مسجدالاقصی قطبنمای امید فلسطینیان/ آواره فلسطینی از آرزوهایش به تسنیم میگوید
مسجدالاقصی و قدس اشغالی محور وحدت و جهت قطب نمای همه فلسطینیان به ویژه آوارگانی همچون «حاج نبیه ریان» است که هر ساله با وجود کارشکنیها و تشدید تجاوزات صهیونیستها، خود را به این مکان مقدس میرسانند تا در آن به عبادت بپردازند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قدس اشغالی، حاج «نبیه ریان» اصالتا فلسطینی است که سالهاست در ردیف میلیونها آواره فلسطینی قرار دارد و در اردن اقامت دارد. او برای اعتکاف از اردن به مسجد الاقصی آمده است، اما قلبش تاب تحمل جنایات و تجاوزاتی که اشغالگران در مسجد الاقصی انجام دادند و به خصوص لحظه بازداشت بیش از 400 فلسطینی در داخلی مصلای قِبِلی را نیاورد و دچار سکته قلبی شد که بر اثر آن به بیمارستان منتقل شد.
حاج ریان در گفتگو با خبرنگار تسنیم به تشریح آنچه در مسجدالاقصی گذشت و اقدامات جنایتکارانهای که اشغالگران علیه نمازگزاران فلسطینی انجام میدهند، پرداخته است.
وی در این زمینه میگوید: مسجدالاقصی در رگ و خون من است، الحمد لله از اینجا به آن نگاه میکنم و برای بازگشت به آن لحظه شماری میکنم، مسجدالاقصی بخشی از وجود من شده است، خدا را شکر.
اصالتا اهل نابلس هستم، محل زندگی ام در اردن است و چه در ماه رمضان و چه در زمانهای دیگر هر ساله به آنجا میآیم، نیت اعتکاف در ده روز آخر را در مسجد الاقصی کرده ام، ما همزمان با نماز صبح وارد مسجد الاقصی شدیم.
همان زمان نیروهای اشغالگر حمله به مسجد الاقصی را آغاز کردند و درگیری با نظامیان آغاز شد. درگیریها کمی بیش از یک ساعت به طول انجامید، برای اولین بار بود که شاهد چنین یورشی بودم، به صراحت باید بگویم که به شدت وحشیانه بود، من هم زمینه مشکلات قلبی را داشتم.
به من آسیبی نرسید اما تحت تاثیر مشاهده وحشی گری نظامیان و بلایی که بر سر جوانان فلسطینی آوردند، قرار گرفتم. این حوادث قلب مرا به شدت به درد آورد و بر اثر آن به بیمارستان منتقل شدم و در آنجا تحت آنژیوگرافی قرار گرفتم. اشغالگران را دیدم که فلسطینیان را یکی پس از دیگری به زمین میانداختند و دستانشان را از پشت میبستند.برخی را نیز عریان میکردند.
یکی از جوانان با کمک عصا راه میرفت، نظامیان صهیونیست او را مسخره کرده و با قساوت به زمین انداختند و او را به همراه همراهانش به شدت دست بند زدند. آنچه را که دیدم بسیار ناراحت کننده بود، در کنار من حدود 7 یا 8 جوان حضور داشتند که همگی بازداشت شدند، فقط من که فرد مسنی بودم و یک نفر دیگر در آنجا باقی ماند، این فرد متوجه شد که من مشکل قلبی دارم و به نیروهای امدادی خبر داد، آنها مرا منتقل کرده و کمکهای اولیه را در اختیارم قرار دادند، کسی کم کاری نکرد خدا به همه جزای خیر بدهد.
در بیمارستان هم با احترام با من برخورد شد، چون به هر شکل من اینجا یک غریبه هستم که از اردن آمده بودم، با این حال همه به من کمک کردند، از اداره اوقاف هم به عیادت من آمدند، در حال حاضر پزشکان احتمال میدهند سکته کردهام .از این رو قرار است برایم آنژیوگرافی انجام دهند تا مطمئن شوند که سکتهای در کار بوده است یا نه، من فقط برای اعتکاف به مسجد الاقصی آمدم و این یک افتخار بزرگ برای من است. در همین حال من به دنبال جلب رضای الهی هستم،از خدا میخواهم که ما را استوار کرده به ما کمک کرده و ما را برای اعتکاف و ادامه اعتکاف توان دهد.
خدا شاهد است من مسجد الاقصی و کسانی که در حمایت از آن حضور دارند را دوست دارم، حضور در مسجد الاقصی به امری عادی برایم تبدیل شده است، قبل از ماه رمضان با همه دوستانم در مساجد نماز میخواندم میدانستند که من امسال به مسجد الاقصی میروم و اجر و ثواب را هم خداوند سبحانه و تعالی میدهد.
از طریق آشنایی با مردمی که به مسجد الاقصی میآیند متوجه شدم که آنها از همه کشورها به اینجا میآیند، همه ما یک خانواده واحد شدهایم، از زمانی که من در امان حضور داشتم با هم در ارتباط بوده و درباره حضور در مسجد الاقصی با یکدیگر هماهنگی میکنیم.
انتهای پیام/