگر دارند و اگر یکی از آنها نبود، پیام تبلیغی و بشارت عاشورا به ملتها نمیرسید و نهضت حسینی در همان محدود کربلا میماند و ندای حقطلبانه به عالمیان انتقال پیدا نمیکرد.
حضرت زینب (س) در کنار برادر خود با تحمل سختیها و تقدیم دو شهید عالیمقام در راه امام حسین (ع) و بعد از به شهادت رسیدن برادرش سرپرستی خیل اسرا را به عهده گرفتند و نقش اساسی ایفا کردند چرا که در جای جای مسیر کوفه، شام و کربلا لحظه به لحظه خاطرات عظیم شهادت و جانبازی برادر و شهدای کربلا را در منظر مردم ترسیم کرد که همین امر موجب شد تا این قیام ماندگار شود.
حادثه کربلا در رأس تمامی انقلابهای بشری است که باید از اسرار و باطن این قیام در مجالس عزاداری سخن به میان آورد.کربلا دارای اسرار بسیاری است که با مدد و الطف الهی باید اسرار آن را درک کنیم تا بتوانیم از این مکتب جاوید که ایستایی و توقف ندارد، بهره ببریم و در جهت اصلاحات عمیق جامعه گام برداریم. اجتماعات حسینی در این ایام باید کاشف سر کربلا باشند و از اسرار و باطن این قیام در مجالس عزاداری سخن به میان آورند.
انتهای پیام/281/ح