ترتیل سریع جزء یازدهم قرآن | رؤیت اعمال توسط خداوند و معصومین(ع)

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جزء یازدهم قرآن از آیه 93 سوره توبه آغاز می‌شود و تا آیه 5 سوره هود ادامه دارد. برخی مفاهیم و آموزه‌های این جزء عبارتند از: در سوره توبه‌، ویژگی‌های اعرابی که کافر و منافقند، تزکیه با زکات و صدقات، خدا و اهل‌بیت نظاره‌گر اعمال، ماجرای مسجد ضرار، دعوت به تقوا به‌عنوان بنیانی مستحکم، پاداش جهاد در راه خدا،‌ اشتیاق رسول‌الله به هدایت مؤمنان.

در سوره یونس، جزای خشنودی به مواهب دنیوی، پاداش ایمان و عمل صالح، واکنش انسان‌ها در برابر خوشی‌ها و ناخوشی‌ها، ویژگی‌ دنیا، دعوت خداوند به بهشت دارالسلام، معیار شادی، داستانی از نوح نبی علیه السلام و نجات مؤمنان و غرق شدن تکذیب‌کنندگان، ماجرای بعثت موسی و هارون علیهما السلام به‌سوی قوم فرعون و جریان شکست ساحران و نیز عبور بنی‌اسرائیل از دریا.

در بخشی از آیه 105 سوره توبه خداوند می‌فرماید «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ...»؛ یعنی بگو: عمل کنید یقیناً خدا و پیامبرش و مؤمنان اعمال شما را می‌بینند.

خداوند در این آیه به‌صراحت بیان می‌دارد که هر عملی که انسان‌ها انجام می‌دهند، نه‌تنها از نگاه او پنهان نمی‌ماند بلکه رسول الله صلی الله علیه و آله و مؤمنان آن را رؤیت می‌کنند؛‌ بی‌شک مصداق بارز مؤمنان، همان اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هستند. امام محمد باقر علیه السلام در روایتی فرمود «امامی که از ماست، سخنان را از شکم مادرش می‌شنود؛ هنگامی که پا به زمین می‌گذارد، خداوند مَلکی را می‌فرستد و بر بازوی او (این آیه را)‌ می‌نویسد «وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لامُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» کلمه پروردگار تو، با صدق و عدل، به حدّ تمام رسید؛ هیچ کس نمی‌تواند کلمات او را دگرگون کند؛ و او شنونده داناست.»، پس منظور از کلمه در این آیه، اهل‌بیت وحی علیهم السلام هستند که کلمةالله شناخته می‌شوند، بعد امام ادامه دادند سپس برای او عمودی از نور بالا می‌رود که اعمال بندگان را در آن می‌بیند؛ إِنَّ الْإِمَامَ مِنَّا یَسْمَعُ الْکَلَامَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ فَإِذَا وَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ بَعَثَ اللَّهُ مَلَکاً فَکَتَبَ عَلَى عَضُدِهِ‏ وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لامُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ‏ ثُمَ‏ یَرْفَعُ‏ لَهُ‏ عَمُوداً مِنْ نُورٍ یَرَى بِهِ أَعْمَالَ الْعِبَادِ. (بصائر الدرجات فی فضائل آل‌محمد صلى الله علیهم،‌ ج‏1، ص432)

همچنین طارق‌بن شهاب از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می‌کند که فرمود: ای طارق، امام کلمةاللّه و حجت خدا و وجه خدا و نور خدا و حجاب خدا و نشانه و آیت خدا است. خدا او را انتخاب می‌کند و آنچه بخواهد در او قرار می‌دهد، به‌واسطه همین مقام اطاعت و ولایتش بر تمام خلق واجب است. او ولى خدا در آسمانها و زمین است. این پیمان برای او از جمیع بندگانش گرفته شده است. هر که خود را بر او مقدم بدارد کافر به خدا است، هر کار که مایل است بکند، هرچه خدا بخواهد انجام می‌دهد، بر دست راستش نوشته مى‏‌شود «وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلًا»؛ پس او راستى و حقیقت و مظهر عدالت است. برایش استوانه‌اى از نور قرار می‌دهد، از زمین تا آسمان اعمال بندگان را به‌وسیله آن مى‌بیند؛ لَهُ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ مِنَ الْأَرْضِ إِلَى السَّمَاءِ یَرَى فِیهِ أَعْمَالَ الْعِبَادِ و بر قامتش لباس عظمت مى‌پوشد و او از غیب آگاه و بر اسرار مطلع استریال بین مشرق و مغرب را مى‌‏بیند، چیزى بر او از ملک و ملکوت پوشیده نیست و زبان پرندگان را هنگام ولایت می‌داند. (مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیرالمؤمنین، ص177)

وجه مشترک این دو روایت، نصب عمود نوری از زمین به‌سوی آسمان از سوی خداوند و رؤیت اعمال بندگان است. همین روایت تنبهی است تا ما انسان‌ها اعمالمان را با ارزش‌های الهی تنظیم کنیم و از خطاها پرهیز داشته باشیم؛ همچنان که در روایات متعددی آمده است که اعمال انسان‌ها در هر دوشنبه یا هر جمعه به امام همان عصر عرضه می‌شود.

انتهای پیام/+