هشداری که باجو به ایتالیاییها داد و نادیده گرفته شد!
فاجعه ناکامی مجدد تیم ملی ایتالیا در کسب جواز صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ تلنگری جدید برای یادآوری این موضوع بود که فوتبال ایتالیا به یک تحول اساسی نیاز دارد، تحولی که اسطوره این تیم پیشبینیاش را کرده بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، تیم ملی ایتالیا از زمان قهرمانیاش در جام جهانی 2006 در یک سرازیری قرار گرفته بود که خیلیها نخواستند به آن اذعان کنند و حتی به انکار آن پرداختند وقتی که این تیم تابستان سال گذشته یورو 2020 را فتح کرد.
هم در جام جهانی 2010 هم 4 سال پس از آن در جام جهانی برزیل، آتزوری در مرحله گروهی از گردونه رقابتها کنار رفت اما پس از هیچ یک از آن دو ناکامی تغییر محسوسی در اوضاع و احوال این تیم ایجاد نشد و این در حالی بود که فدراسیون فوتبال ایتالیا سالهای قبل از آن فرصتی طلایی برای انجام این کار را داشت.
سال 2010، پس از نمایشهای فاجعهآمیزش در آفریقای جنوبی که باعث شد در گروهی که پاراگوئه، اسلواکی و نیوزیلند حضور داشتند آخر شود، روبرتو باجو اسطوره آتزوری به عنوان مدیر بخش فنی فدراسیون فوتبال ایتالیا استخدام شد. او فوراً کارش را با هدف شناسایی مشکلات اصلی فوتبال ایتالیا و حل آنها آغاز کرد که نتیجه آن تدوین و ارائه یک گزارش 900 صفحهای در سال 2011 با معرفی مشکلات ریشهای تیم ملی ایتالیا و ارائه راه حلهای متناسب برای حل آن مشکلات بود.
گزارشی باجو اما کاملاً از سوی فدراسیون فوتبال ایتالیا نادیده گرفته شد نه تنها هیچ اقدامی برای اجرای راهحلهای ذکر شده در آن صورت نگرفت بلکه لایق بازخورد هم دانسته نشد. همین موضوع سبب شد که باجو ماه ژانویه سال 2013 از سمت خود استعفا کند و در همان زمان دلیل این تصمیمش را اینگونه توضیح داد:« به من اجازه ندادند تا نقشم را به خوبی ایفا کنم. پس دیگر دلیل ندارد که به این کار ادامه دهم. گزارش 900 صفحهای من ماه نوامبر سال 2011 ارائه شده اما هنوز مثل یک نامه بیارزش مانده است و من هم عواقبش را میبینم.»
جانکارلو آبِته، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایتالیا اما توپ را در زمین باجو انداخت و تصمیم او برای استعفا را به چیزهای دیگری ارتباط داد. آبته گفت: «روبرتو باجو به عنوان یک انسان و یک چهره سرشناس دارای ویژگیهای شخصیتی عالی است اما او احساس کرد که این پست مدیریتی به دردش نمیخورد و چیزی که به دنبالش بود را به او نمیدهد. من از تصمیم او غافلگیر شدم. او به من هشدار داده بود. به خاطر تعهدات بینالمللیاش و به خاطر اینکه احساس میکرد، مزد تلاشهایش را نگرفته است، او هرگز نتوانست وقت کافی به فعالیتی که عهدهدارش بود را اختصاص دهد.»
تشخیص اینکه آیا گزارش باجو در صورت برخورداری از توجه کافی میتوانست تغییری محسوس در وضعیت فوتبال ملی ایتالیا به وجود آورد یا نه، غیرممکن است اما شکی نیست که فوتبال ایتالیا نیازمند تغییر است و قهرمانی تیم ملی این کشور در یورو 2020 هم این واقعیت را تغییر نداده است.
انتهای پیام/