گلایه‌ها و آرزوهای حمید لولایی/ چرا هنوز مردم "خانه به دوش" را دوست دارند؟
بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون تأکید کرد که نقش‌های زیادی هست تا جلوی دوربین بازی کند و از طرفی هر روز خط قرمزها برای شوخی کردن بیشتر می‌شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حمید لولایی بازیگر سینما و تلویزیون که میهمان برنامه «سریالیست» بود، وی درباره سریال‌هایی که کار کرده گفت: به ترتیب «بزنگاه»، «بوتیمار» «خوش‌نشین‌ها»، «نقطه سرخط» و ... همه تولید یک تهیه‌کننده و یک گروه از بچه‌ها است. فقط زمان‌شان فرق می‌کند. به نظرم زمان ساخت «بزنگاه» شرایط برای ساخت کارهای طنز بهتر و دست‌ها بازتر بود. چیزی است که همه می‌دانند و نباید پنهان کنیم. الان مشکل است، با هیچ‌کس نمی‌شود شوخی کرد.
وی افزود: دوست ندارم از لهجه استفاده بکنم. الان خط قرمزی داریم اما آن زمان به هر حال کمی فضا بازتر بود و کمی گذشت داشتند. برای کار طنز باید مواد لازم دستت باشد، وقتی هیچ‌چیز دستت نیست کار لوسی می‌شود که بخواهی دهنت را کج کنی یا بیفتی زمین یا یک وری شوی. اینها خنده ندارد.
او خاطرنشان کرد: به هر حال برای همه این کارها زحمت کشیده شده و همه متعلق به سازمان صداوسیما و تلویزیون‌اند. خانم گلچین به خاطر این گفتند «بزنگاه» را بیشتر دوست دارند که آن زمان بازیگران همه حرفه‌ای و خبره بودند و همه کار طنز می‌کردند. در بعضی از کارها آن آدم‌ها دیگر نیستند یا کمتر حضور دارند.
این بازیگر درباره برخی انتقادات در خصوص تکراری شدن زوج او و مرجانه گلچین در سریال‌های طنز اظهار کرد: این انتقادها را قبول ندارم. اگر کسی هست بیاید بازی کند. الان بازیگر زن که طنز را بشناسد داریم؟ قصه‌ای که روی کاغذ نوشته می‌شود یک چیز مُرده است. بازیگر است که قصه و نقش را زنده می‌کند. الان فرض کنیم شما کارگردان هستی و مرا انتخاب کرده‌ای و یک بازیگر زن می‌خواهی انتخاب کنی چه کسی را انتخاب می‌کنی؟ همه جدّی‌اند و همه کارهای درام کار کرده‌اند. کار طنز یک زحمت مضاعفی می‌خواهد که کار هرکسی نیست.
لولایی تأکید کرد: 30 سال است کار می‌کنم. اگر در کار طنز یک چیزی بداهه بخواهم بگویم، خودم در یک دهم ثانیه تصمیم می‌گیرم این را نگویم چیزی بگویم که مناسب و مورد قبول همه باشد. هم بیننده دوست داشته باشد و هم در خط داستان باشد. همین‌طوری چیزی نگویم که برداشته شود.
او تأکید کرد: بازیگر طنز نداریم اگر زوج تکراری شده است قصه‌ها که تکراری نشده است. مگر کم گذاشته‌ایم یا کم‌کار کرده‌ایم؟ «بوتیمار» را خیلی دوست دارم. بیننده زیاد دارد. به این آمارها کار ندارم اما هرکسی را می‌بینی از بوتیمار می‌گوید. همه می‌گفتند فصل دوم این سریال را هم کار کنید.
