کتاب «ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» منتشر شد
کتاب «ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» به کوشش امیرمحمد حاجی یوسفی از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به چاپ رسید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، کتاب «ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»به کوشش امیرمحمد حاجی یوسفی و با همت پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در 410 صفحه منتشر شد.
کتاب حاضر به مبحث ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران ورود کرده و سعی میکند به صورت علمی با تعیین برخی شاخصها و معیارها به حوزه ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به صورتی نظاممند، قابل آزمون و مبتنی بر پژوهش مساعدت کند.
نویسنده در مقدمه آورده است: تلاش کردم با دعوت از برخی استادان شاخص در این زمینه، به نگارش کتاب بپردازیم که شاید گام نخست را در ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بردارد.در این کتاب میکوشیم رویکردی تلفیقی بحث ارزشیابی داشته باشیم؛ یعنی از یک سو مبتنی بر رویکرد اثباتی و خردگرا در ادبیات روابط بینالملل و سیاست خارجی به اهداف و نتایج عملی و تجربی سیاست خارجی بپردازیم و موفقیت و عدم موفقیت آنها را ارزشیابی کنیم و از سوی دیگر در پیش گرفتن رویکرد سازهانگارانه، ابعاد رضایت بیننده در سیاست خارجی را نیز مدنظر قرار دهیم.
این اثر در 6 فصل تهیه و تنظیم شده است؛ در این کتاب به دنبال ارزشیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در هر سه معنا، یعنی سیاست خارجی به مثابه یک استراتژی و برنامه، سیاست خارجی به معنای فرآیند سیاستگذاری و تصمیمگیری، و سیاست خارجی به معنای رفتار و اقدام عینی و عملی هستیم.
در فصل دوم سیدجلال دهقانی فیروزآبادی میکوشد با توجه به مبانی نظری، مفروضات و تصورات سیاستگذاران خارجی جمهوری اسلامی ایران در ارزشیابی آن بپردازد. هدف این فصل تعیین و تحلیل مهمترین چالشهای نظریه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران شامل وجوه و ابعادِ ماهوی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است؛ اگرچه ماهیت فرهنگی و رفتاری ندارد، تعیینکننده جهتگیری، منافع، اهداف، فرآیند تصمیمگیری، ابزار، کنشها و رفتار آن در عمل است.
محمدرضا دهشیری در فصل سوم به سراغ آسیبشناسی در تصمیمگیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میرود و طرح مدل گرداگرد نیز تلاش میکند ارزشیابی سیاست خارجی را در این سطح محقق کند. نویسنده در این فصل ضمن اشاره به پنج مرحله سیاست خارجی یعنی ظهور مشکل و درک آن، تدوین راهحلها، تصمیمگیری، اجرا و ارزیابی می کوشد مرحله سوم سیاست خارجی، یعنی تصمیم گیری آن نیز از زاویه فرایندی مورد امعان نظر قرار دهد.
مهدخت ذاکری، سید مسعود موسوی شفائی و روحالامین سعیدی نیز در فصلهای چهار تا ششم برخی رفتارها و اقدامات جمهوری اسلامی ایران در عرصههای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی را ارزشیابی میکنند.
ذاکری در فصل چهارم با عنوان چالش های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در حوزه امنیتی با تأکید بر منطقه پیرامونی غرب آسیا به دنبال یافتن مهمترین چالشهای امنیتی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقه پیرامونی غرب آسیا است.
موسوی شفاهی در فصل پنجم به بررسی چالشهای اقتصادی جمهوری اسلامی ایران میپردازد. نویسنده در این فصل بر این باور است که با توجه به متوقف ماندن کشورهای منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران در فاز بقا، امکان به کارگیری دیپلماسی اقتصادی وجود ندارد. از دید وی دیپلماسی اقتصادی ابزاری جهت برقراری تعاملی همافزایی بین سیاست خارجی و توسعه ملی در چارچوب اقتصاد جهانی است.
در فصل ششم با عنوان آسیبشناسی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران، روح الامین سعیدی به بررسی چالشهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در عرصه فرهنگی میپردازد. وی بر مبنای سه هدف غایی دیپلماسی عمومی، یعنی «درک و شناخت»، «اطلاعرسانی» و «اعمال نفوذ بر تودههای مردم»، میزان موفقیت دیپلماسی عمومی ایران را در راستای تحقق اهداف خود ارزشیابی میکند و چالشهای موجود را بر می شمارد.
علاقهمندان جهت خرید اینترنتی این کتاب میتوانند به نشانی اینترنتی http://shop.isca.ac.ir/ مراجعه کنند.
انتهایپیام/