سرفصلهای آموزشی گردشگری کشور با نیازهای واقعی بازار انطباق ندارد
عضو هئیت علمی دانشگاه گیلان گفت: آنچه در گردشگری کشور مهم است کیفیت نیروی گردشگری و نه کمیت آن است؛ آموزش و تربیت نیروی انسانی زبده راهی برای موفقیت و توسعه پایدار گردشگری است اما سرفصلهای آموزشی گردشگری کشور با نیازهای واقعی بازار انطباق ندارد!
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ سمپوزیوم ملی 100 سال گردشگری ایران با موضوع بررسی سیر تاریخی سفر، گردشگری، مهماننوازی و حمل ونقل در قرن 14 قرار است در روزهای 27 و 28 مهر ماه برگزار شود.
در همین راستا و طی روزهای اخیر، سومین سلسله وبینارهای پیش سمپوزیوم در حال برگزاری است که در روز سوم و آخرین روز آن متخصصین و مدعوین به بیان مهمترین دیدگاههای خود با تمرکز بر لزوم توسعه همه جانبه حوزه آموزش گردشگری پرداختند.
فاطمه باقری؛ عضو هئیت علمی دانشگاه گیلان در این نشست گفت: در بسیاری از کشورها آموزش نیروی شاغل گردشگری را یک سرمایهگذاری بلندمدت میدانند چراکه آنچه در گردشگری یک کشور مهم است کیفیت نیروی گردشگری است و نه کمیت آن؛ در واقع باید گفت آموزش و تربیت نیروی انسانی زبده راهی برای موفقیت و توسعه پایدار گردشگری است.
وی با بیان این موضوع که باید امروز شکرگزار این موضوع باشیم که تا حدی اهمیت آموزش تخصصی گردشگری در کشور ما نهادینه شده و درک عمومی نسبت به ضرورت این مبحث شکل گرفته و در تعدادی از دانشگاهها و موسسات آموزش عالی شاهد برپایی رشته تخصصی در این حوزه هستیم اما همچنان این موضوع نیازمند تلاش است، چراکه همچنان نگاه فراگیر نسبت به درک اهمیت والای این موضوع وجود ندارد و در نتیجه برای آن نیز راهبرد و برنامهای کلان و مدون موجود نیست.
عضو هئیت علمی دانشگاه گیلان بیان کرد: با توجه به عدم وجود برنامهای مدون و راهبردی مشخص برای امور گردشگری، سرفصلهای آموزشی با نیازهای واقعی بازار انطباق ندارد و در نتیجه بخش خصوصی این حوزه به افراد آموزشدیده نمیتواند اعتماد کند.
وی همپنین یکی دیگر از نکات مهم در زمینه آموزش را نظارت در این خصوص از طریق برگزاری دورههای تربیت مدرس دانست.
باقری اظهار داشت: در خصوص مقوله آموزش گردشگری باید نگاه بلندمدت و استراتژیک داشت؛ به این صورت که باید ضمن تدوین برنامهای بررسی کنیم نیازهای آموزشی ذی نفعان مختلف گردشگری نظیر هتلها، بومگردی ها و ... چیست و برای آن برنامه آموزشی بلندمدت تهیه شود و پس از برگزاری آموزش نیز موفقیت دوره ارزیابی شود.
وی در انتها با اشاره به اینکه بازار و صنعت همواره از آموزش جلوتر است، خاطرنشان کرد: به همین دلیل باید ابتدا بررسی کرد نیازهای صنعت چیست و براساس آن برنامه آموزشی متناسب را طرح ریزی و پیاده کرد.
در ادامه، دکتر بذرافشان؛ مدرس و پژوهشگر گردشگری نیز در این وبینار گفت: موفقیتهای آموزشی در حوزه گردشگری بیشتر نتیجه آموزش موسسههای خصوصی است و به نظر دانشگاهها و مؤسسات آموزش دولتی کمتر در این زمینه موفقیت محسوس و عملی داشتهاند.
