اسرار مکتوم جنگ ۸ ساله| روایت تلخ یک خبرنگار از جبهههای جنگ / ماجرای بمباران یک ساعته اندیمشک در سال ۶۵ و ثبت دلخراشترین تصاویر
گروه استانها ـ به مناسبت هفته دفاع مقدس به پای صحبت یکی از پیشکسوتان عرصه رسانه در استان خوزستان در دوران دفاع مقدس نشستیم.
علی عیسینمی، پیشکسوت عرصه رسانه در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در اندیمشک اظهار داشت: علی عیسی نمی متولد 1339 در اندیمشک هستم. بنده به عنوان اولین خبرنگار بعد از انقلاب اسلامی در شهرستان اندیمشک محسوب میشوم.
وی افزود: کار خبر را در تاریخ 17 تیر 1358 به عنوان خبرنگار و نماینده روزنامه کیهان شروع کردم و نقش عمده ارسال اخبار جنگ تحمیلی در طول 8 سال دفاع مقدس به عهده بنده بوده است.
پیشکسوت عرصه رسانه گفت: در دوران هشت سال دفاع مقدس تمامی اخبار جبهههای حق علیه باطل را در منطقه پوشش میدادم و در محلهایی که مورد حملات زمینی و هوایی رژیم بعث عراق میشد، جهت ثبت تصاویر و ضبط گزارش خبری در محل حادثه حضور مییافتم و اخبار، عکسها و گزارشات مربوط به اتفاقات جنگ تحمیلی را در روزنامه کیهان و دیگر روزنامههای کثیرالانتشار کشور به چاپ رساندهام
وی در ادامه افزود: بعد از پایان جنگ تحمیلی هم اخبار، گزارشات و مقالات مختلفی مربوط به مسائل و مشکلات شهرستان اندیمشک را در روزنامههای کثیرالانتشار کشور به چاپ رساندم و اولین ویژهنامه روزنامه کیهان در شهرستان اندیمشک را در سال 75 به چاپ رساندم و تاکنون نیز این کار ادامه دارد.
عیسینمی، بااشاره به مشکلات تهیه خبر در گذشته افزود: در اوایل انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی امکانات این چنینی نبود و خبرها به صورت تلفنی برای دفتر مرکزی روزنامه در تهران میخواندم و تصاویر مربوط به خبر را نیز توسط اتوبوسها به تهران ارسال میکردم ولی امروزه با یک تلفن هوشمند در چند ثانیه اخبار و تصاویر مربوطه را میتوان به دنیا مخابره کرد.
وی بااشاره به تجربیات خبری خود در دوران دفاع مقدس افزود: در روز چهارم آبان 1365، مطلع شدم، بمب خوشهای در پای یک رزمنده فرو رفته و منفجر نشده است و قصد دارند در بیمارستان افشار دزفول طی یک عمل بسیار خطرناک و پرریسک، این بمب خوشهای را از پای این رزمنده خارج کنند.
این پیشکسوت عرضه رسانه اظهار داشت: سریعا خودم را به بیمارستان افشار دزفول رساندم، به دلیل اینکه هرلحظه امکان انفجار بمب بود، اجازه حضور بنده را در اتاق عمل ندادند و قسمتی از بخشهای بیمارستان افشار دزفول را تخلیه کرده بودند ولی بااصرار و پافشاری موفق به حضور در اتاق عمل شدم.
وی در ادامه افزود: این عمل جراحی توسط دکتر ناصر تابش و دستیارانش با حضور 2 نفر از متخصصان خنثیسازی بمب از پایگاه هوایی چهارم شکاری انجام شد. در گفتگویم با یکی از متخصصین خنثیسازی بمب که در اتاق عمل حضور داشت، او گفت این بمب خوشهای از نوع برزیلی بوده که در صورت انفجار 460 ترکش سمی به اطراف خود پرتاب میکند و قدرت تخریب بالایی دارد و متاسفانه تمامی قسمت چاشنی و ماسوله این بمب خوشهای در ران این رزمنده فرو رفته است.
عیسینمی در ادامه افزود: نام رزمندهای که بمب خوشهای در ران پایش فرو رفته ، صفر عبداللهی بود و پس از 4 ساعت عمل جراحی و با تلاش دکتر تابش این بمب خوشهای از پای این رزمنده خارج و خنثی شد. همان روز، این خبر را به تهران مخابره کردم و روز بعد در صفحه اول روزنامه کیهان با تیتر " 4 ساعت اضطراب و دلهره در اتاق عمل برای خارج ساختن بمب خوشهای از پایه یک رزمنده در بیمارستان افشار دزفول " به چاپ رسید و در پی این خبر، صداوسیما هم این خبر را پوشش داد.
