گودرزی دیباج: فضای مساعد داد و ستد برای آثار تجسمی کشور فراهم شود

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گودرزی دیباج درباره تأثیر حراج تهران در جنگ اقتصادی امروز گفت: به هر حال حراج تهران به عنوان یک پناهگاه اگر این واژه اغراق آمیز نباشد و به عنوان یک مفر امیدبخش برای جامعه هنری از بیش از 10 سال پیش به این سو مطرح بوده و گرچه در ابتدای کار بسیاری از هنرمندان با شک و تردید به او نگاه می‌کردند اما به هر حال نشان داد که این حراج می‌تواند بخشی از مسائل اقتصادی جامعه هنری را و به معنای واقعی‌تر اقتصاد هنر را تغییر بدهد.

او ادامه داد: حراج اگر نگوییم بازار هنر را سر و سامان داده است اما لااقل تغییر جدی داده است. بنابراین الان هم در شرایط امروزی کشور که مسئله سرمایه‌گذاری و رونق اقتصادی در بخش‌های مختلف جامعه یکی از مسائل مهم کشور به معنای عام آن هست و سرمایه‌گذاران خرد و کلان به دنبال یافتن بازارهای جدیدی برای سرمایه گذاری‌های مطمئن هستند؛ حراج تهران به عنوان یک نقطه عطف یا در واقع محل تأمل جدی و محل بررسی و مطالعه جدید می‌تواند مداقه قرار بگیرد.

گودرزی دیباج تاکید کرد: به اعتقاد بنده این نه تنها نقطه مثبتی برای حراج تهران است بلکه باید روی این نقطه قوت کار کرد و بخشی از مسائلی که در حراج تهران مغفول مانده بحث حوزه رسانه‌ای آن است که فکر می‌کنم که می‌شود آن را بسیار جدی‌تر تقویت کرد.

این نقاش پیشکسوت درباره اینکه برگزاری مداوم حراج تهران چه نقشی در شکل‌گیری بازار هنرهای تجسمی ایران دارد گفت: ما سه تا فضا در حوزه هنر کشور داریم. یکی از این فضاها در واقع فضای آکادمیک و فضای هنری صرف است؛ دومی فضای هنری محض است. آنچه که ما در قالب واژه هنر از آن نام می‌بریم. دیگری و سومی بحث بازار هنر و آنچه که در حوزه اقتصاد تعریف می‌شود هست با عطف به حوزه هنر یا اقتصاد هنر. این سه تا مقوله از همدیگر به نوعی جدا هستند.

او ادامه داد: ممکن است در مواردی دو تا و حتی سه تای این موارد با یکدیگر فصل مشترکی هم پیدا کنند. مولفه‌های تاثیرگذار بر عرشه هم اغلب متفاوتند. فصل مشترک آنها هم نادرند ‌. چون این فصل مشترک کم بوجود می‌آید و نادر است نمی‌توانیم ملاک ارزیابی یکی را بر دیگری تعمیم داد. به همین دلیل هست که قیمت‌هایی که در حراج ارائه می‌شود با دو مقوله دیگر متفاوت است. تأکید می‌کنم متفاوت است. این تفاوت به معنای ضعیف بودن یا قدرتمند بودن یک اثر نیست. بحث تفاوت است.

گودرزی دیباج تاکید کرد: مسئله تفاوت بین این سه تا فضاست. بنابراین اگر کمی با دقت به ماجرا نگاه کنیم حراج برخی از آثار را به سطحی از قیمت‌گذاری یا ارزش می‌رساند که ممکن است مورد وثوق بخشی از جامعه دانشگاهی یا هنری نباشد و از بخشی غفلت می‌کند که باز هم ممکن است در جامعه هنری نمره‌های خاصی را بگیرند. اما نباید فراموش کرد که یک سویه حراج بحث قابلیت خرید و پتانسیل‌های موجود در آن است که مسئله خریداران آثار هنری ست.  همچنین ادامه این مسیر خرید و فروش و امکانی که باید و فرصتی که باید برای خریداران هم فراهم بشود و باید به آن توجه داشت که امکان داد و ستد بعدی هم برای این آثار هنری و برای خریدارها وجود داشته باشد. در نتیجه این مسئله یک واقعیت اجتناب ناپذیر است که در حراج ما با نوعی از خرید و فروش و تبادل آثار هنری با پول مواجه می‌شویم که ممکن است غیرقابل تصور یا غیرقابل انتظار باشد. این وجه غیر قابل اجتناب بازار هنر هست.

او درباره اینکه در شرایط کرونایی حراج تهران چه عمکردی داشته است گفت: من اعتقاد دارم هر چقدر توان داریم باید به کار بگیریم که این حراج و حتی حراج‌های دیگر تقویت شود و مسیر آن و مسائل آن اصلاح شود. تقویت این حراج می‌تواند حوزه اقتصاد هنر را ساماندهی بیشتری بکند.‌

گودرزی دیباج در خصوص اینکه حراج تهران چطور می‌تواند به موفقیت بیشتری برسد، توضیح داد: البته برگزارکنندگان فعلی حراج بسیار هوشمندانه درحال اجرای آن هستند. اما آنچه که به نظر اینجانب به عنوان عضو کوچکی از جامعه هنری کشور می‌رسد این است که به اعتقاد بنده حراج تهران باید حضور در حوزه رسانه‌ای خود را افزایش بدهد.‌ باید به صحنه فضای رسانه‌ای رسمی کشور توجه بیشتری کند. همچنین باید به هنرمندانی که کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند توجه بیشتری شود.

او ادامه داد: دیگر آنکه به هنرمندانی که حضور پیدا کردن اما هنوز در حراج تثبیت نشده‌اند عنایت بیشتری شود. از طرف دیگر باید آگاهی رسانی و اطلاع رسانی برای افراد متنوع و در واقع به همه جامعه کشور مدنظر قرار بگیرد و ظرفیت سرمایه گذاری در این بخش شرح داده شود. آگاهی رسانی و ارسال اطلاعات و همچنین عرضه آثار باید طیف گسترده‌تری را شامل شود. به نظر من باید بازار مخاطب را گسترش داد.

گودرزی دیباج با اشاره به ظرفیت محدود حراج تهران گفت: همچنین با توجه به اینکه خود حراج ظرفیت محدودی دارد این ظرفیت پذیرش باید گسترده‌تر شود. معتقدم که حراج الان نسبت به جامعه هنری کشور از نظر لجستیک و امکانات بسیار محدود است. باید این فضا از نظر عرضه و خرید و فروش گسترده‌تر شود. این حراج می‌تواند بسیار فراخ‌تر و بزرگتر شود. اعتقاد دارم که دوستان برگزار کننده حراج با هوشمندی می‌توانند این مورد را مد نظر قرار دهند و از دوستان دیگری که هم توانایی و علاقه‌مندی این کار را دارند مشورت بگیرند تا موارد ذکر شده به ثمر برسد.

انتهای پیام/