مدیر شبکه افق: درباره مشکلات مهاجرین بسیار کم فیلم ساخته‌ایم/ "دیپورت" به مودت با افغانستانی‌ها کمک می‌کند + فیلم
سیدسلیم غفوری با اشاره‌ای به فیلم «دیپورت» تأکید کرد که از یک فیلم نمی‌توان انتظار داشت که تمام مسائل را مطرح کند اما در حد انتظار به نظرم در طرح برخی از مشکلات موفق بوده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فیلم داستانی "دیپورت" با موضوع رزمندگان فاطمیون و مهاجرین افغانی ساخته شده و برداشتی آزاد از زندگی شهید مصطفی صدرزاده است. کاری که به اعتقاد سیدسلیم غفوری مدیر سابق شبکه مستند و مدیر کنونی شبکه افق کاری موفق در نمایش پیوند برادری و مودت میان مردم ایران و افغانستان به شمار می‌رود و می‌تواند به تغییر نگرش جامعه ایرانی نسبت به مهاجرین کمک کند.
سیدسلیم غفوری کارگردان و فعال فرهنگی با تأکید بر اینکه فیلم «دیپورت» توانسته در به تصویر کشیدن پیوند برادری و مودت مردم ایران و افغانستان و تغییر نگرش جامعه ایرانی نسبت به مهاجرین موفق عمل کند، به خبرنگار تسنیم گفت: قابلیت سینمای ایران برای نمایش مشکلات مهاجرین بیش از اینهاست و تعداد فیلم‌های ساخته شده با محوریت مشکلات مهاجرین بسیار اندک است.
او با اشاره به اینکه فیلم «دیپورت» برداشت آزادی از زندگی شهید صدرزاده و مجاهدت‌ها و حضور بچه‌های فاطمیون در مبارزه با داعش در سوریه و عراق است، یادآور شد: این فیلم مقطع و برشی را نشان می‌دهد که شخصیت ایرانی فیلم در صدد است که لهجه افغانستانی یاد گرفته و در این راه با یکی از رزمندگان افغانستانی آشنا شده و تلاش می‌کند که ضمن یادگیری این لهجه به شخصیت افغانستانی فیلم هم کمک کند.
وی در ادامه تصریح کرد: فیلم از قصه خوبی برخوردار و از این جهت که روی نزدیکی و مودت بین مردم ایران و افغانستان دست گذاشته ارزشمند است، آن هم با شرایط فعلی افغانستان که برخی در صدد ایجاد اختلافات‌اند، از جهت دیگر به نظرم اینکه این فیلم به مودت و برادری بین مردم دو کشور پرداخته نیز اهمیت داشته، حتما جای پخش درست دارد، اما خب نقدهایی هم به فیلم وارد است از جمله اینکه برخی از بازی‌ها خوب نیست و می‌توانست بهتر باشد، همچنین فیلم کمی ایرادات تدوینی دارد که البته این هم به عنوان آثار اولیه کارگردان قابل اغماض است، در هر صورت برای کارگردان جوان فیلم آرزوی موفقیت دارم.
این مستندساز همچنین با تأکید براینکه ساخت این فیلم‌ها حتما می‌تواند در تغییر نگاه جامعه ایرانی نسبت به مهاجران افغانستانی مؤثر باشد، اظهار کرد: اساسا این فیلم و هر فیلم و محصول هنری که تلاشش این باشد که به محکم کردن پیوند برادری بین دو ملت ایران و افغانستان کمک کند و این برادری را گسترش و توسعه دهد به نظرم ارزشمند بوده و در این ضمن می‌تواند به تغییر نگرش‌ها هم کمک کند.