وی با اشاره به اینکه مجموع دروس و سرفصلهای تخصصی که یک دانشجوی کارشناسی رشته جهانگردی طی میکند دقیقاً مطابق با همان سرفصلها در دورههای آموزش راهنمای تور در مؤسسات آموزشی خصوصی است، بیان کرد: کیفیت عملی و تسلط یک فارغ التحصیل دانشگاه نسبت به شخص آموزشدیده در دورههای آموزش خصوصی به مراتب پایینتر است و علت این امر نیز تکیه آموزشگاههای خصوصی به دورس عملی بر خلاف محوریت دورس تئوری در دانشگاههاست.
بذرافشان با انتقاد از بینظمی و ناهماهنگی وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در ابلاغ برنامههای آموزشی و صدور مجوزهای مربوطه و گواهینامهها اظهار کرد: پیشنهاد مشخص بنده، تهیه شیوهنامهای واحد بر ابلاغ به تمام استانها در خصوص برنامههای آموزشی در زمینه گردشگری است مثلاً هماکنون مشخص نیست سقف مؤسساتی که در هر استان میتوانند برای دریافت آموزش در زمینه گردشگری اقدام کنند چه تعدادی است؟ به علاوه برای برگزاری دورههای آموزشی و صدور مجوزهای لازم نیز موازیکاری و چندگانگی وجود دارد که نیازمند تهیه وحدت رویه است.
این پژوهشگر گردشگری در ادامه تصریح کرد: معمولاً ارتباط درست و مناسبی بین بخش آموزش و صنعت گردشگری وجود ندارد که باید برای برقراری این ارتباط تلاش کرد؛ یکی از دلایل عدم اعتقاد بدنه صنعت به حوزه آموزش، ناآشنایی با دستاوردهای آموزشی است و راهکار آن الزام بخشهای مختلف صنعت گردشگری مثلاً هتلداران به شرکت در دورههای آموزشی است.
وی خاطرنشان کرد: باید همواره دقت کرد که صنعت گردشگری در مواقع رواج و توسعه نیز به حوزه آموزش توجه کند و این توجه صرفاً محدود به زمانهای عدم رواج و استقبال گردشگران نگردد و به مقوله خلاقیت در دورههای آموزشی نیز توجه لازم را به عمل آورد.
دکتر امیرعباس نجفیپور؛ عضو هیئت علمی گردشگری و هتلداری دانشگاه بم نیز در این ارتباط گفت: در حوزه آموزش گردشگری، ظرفیتهای پنهان بسیاری وجود دارد که تاکنون مغفول مانده است، متأسفانه باید گفت اغلب واحدها و سرفصلهای طراحی شده دانشگاهی صرفا تئوریمحور است و به واحدهای عملی توجه نشده است.
وی یکی از ظرفیتهای پنهان آموزش گردشگری را دورههای تحصیلی هنرستان دانست که به طور کلی مغفول مانده است و از سوی دیگر نبود دورههای تحصیلات تکمیلی کارشناسی ارشد و دکترا در برخی از رشتههای حوزه گردشگری در داخل را نیز ضعف بزرگ نظام آموزشی بیان کرد.
نجفیپور تأکید کرد: برای موفقیت در حوزه آموزش گردشگری باید بر مهارتمحوری تمرکز کرد و تمام برنامهریزیها برای نیل به این هدف طراحی شود همچنین یکی دیگر از نکات مهم برای تقویت حوزه آموزش گردشگری را درنظر گرفتن ضمانت اجراهای لازم برای انجام امور گردشگری بدون گذراندن آموزشهای لازم دانست در حالی که این موضوع هماکنون به اندازه کافی مورد توجه واقع نشده است.
وی خاطرنشان کرد: بهروزرسانی قوانین و مقررات ناظر بر حوزه آموزش گردشگری از جمله آییننامههای مربوطه و تدوین نظام جامع آموزش گردشگری کشور میتواند برای آینده آموزش گردشگری راهگشا و کمککننده باشد.
انتهای پیام/