کرونا و مشکلات اهالی قلم/ کامران پارسینژاد دوباره راهی بیمارستان میشود
کامران پارسینژاد، نویسنده، که چندی پیش به بیماری کرونا مبتلا شده بود، به دلیل طولانی شدن مراحل درمان در منزل، بار دیگر در بیمارستان بستری خواهد شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کامران پارسینژاد، از نویسندگان حوزه ادبیات انقلاب و از اعضای انجمن قلم ایران، که چندی پیش به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در بیمارستان بستری بود، به دلیل طولانی شدن مراحل درمان در منزل، بار دیگر در بیمارستان بستری خواهد شد. ابتلا به کرونا در سایه بیتوجهی برخی از مسئولان در دولت قبل، مشکلاتی را برای جامعه هنرمندان و نویسندگان در روند پرداخت هزینههای درمانی ایجاد کرده است. پارسینژاد نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری تسنیم، قرار داده به تجربیات خود در این زمینه و مشکلات اقتصادی که کرونا برای او و خانوادهاش ایجاد کرده، اشاره کرده و نوشته است:
جا دارد در ابتدا از زحمات وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، جناب آقای دکتر محمد مهدی اسماعیلی به دلیل در اولویت اول گذاشتن رسیدگی به عوارض ناشی از کرونا در حوزه فرهنگ و هنر و همچنین در اختیار قرار دادن تسهیلات بلاعوض و کمبهره تشکر و قدردانی کنم. در شرایط کنونی، کرونا یک جنگ تمام عیار است که متأسفانه طی دو سال گذشته به صورت جدی متولیان امور فرهنگی درباره مصون نگهداشتن اهالی قلم تدبیری از خود نشان ندادند و در شرایط کنونی اقدام ارشاد بسیار تأثیرگذار خواهد بود. باید توجه داشت که نویسندگان، فرهیختگان و اهالی هنر سرمایههای ارزشمند هر ملت و سرزمینی هستند و ظهور و رشد این افراد با پرداخت هزینه گزاف و سپری شدن زمان طولانی همراه بوده و نباید اجازه داد این گنجینه ملی به راحتی از میان برود.
متأسفانه همزمان شدن مبتلا شدن من به کرونا و اوج گرفتن بیماری سرطان همسرم باعث شد تا مشکلات و مصائب پیچیدهای را طی دو ماه گذشته متحمل بشویم که از توان لازم برای رفع آن بر نیامدیم.
اینجانب در تاریخ 5 مرداد به بیماری کرونا مبتلا شدم و به مدت یک هفته در بیمارستان داروی رمدسیویر دریافت کردم و 11 روز در بیمارستان بستری شدم. از همان ابتدای بستری خود و بستگان نزدیک با مصائب و مشکلات زیادی چون بستری شدن در بیمارستان، پیدا کردن داروی کمیاب تنزیوا ، داروی vrcl iv ig 5j h 18 پرداخت هزینههای سنگین داروها وپرداخت بخشی از هزینه ترخیص از بیمارستان مواجه شدیم. طبق گفته پزشکان؛ مهمترین راه درمان بیماری آرامش و دوری از اضطراب و دل نگرانی بود و هست که متأسفانه در هیچیک از مراحل درمان این آرامش نصیب من نشد.
بعد از مرخص شدن از بیمارستان مراحل تکمیلی درمان میبایست در منزل انجام میشد و باز دوری از از اضطراب مهمترین عامل بهبودی بود. در این مرحله به دلیل بدهی بسیار سنگین درمانی و تماس مدام و مکرر با دوستان و اهالی قلم برای یافتن راهی برای از میان بردن بدهیها و مشکلات درمانی همچنان با اضطراب همراه بوده و هستم. هماکنون یک ماه در منزل هستم و همچنان با دستگاه اکسیژنساز همراه هستم و اکسیژن خون من بدون دستگاه افزایش نمییابد. اضطراب و دلنگرانیها باعث شده تا اختلال شدید در خواب داشته باشم که احتمال خفگی وجود دارد؛ لذا طبق نظر دکتر میبایست برای یک سری آزمایشها از جمله تست خواب دوباره راهی بیمارستان بشوم و بعد تصمیمگیری جدیدی برای درمان مبنی بر ماندن در بیمارستان یا درمان متفاوت در منزل اعمال شود.
خوشبختانه در طی تلاش خود برخی از مراکز مهم کشور چون سازمان تبلیغات اسلامی، خانه کتاب و سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر با من همیاری کردند و بخش اعظمی از مشکلات مختلف را برطرف کردند. جا دارد در شرایط کنونی که همچنان برای تهیه داروهای کمیاب و گرانقیمت همسرم با مشکل مواجه هستیم، از ریاست سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر قدردانی کنیم.
از آنجایی که همچنان بخشی از بدهیها و هزینههای پیش رو چون هزینه سنگین تست خواب، داروهای گرانقیمتی که مجبور شدیم در بازار آزاد خریداری کنیم و رسیدی بابتش نداریم که توسط بیمه تکمیلی هم قابل پرداخت نیست، نامهای به وزیر محترم ارشاد دکتر اسماعیلی به شماره ثبت شده در دبیرخانه 170339 به تاریخ 15 شهریور ماه نوشتم و درخواست مساعدت بلاعوض کردم. لازم به ذکر است موارد ذکر شده در نامه شامل تعرفههای صندوق اعتباری نمیشد و دلایل آن را متذکر شدم. پنجشنبه هفته گذشته از دفتر وزیر با من تماس گرفتند اما تاکنون جواب دقیقی دریافت نکردهام. لازم به ذکر است شرایط بحرانی من به گونهای است که نمیتوان منتظر روند یاریرسانی جمعی وزارتخانه به اهالی قلم شد و احتمال دارد ماجرای نوشدارو بعد از مرگ سهراب پیش بیاید. در چنین شرایطی هنوز نمیدانم نامه من به شخص وزیر رسیده است یا خیر.
بیشک حمایت وزارت ارشاد در این مقطع زمانی از هنرمندان و اهالی قلمی که مشکلاتی مشابه مشکل من را دارند، کمک مؤثری در روند درمان و بهبودی خواهد بود؛ چرا که برخی از اعضای جامعه هنرمندان و نویسندگان به دلیل همین مسائل اقتصادی و دل نگرانیها درمانشان حاصل نشده است.
انتهای پیام/