غفوری در پاسخ به این سؤال که آیا این فیلم می‌تواند موجب همدلی بین مردم ایران و افغانستان شود، بیان کرد: بله حتماً، اصلاً موضوع این فیلم بیان همین همدلی و مودت است و واقعیت این است که ملت ایران و افغانستان در مجموع از یک پیشینه فرهنگی و تمدنی برخوردارند، حالا بعدها در تاریخ اتفاقاتی افتاده که این دو ملت به لحاظ جغرافیایی از هم جدا شدند، اما آن پیشینه فرهنگی و تمدنی که قابل نفی نیست، منتهی در سالیان اخیر برخی تلاش کردند که این انفصال جغرافیایی به انفصال فرهنگی هم بینجامد و در این مسیر هم تلاش کردند که با سرمایه‌گذاری روی برخی از این موارد، به این اختلافات دامن بزنند.
وی همچنین با اشاره به اینکه فیلم‌هایی از این دست می‌تواند موجب همدلی دو کشور شود، عنوان کرد: این فیلم در واقع همین را نشان می‌دهد که با اینکه برخی از مردم افغانستان اهل تسنن و برخی شیعه هستند در عین حال با هم برادرند و خودشان را در یک فضا حس می‌کنند و این برادری در این فضا محسوس است، خصوصا در سکانسی که ایست بازرسی جلوی ماشینی که دو شخصیت اصلی کنار هم هستند را می‌گیرد شخصیت ایرانی فیلم از شخصیت افغاستانی حمایت می‌کند، خوب این نوع آثار حتماً در ترویج و نمایش این پیوند برادری مؤثر است.
این فعال فرهنگی در خصوص موفقیت «دیپورت» در نمایش واقعیات زندگی مهاجرین نیز تصریح کرد: این سختی و دشواری‌هایی که مهاجرین دارند مثل بحث عبور آنها از مرز، اینکه مجبورند ایران یا افغانستان را به قصد مهاجرت به اروپا ترک کنند، بحث مشکلات اقامتی و کاری برخی از مهاجرین که البته برخی از آنها مثل آموزش کودکان افغانستانی در این سال‌ها بهتر شده، در این فیلم نمایش داده شده، البته از یک فیلم نمی‌توان انتظار داشت که تمام مسائل را مطرح کند اما در حد انتظار به نظرم در طرح برخی از مشکلات موفق بوده است.
غفوری همچنین در پاسخ به این سؤال که «فیلم‌هایی که تاکنون در زمینه مهاجرین افغانستانی ساخته شده چقدر توانسته تصویر روشنی از زندگی و مشکلات آنها ارائه دهد، گفت: اولا اینکه تعداد فیلم‌هایی که با موضوع مهاجرین افغانستانی ساخته شده کم است و با اینکه کشور افغانستان بیش از 40 سال است که درگیر جنگ بوده و ما بیش از 40 سال است که میزبان آنها هستیم و با آنها ارتباط نزدیک داریم اما شاید تعداد فیلم‌هایی که با این مضمون ساخته شده به تعداد انگشتان دو دست هم نرسد.
وی در پایان یادآور شد: البته برخی از فیلم‌ها در به تصویر کشیدن واقعیات زندگی مهاجرین بسیار موفق بودند و از این جهت قابل تقدیرند، این دسته از فیلم‌ها ضمن نشان دادن مشکلات این گروه، مودتی که بین مردم ایران و افغانستان است را نیز خوب ترسیم کردند، اما اساساً تعداد این فیلم‌ها کافی نیست و از این نظر مشکلاتی که مهاجرین و خود مردم افغانستان دارند هنوز طرح نشده و حتما قابلیت طرح بیش از این دارد، امیدوارم تولید فیلم‌هایی با محوریت افغانستان و مردم این کشور در ایران بیشتر شده و گسترش پیدا کند.
امروز این فیلم با حضور نادر طالب‌زاده و جواد موگویی و دیگر اصحاب فرهنگ و هنر و تعدادی از مستندسازان فعال در جنگ اخیر افغانستان، در تالار سوره حوزه هنری رونمایی و اکران می‌شود. کاری که فانوس طلایی بهترین فیلم جشنواره ملی عمار را در سال 1399 به خودش اختصاص داد.
انتهای پیام/
