ابعاد خطرناک نزاع بین اردوغان و مخالفین در ترکیه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، این روزها در فضای سیاسی – اجتماعی ترکیه، تنش، دوقطبی و جنگ و جدال لفظی دولت و مخالفین، به صورت علنی و نمایان، دیده می شود. از سخنرانی های تند و آتشین تا انتشار پست ها و مطالب تند، طرح اتهام و افترا، افشاگری و انواع و اقسام برخوردهای تند، تصویری از یک نزاع و جدال بزرگ را به نمایش گذاشته است.

سران احزاب مخالف، معتقدند که حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان، با کنار زدن نظام پارلمانی و استقرار نظام ریاستی، آتش به هستی مردم زده و نه تنها اقتصاد و وضعیت معیشت مردم به شرایط بحرانی رسیده، بلکه در حوزه هایی همچون حاکمیت قانون و تفکیک قوا، آزادی بیان، فساد مالی، تبذیر و اشرافی گری، اوضاع و احوال تلخ و غیرقابل تحملی برای مردم ترکیه پدید آمده است.

در مقابل، حزب حاکم و شریک آن، معتقدند که در ترکیه چیزی به نام بحران اقتصادی و معضلات نظام سیاسی – اجرایی وجود ندارد و آن چه به عنوان نقص و انتقاد بیان می شود، تنها و تنها زاییده ذهن احزابی است که حالا دیگر اپوزیسیون عادی نیستند، بلکه مزدور بیگانگان، همدست دشمنان و خائنین به آرمان های ترکیه بزرگ هستند!

به گفته منتقدین، امید چندانی به بهبود وضع اقتصادی ترکیه وجود ندارد و تیم اردوغان می خواهد در آستانه انتخابات 2023 میلادی با توسل به روش های پلید، مخالفین را از صحنه بیرون براند.

تنوع ابزارهای تضعیف مخالفین

روزنامه جمهوریت از مهم ترین تریبون های کمالیست های منتقد اردوغان، امروز در تیتر صفحه نخست خود، به این اشاره کرده که «هیچ ارزشی باقی نمانده که اردوغان از آن سوء استفاده نکرده باشد.» از به دست گرفتن قرآن و بالا بردن آن در سخنرانی های میدانی گرفته تا استفاده از ابزار اتهام زنی به مخالفین و به کار بردن الفاظی همچون خائن، همدست بیگانه، دشمن، جاسوس و بیشرف.

دو روز پیش در یکی از سخنرانی های میدانی اردوغان در شهر ترابوزان، اتفاق مهمی افتاد که توجه اغلب رسانه های ترکیه را به سوی خود جلب کرد و دیروز و امروز، بسیاری از تحلیل گران، به بررسی ابعاد مختلف این اقدام اردوغان پرداختند.

ماجرا از این قرار است که اردوغان در بسیاری از سخنرانی های میدانی خود، به ویژه در شهرهای کوچک، از سقف بلند اتوبوس لوکس ریاست جمهوری استفاده می کند و اتوبوس تبدیل به یک صحنه با امکانات سمعی و بصری می شود.

وقتی که اردوغان و چند تن از مشاورین و وزرای او  بر روی سقف اتوبوس، به احساسات هواداران پاسخ می دادند، یک کودک یازده ساله، به داخل اتوبوس رفت، از پله ها و نردبان داخلی بالا رفت. او با گریه و داد و بیداد اعلام کرد که پدرش از 10 سال پیش زندانی است. اردوغان هم یک ماشین کوکی اسباب بازی بزرگ به او هدیه داد. اما کودک با صدای بلند به اردوغان گفت: «عمو رئیس جمهور! لطفا میکروفون را به من بدهید.»

اردوغان درخواست او را پذیرفت و این کودک 10 ساله، با صدای بلند اعلام کرد: «این انسان، بهترین رئیس جمهور است. کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق، که با رئیس جمهور ما مقابله کرده و در برابر او ایستاده، یک خائن است!» هواداران اردوغان نیز کودک را تشویق کردند و اردوغان و وزرای او نیز با زدن لبخند و نگاه تحسین آمیز، سخنان کودک را تایید کردند.

بسیاری از تحلیل گران سیاسی ترکیه، این اقدام تیم ریاست جمهوری ترکیه را همچون یک حرکت غیراخلاقی و استفاده ابزاری از کودکان، محکوم کردند.

