صلوات شعبانیه | ۲ اثر صلوات خداوند بر پیامبر و اهل بیت علیهم‌السلام
در فرازی از صلوات شعبانیه از خداوند می‌خواهیم چنان صلواتی بر محمد و آل محمد بفرستد که هم سبب رضایت و هم موجب ادای حق ایشان شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، صلوات شعبانیه از گنجینه‌های ادعیه ماه شعبان است که امام سجاد علیه‌السلام آن را بیان فرمود. این دعا کلاس درسی مختصر و مفید در افزایش معرفت نسبت به جایگاه عترت است. در این دعا، پیامبر صلی الله علیه و آله اهل‌بیت در جایگاه گنجینه علم الهی، محل رفت‌وآمد فرشتگان، جایگاه رسالت الهی و محل نزول وحی معرفی شده‌اند که باید در راستای ادای حق ایشان تلاش کرد.
در فرازی از این دعا می‌خوانیم «اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً کَثِیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضاً، وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَداءً وَقَضاءً بِحَوْلٍ مِنْکَ وَ قُوَّةٍ یَا رَبَّ الْعالَمِینَ»؛ یعنی خدایا، بر محمد و خاندان محمد صلوات فرست، درود بسیار که آن درود موجب رضایت آنها و اداى حق آنها بر ما باشد؛ به حول و قوه تو اى پروردگار عالمیان.
دو نکته در این فراز از دعا دیده می‌شود:
از خداوند می‌خواهیم چنان صلواتی بر محمد و آل محمد بفرستد که 1. سبب رضایت ایشان شود 2. سبب ادای حق ایشان شود.
از دو منظر می‌توان به این فراز نگاه کرد:
منظر اول اینکه خود خداوند برترین وجود برای تحقق رضایت پیامبر و عترت و نیز برترین اداکننده حق آن انوار مقدس است، همچنان که تنها پیامبری که خداوند برای جلب رضایت او اقدام کرد، رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. این موضوع را حداقل در یک آیه قرآن به صورت مستقیم مشاهده می‌کنیم، آنجا که فرمود «وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى»؛ یعنی خداوند به زودی به تو عطایی می‌کند تا راضی شوی. لحن بیان خداوند در این آیه حکایت از مقام عظیم رسول خدا دارد، مقامی که کمتر به آن پرداخته شده است. جالب است که در چند سوره بعد یعنی سوره کوثر، خداوند درباره یکی از بروزات تحقق وعده خویش به رسول خویش صحبت کرده، می‌فرماید «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَر».
اما درباره ادای حق ایشان، باید گفت آنچه که سبب ادای حق کامل پیامبر و اهل بیت وحی می‌شود، خلافت و امامت بلافصل ایشان در عصر ظهور است. این حقیقت را در روایات به اشکال مختلف می‌بینیم. از جمله انکه امام حسین علیه‌السلام در قضایای درخواست یزید برای بیعت خطاب به ولید بن عتبه فرمود «وَ لکِنْ نُصْبِحُ وَ تُصْبِحُونَ وَ نَنْتَظِرُ وَ تَنْتَظِرُونَ أَیُّنَا أَحَقُّ بِالْخِلافَةِ وَالْبَیْعَةِ»؛ یعنی ما و شما صبح می‌کنیم (کنایه از صبح ظهور) و ما منتظریم، شما هم در انتظار باشید تا ببینیم کدام یک از ما، استحقاق خلافت و بیعت را داریم.
منظر دوم، رفتار شیعیان در راستای جلب رضایت پیامبر و خاندان عترت و ادای حق ایشان است. از آنجا که خداوند اطاعت از عترت را در طول اطاعت از خویش قرار داده است، جلب رضایت عترت در راستای جلب رضایت عترت هم است؛ رضایتی که در نهایت منجر به ادای حقوق آن انوار مقدس شود. یکی از این حقوق، حق معرفت به اهل بیت است. در احادیث متعددی، حق معرفت ائمه را از واجبات مسلم نسبت به ایشان می‌بینیم. یکی دیگر از حقوق ما بر اهل بیت علیهم‌السلام حق مودت است. در آیه23 سوره شوری می‌فرماید «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى»؛ در این آیه خداوند اجر رسالت پیامبر را در ادای مودت نسبت به عترت معرفی می‌کند. در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم «وَ لَکُمُ الْمَوَدَّةُ الْوَاجِبَةُ».
انتهای‌پیام/