لولایی درباره کاراکتر خود در سریال «بوتیمار» بیان کرد: آقای گلابی آدمی است که همه سرمایه‌اش را دست یک نفر دیگر می‌دهد که سود کند و بعد خرج جهیزیه دخترش کند و به پسرش پولی بدهد. این کاراکتر چطور باید بازی شود؟ صورت من همین است که حمید لولایی است. در خاطرم است «خانه به دوش» را که بازی کردم یک خانمی که کارگردان است و اسمش را نمی‌آورم انتقاد کرد. رضا عطاران پاسخ خوبی داد. گفت لولایی وقتی این نقش را بازی می‌کند یک جاهایی خشایار مستوفی می‌شود. من که نمی‌توانم صورتش را جراحی کنم که شکل دیگری بشود!
وی خاطرنشان کرد: هنوز هم تلویزیون سریال «خانه به دوش» را بارها بازپخش می‌کند، منتقدها از زاویه دیگری می‌بینند. بله اگر 10 تا فیلمنامه باشد و من نگاه کنم ببینم فلان کاراکتر ایفای نقشش متفاوت است آن را انتخاب می‌کنم. اما این‌طور نیست؛ ما انتخاب می‌شویم. فیلمنامه سریالی دستمان می‌رسد و قبول می‌کنیم، آن هم 5 قسمت از فیلمنامه. برای کسی که در سینما موفق نبوده و منتقد شده کار نمی کنیم!
این بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون تأکید کرد: ما برای مردم کار می‌کنیم و برای یک منتقد که در سینما موفق نبوده و منتقد شده است کار نمی‌کنیم! در اینستاگرام نگاه کنید مردم هنوز کلیپ‌های «خانه به دوش» را هنوز دوست دارند. صحنه‌ای هست که در این سریال به گلفروشی می‌روم و هنوز بیننده صدبار این بخش از سریال را نگاه می‌کند و دوست دارد. چرا تلویزیون «خانه به دوش» را چندین بار پازپخش می‌کند؟ اگر یک بازیگر عصبی شود مردم تلویزیون را خاموش می‌کنند. اما صحنه‌های سریال «خانه به دوش» را مردم با صدای بلند می‌بینند.
وی درباره تکرار در نقش‌هایش گفت: در متن اینها را به من می‌دهند و متن این را از ما می‌خواهد. برخی چیزها هست که تکرار است و ما انجام نمی‌دهیم. یکی طنز کار می‌کند و می‌گوید آدمی است که مثلاً بدبخت شده و خانواده زیرمتوسط دارد و عصبی است، می‌گوید برویم سراغ لولایی! یک راست سراغ من می‌آیند. عاشق من که نیستند!
لولایی درباره دلیل غیبت سه، چهار ساله‌اش توضیح داد: برای اینکه بیننده سریال امسال و سال بعد را از ما می‌بیند سه تا چهار سال کار نکردم. این یک تصمیم گروهی بود. دفتری که با آنها کارهای موفق کردم تصمیم‌شان بر این بود. به من می‌گفتند در فلان کار نباش. سه سال کار نکردم. برخی می‌پرسیدند ممنوع‌الکار شده‌ای؟ گفتم نه کار می‌کنم. خودشان از طرف تهیه‌کننده و کارگردان تشخیص می‌دادند که در کدام کار حضور داشته باشم. در خانه می‌نشستم سبزی پاک می‌کردم و در کارها حضور نداشتم!
وی تصریح کرد: کاری است که مردم دوست دارند. این سبک کارها را دوست دارند. من آدمی دل نازکم. اگر مردم به من بگویند دیگر بازی نکن، فلان کار را نکن. باور کنید دیگر بازی نمی‌کنم. چون من هرکاری می‌کنم برای مردم است. اندازه‌ام هم همین است. بازیگرهای کمدی جهان را هم نگاه کنید فقط داستان عوض می‌شود، همه همان کاراکتر و چهره‌اند.
بازیگر سریال‌های بزنگاه و خانه به دوش در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: «خانه به دوش» 16 قسمت بود. بچه‌ها 7 – 8 قسمت برای روزهای ماه رمضان نوشتند. بودجه کار طنز را باید بالا بدهند اما کمترین بودجه را به طنز اختصاص می‌دهند چون در کشورمان نویسنده‌های حرفه‌ای نداریم که فقط بنشینند طنز بنویسند. یکی اگر می‌نویسد و می‌بینید که خوب است نقش خودش را خودش بازی می‌کند و خودش هم کارگردانی می‌کند!