نقطه مشترک نظرات کارشناسان، این بود که این یک اتفاق ساده نبوده و کاملاً برنامه ریزی شده بود. چرا که خودروهای حامل اردوغان و صحنه محل سخنرانی او، همواره با ضریب امنیتی بالا مورد محافظت قرار  می گیرد. در نتیجه، به راحتی می توان چنین نظر داد که حزب حاکم، این برنامه را ترتیب داده و از یک کودک خردسال خواسته، میکروفون را از اردوغان بگیرد و اعلام کند که رهبر حزبی که صد سال تاریخ دارد، یک خائن است!

طاها آک یول، تحلیل گر مشهور ترکیه امروز در روزنامه قرار، ستون اختصاصی خود را به این موضوع اختصاص داده و چنین عنوانی را برای نوشته خود انتخاب کرده است: یک کودک گفت خائن!

آک یول نوشته است: «زمانی که اردوغان در صف مخالفین بود و هنوز قدرت نگرفته بود، از سوی دولت به عنوان مزدور غرب شناخته می شد. حتی در سالیان آغاز دوران مسئولیت او به عنوان نخست وزیر، مخالفین می گفتند: این مرد، مزدور آمریکاست! عامل اجرای پروژه خاورمیانه بزرگ است. این هم یکی از نوچه های جورج سروس است! من همان وقت این اتهام زنی ها را محکوم کردم. اما ظاهراً قرار نیست چیزی در کشور ما عوض شود. حالا این اردوغان است که مخالفین را مزدور غرب، جاسوس و خائن می نامد. دو روز پیش اردوغان اعلام کرد: نوچه های جورج سوروس، می خواهند بانک مرکزی مستقل شود و اختیار آن از دست ما خارج شود! کشورهای توسعه یافته، از به کارگیری چنین ادبیات وحشتناکی پرهیز می کنند. چرا که این بدترین شیوه مواجهه با اپوزیسیون است.»

امروز، روزنامه های مخالف اردوغان، اتهام زنی علیه کلیچدار اوغلو و استفاده ابزاری از کودکان را محکوم کردند و روزنامه های طرفدار اردوغان نیز، مدعی شدند که کمال کلیچدار اوغلو برای اقامت یک شبه در هتل هیلتون و استفاده از سوییتی با منظره پل استانبول، یکصد و سی هزار لیره پرداخت کرده است!

اما خود کلیچدار اوغلو دست به اقدام متفاوتی زد. او لیستی از اسامی کاربران فضای مجازی را منتشر کرد که همه آنان به یک گروه مورد حمایت حزب حاکم تعلق دارند.

رهبر حزب جمهوری خلق اعلام کرده که این افراد، گروه سایبری آکپارتی هستند و با استفاده از پول مردم و بودجه عمومی کشور، شب و روز علیه مخالفین اتهام پراکنی می کنند و برای تحریف افکار عمومی و تغییر موضوعات مورد توجه مردم، دست به هر گونه اقدام پلشتی می زنند.

اکرم امام اوغلو شهردار استانبول نیز که جدیداً با هجمه گسترده و سازماندهی شده رسانه ای روبرو شده، اعلام کرده که چند تیم پلیسی، امنیتی و مخابراتی، شب و روز زندگی او و افراد خانواده اش را تحت نظر گرفته اند تا نقطه ضعفی پیدا کنند و آن را به رسانه بکشانند.

امام اوغلو اعلام کرده که این رصد و مراقبت اطلاعاتی در واقع یک جاسوسی غیرقانونی و غیراخلاقی است که نه تنها سودی به حال کشور ندارد، بلکه در ماه ده ها هزار لیره هزینه اضافی بر دست دولت می گذارد.

کلیچدار اوغلو نیز اعلام کرده که مکالمات تلفنی تمام سران و کادرهای برجسته احزاب مخالف، شنود می شود و علاوه بر این، دوربین های نصب شده در جاده ها و معابر شهری نیز، تمام ترددهای آنها را بیست و چهار ساعته ضبط می کند.

اگر فرض را بر این بگذاریم که انتخابات سراسری ترکیه، نه به صورت پیش از موعد بلکه در وقت قانونی خود برگزار شود، از حالا تا 17 ماه دیگر، میادین، کوچه و خیابان، پارلمان، همایش ها و سخنرانی ها، روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی و شبکه های اجتماعی فضای مجازی در ترکیه، مملو از نزاع و دعوای بی پایان حزب حاکم و مخالفین خواهد بود.

این جدال به یک حد خطرناک و غیرقابل تحمل رسیده و در شرایطی که مردم برای تامین ابتدایی ترین و ساده ترین نیازها و پرداخت قبوض برق و گاز محتاج و ناتوان مانده اند، تنش و جدال سیاسی، نه تنها دستاورد و ارمغانی برای آنان ندارد بلکه تبعات و پیامدهای روانی منفی به دنبال می آورد.

انتهای پیام/