وی بااشاره به بمباران هوایی در روز 4 آذر 1365 توسط هواپیماهای جنگنده رژیم بعث گفت: در روز 4 آذر 1365، هواپیماهای جنگنده رژیم بعث عراق حدود 1 ساعت و 30 دقیقه مراکز حساس شهرستان اندیمشک از جمله راه آهن سراسری را مورد هجوم قرار دادند.
وی افزود: بنده جهت پوشش خبر این حمله، در محل بمباران حاضر شدم ولی این حمله صدامیان چنان غیرانسانی و دلخراش بود که کار خبر را فراموش کردم و به کمک مجروحین و حمل پیکر شهدا پرداختم و بدنهای تکه تکه شده مجروحین و شهدا را از از لابه لای شاخههای درختان و گوشه گوشه دیوارهای ایستگاه راه آهن اندیمشک جمعآوری میکردیم.
این پیشکسوت عرضه رسانه عنوان کرد: آخرین هواپیمای عراقی درحال بازگشت بود و آخرین موشک خود را به سمت زمین رها کرد و در نزدیکی بنده اصابت کرد و موج حاصل از انفجار، بنده را به گوشهای پرتاب کرد و چیزی متوجه نشدم.
وی در ادامه افزود: وقتی به خودم آمدم، متوجه شدم که پایم به شدت مجروح شده و در حال خونریزی است و در بیمارستان کلانتری اندیمشک درمیان مجروحین بستری شدهام. بنده هم باتوجه به رسالت شغلیام و برای اینکه این جنایت جنگی بر همگان آشکار شود، باوجود اینکه وضع جسمانی خوبی نداشتم، با مشقت فراوان و با همکاری پرسنل بیمارستان تلفنی در اختیارم قرار گرفت و خبر این جنایت صدام را برای روزنامه کیهان، جمهوری اسلامی و اطلاعات گزارش کردم.
این پیشکسوت عرضه رسانه در ادامه افزود: روز بعد این حادثه تلخ در صفحه نخست این روزنامهها به این جنایت اختصاص پیدا کرد و پس از این بمباران و جنایت صدام مردم مقاوم و شهید پرور اندیمشک پیکر شهدای چهارم آذر را تشییع و با حضور باشکوهشان در هشت سال دفاع مقدس ثابت کردند که همواره گوش به فرمان ولی فقیه هستند و همچین وقایعی در اراده آنها تاثیر ندارد.
وی گفت: علارغم بی سابقه بودن این حمله هوایی در تاریخ، تاکنون آنطور که باید به مقاومت مردم اندیمشک پرداخته نشده است. هرچند در سالهای اخیر موسسه فرهنگی هنری غدیر در این زمینه، کارهای فرهنگی خوبی انجام داده و تاکنون به جمعآوری خاطرات و تاریخ شفاهی از بازماندگان آن حادثه پرداخته است اما ضرورت دارد این حمله هوایی به ثبت ملی برسد و این یکی از مطالبات ایثارگران، خانوادههای شهدا و اقشار مختلف مردم اندیمشک است.
علی عیسی نمی، بااشاره به واقعه چهارم آذر 1365 در اندیمشک اظهار کرد: در این حادثه تلخ حدود 200 نفر از مردم شهید پرور اندیمشک، به شهادت رسیدند و بیش از 500 نفر دیگر مجروح و زخمی شدند.
وی یکی دیگر از تلخترین تجربیات خود را، بمباران قطار مسافربری در ایستگاه راه آهن هفتتپه دانست و گفت: در روزی که هواپیماهای رژیم بعث عراق قطار مسافربری را در ایستگاه راه آهن هفت تپه بمباران کرد، به محض اطلاع از این جنایات جنگی با موتورسیکلت، خودم را به محل حادثه رساندم. آن روز شاهد صحنههای دلخراشی بودم که هیچوقت فراموش نخواهم کرد.
این پیشکسوت عرضه رسانه عنوان کرد: در طی این چهل سال کار خبرنگاری بیش از هزار خبر و عکس در روزنامه کیهان به چاپ رساندهام و تمامی این آرشیو اخبار در دفتر نمایندگی روزنامه کیهان اندیمشک موجود است.
انتهای پیام/341/ش