چگونه در کنار همسر و خانواده، نوروز خوشی را تجربه کنیم؟
تعطیلات نوروز فرصت خوبی برای کنار هم بودن همسران و اعضای خانواده است تا ضمن افزایش انس و دوستی میان آنها، با مسائل و مشکلات یکدیگر بهتر آشنا شوند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برای خوش گذراندن روزهای تعطیل ابتدای سال، راه‌های زیادی وجود دارد: مهمانی، پارک، سینما، گپ و گفت با دوستان، سفر، سر زدن به موزه‌ها و آدم‌هایی که از بس آنها را کم دیدیم و اتفاقاً ارزشمندند، چیزی کم از عتیقه‌ها و اسباب کمیاب و ارزشمند موزه ندارند و....
نکته این است که هر راهی را هم که برای تفریحات عید نوروز و خوش گذراندن این روزها تعیین کنیم، باید در کنار همسر خود باشیم و او در تمام این برنامه‌ها شریک است. پس برنامه‌ریزی و دقت در نحوه مراوده با همسر در این روزها که مدت زمان بیشتری در کنار او هستیم، از اهمیت بالایی برخوردار است.
خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با دکتر مریم عبدالباقی، استاد حوزه و دانشگاه و محقق قرآنی، به بررسی بخشی از آموزه‌های قرآن درباره آداب همسرداری و تعامل با همسر در دوران تعطیلات نوروزی پرداخته است.
همکاری در مهمان‌داری
مهمانی رفتن یکی از رکن‌های جدانشدنی تعطیلات نوروزی است. اصولاً همه تفریح و زیبایی عید نوروز به همین دید و بازدیدها و اجرای حکم الهی صله رحم مربوط است. پس زن و شوهر باید مثل همه خانواده‌های مسلمان ایرانی در خانه‌شان را به روی مهمان باز بگذارند و از آمدن حبیب خدا شکرگزار باشند.
اما یک نکته در این مهمانی‌ها باید رعایت شود، اینکه رسیدگی به مهمان‌ها و مرتب کردن خانه و تهیه غذا، فقط بر عهده یک نفر نیست و همه افراد خانواده باید با هم همکاری کنند و به طور دسته جمعی کارها را انجام بدهند.
زمینه‌ای برای افزایش صمیمیت
این همکاری بین زن و شوهر، نه فقط فضای صمیمیت و دوستی را بین آنها افزایش می‌دهد، حتی باعث می‌شود فرزندان خانواده هم مسئولیت‌پذیری را یاد بگیرند و به این روش آنها راحت‌تر و بهتر می‌توانند مشارکت در کارهای گروهی را بیاموزند.
کمک کردن به خانم خانه مخصوصاً وقتی مهمانی به خانه می‌آید، تا اندازه‌ای اهمیت دارد که در کتاب جامع السعادات در روایتی به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله نوشته شده که آن حضرت فرموده‌اند: «خدمت کردن نسبت به زن و فرزند، کبائر و گناهان بزرگ را می‌پوشاند، غضب خدا را خاموش می‌کند، مهریه حورالعین است، بر حسنات و نیکی‌ها می‌افزاید و درجات معنوی انسان را بالا می‌برد.»
به همسرت سخت نگیر!
در کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام نوشته شده که امام رضا علیه السلام تعریف کردند که یک روز مردی، حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام را به خانه خود دعوت کرد و از آن حضرت درخواست کرد تا مدتی را مهمان او و خانواده‌اش شوند.
امام علی علیه السلام به آن مرد فرمودند: با سه شرط دعوت مهمانی تو را قبول می‌کنم:
اول آنکه از بیرون از خانه‌ات چیزی برای من تهیه نکنی و برای پذیرایی از من دچار مشکل نشوی و خودت را به سختی نیندازی.
دوم آنکه با داشته‌هایت در خانه از من پذیرایی کنی و چیزی دریغ نکنی.
سوم آنکه با همسر و فرزندانت مدارا کنی و برای اینکه مهمان شما شده‌ام، بر آنها سخت نگیری.
درست است که هر میزبانی وظیفه دارد از مهمان خود به خوبی پذیرایی کند. درست است که میزبان نباید هیچ خیری را از مهمان خود دریغ کند. درست است که میزبان نباید به مهمان خود بی‌احترامی کند و او را نرنجاند. همه اینها درست!
اما میزبان خوب کسی است که مراعات حال همسر خود را بکند و برای مهمانی دادن و پذیرایی از مهمان، همسرش را آزار ندهد و او را به سختی نیندازد.
در هر صورت اسلام سفارش نکرده است که اگر خواستی مهمانی راه بیندازی یا اگر مهمانی به خانه‌ات آمده، همسرت را مجبور کنی که با تو همراه شود و در پذیرایی کردن از مهمان‌ها به سختی و رنج بیفتد.
کاسه صبرت را بزرگ کن
تعطیلات نوروزی هرچند که فرصت خوبی برای کنار هم بودن زن و شوهر است و می‌تواند انس و الفت میان آنها را افزایش دهد، اما می‌تواند زنگ خطری هم برای آرامش خانواده باشد.
حقیقت این است که زن و شوهر هر اندازه که با یکدیگر تفاهم داشته باشند، باز هم امکان اختلاف نظر بین آنها به صفر نمی‌رسد. پس وقتی تعطیلات شروع سال جدید آغاز می‌شود و همه مسلمان‌های ایرانی دعای «یا محول الحول و الاحوال» را می‌خوانند، باید در کاسه صبر خودشان هم تجدیدنظر کنند و در برابر هر بهانه و ماجرایی از کوره در نروند تا تعطیلات را برای خود و خانواده سخت نکرده باشند.
در این میان، توجه به آثار و نتایج زود عصبانی شدن می‌تواند کمک خوبی برای مقابله با این خطر کمین کرده باشد. پشیمانی یکی از مهمترین این نتایج است. همان طور که خداوند متعال در آیه 31 سوره مبارکه مائده به یکی از آثار عصبانیت اشاره فرموده است که: «فاصبح من النادمین؛ (قابیل بعد از کشتن هابیل) در زمره پشیمانان شد.»
درواقع بدترین پشیمانی این است که انسان، چه زن و چه مرد، به دنبال یک اقدام شتاب‌آلود و غیرمنطقی و بر اساس خشمی خودخواهانه در خودش احساس کند. پشیمانی قابیل بعد از کشتن برادرش هابیل، یکی از روشن‌ترین نمونه‌های پشیمانی انسانی است که از محصول رفتار خشمگینانه خود ناراضی است.
پس وقتی در روزهای تعطیل نوروز که در کنار همسرتان نشسته‌اید، اگر عصبانی شدید به این فکر کنید که حتماً پشیمان خواهید شد. چون آدم در شرایط خشم اصلاً حالت عادی و همیشگی ندارد، پس همه تصمیم‌ها و عکس‌العمل‌هایش هم عادی نیست. به هیچ عنوان نمی‌ارزد که جلوی خشم را نگرفت و بعد پشیمان شد و عذرخواهی کرد.
انتهای پیام/