لولایی در پاسخ به این سؤال که منظورتان از این حرف رضا عطاران است، گفت: رضا عطاران هیچ‌وقت خودش را تهیه‌کننده نکرد. کارگردانی می‌کرد و بازیگری هم که جزو کارش بود. بهتر است اسم کسی را نیاوریم. زمان حال را می‌گویم اگر نوشته‌ای خوب باشد نویسنده خودش کار می‌کند و به شما نمی‌دهد که کار کنید.
بازیگر سریال «بوتیمار» در ادامه گفت: علت خیلی از مشکلات بودجه است. وقتی شما کاری را می‌خواهی بسازی، یک موزیک متن می‌خواهی یا خواننده بیاوری با این بودجه‌های ناچیز باید سراغ کسی بروی که با ارگ برایت موسیقی بسازد! به خواننده و تعدادی نوازنده حرفه‌ای نیاز دارید و اینها بودجه می‌خواهد و در نهایت به کار لطمه می‌خورد.
لولایی یادآور شد: سر صحنه «بوتیمار» 4 ماه شمال بودم و وقتی می‌خواستم برگردم، تهران را پیدا نمی‌کردم و گم کرده بودم! برخی می‌گویند چرا آقای مهام سالی یک سریال می‌سازد. چرا از این بازیگرها استفاده می‌کند! سر سریال «خوشنام» که جدید بازی می‌کنم من کرونا گرفتم. آقای زالی تهیه‌کننده کاربلدی است. او دکتر را به خانه فرستاد. گفت گروهی‌اند از زمانی که کرونا آمده روی آن کار کرده‌اند؛ اسم نمی‌برم. اما تیم پزشکی در همه تخصص‌ها هستند. 40 درجه تب داشتم و گفت اگر در 72 ساعت تب قطع نشد باید به بیمارستان بروی. اما به قدری خوب دارو تجویز کردند که هنوز یک روز تمام نشده تبم روی 36 آمد. من در عرض 4-5 روز خوب شدم.
وی ادامه داد: آقای مهام هم سال‌های سال است کار می‌کند. سریال «نرگس» را هم داشته که درجه یک بوده است. عمری است کار می‌کند. یکسری می‌گویند چرا اینها همه با هم کار می‌کنند. باور کنید من بعد از کرونا دیگر آقای مهام را ندیدم. اصلاً من را ببیند تحویل نمی‌گیرد! ما فقط با هم کار می‌کنیم. ما به عشق مردم کار می‌کنیم.
لولایی یادآور شد: در «بوتیمار» آقای مهام جایی را گرفته بود که تمام آن منطقه دربست ما بود. یعنی هرکسی یک سوئیت داشت. بعد که به تهران آمدیم و یک ماه کار کردیم و خواستیم برویم و ماشین را به کوه بزنیم، دوباره تهیه‌کننده همان‌جا را برای عوامل تهیه و تدارک دید. برای مقایسه کارها باید پرونده کار کاملاً باز شود. به خاطر پروتکل‌های کرونایی این تدابیر درنظر گرفته شده بود. اینها کمک کرد بدون اتفاقی و به دور از کرونا کار کنیم. کار جدید که با آقای نجف‌زاده کار می‌کنیم، این‌قدر طنز را خوب می‌شناسد و پله پله جلو آمده است. کارگردان کاربلد و تهیه‌کننده بسیار خوبی داریم. همان 4 روز اول کرونا گرفتم.
او در پایان با اشاره به اینکه دوست دارم نقش وکیل خُل یا دکتر دیوانه بازی کنم، گفت: نقش های زیادی هست که آرزو دارم بازی کنم. یک وکیل خُل، یک دکتر دیوانه، اما پیشنهاد نقش‌های متفاوت کجاست؟
انتهای پیام/
