کارگردان گل به خودی: در حالی که دنیا از قهرمانان خیالی‌اش در سینما بُت ساخته است، ما به مفاخرمان بی‌توجهیم
احمد تجری کارگردان" گل به خودی" معتقد است که دنیا از قهرمانانش برای بچه‌ها بُت ساخته است اما ما با این همه مفاخر و اسطوره به آنها بی‌توجهیم. برای رونق سینمای کودک‌مان با محتوای غنی نیازمند توجه جدی و عملی مدیران به وعده‌هایشان هستیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، احمد تجری کارگردان فیلم کودک و نوجوان "گل به خودی" حمایت‌های این سینما توسط دولت را بیشتر وعده و وعید‌ها می‌داند و می‌گوید باوجود اینکه قرار بود از فیلمش توسط نهادهایی حمایت شود، آنگونه که انتظار می‌رفت اتفاقی رخ نداد. او در بخش دیگری از این مصاحبه به اهمیت توجه به اسطوره‌ها و مفاخر کشور توجه کرد و نکاتی را در خصوص اهمیت ساخت فیلم کودک و نوجوان قهرمان‌محور بیان کرد.
در ادامه مشروح این مصاحبه را می‌خوانید.
فیلم‌های کودک دهه 1360 انگیزه ورودم به سینما شد
*علت اینکه برای ساخت فیلم کودک ورود کردید چه بود؟ خصوصاً اینکه شما در خارج از کشور زندگی می‌کنید و حاضر شدید برای تولید فیلم کودک به کشور بازگردید؟
من از ابتدای آشنایی‌ام با سینما عاشق سینمای کودک بودم؛ اصلاً این سینمای کودک بود که با فیلم‌های دهه 1360 من را مجذوب سینما کرد. فیلم‌هایی مانند الو الو من جوجوام، پاتال و آرزوهای کوچک، دزد عروسک‌ها، خانه مادربزرگه، گلنار و...؛ با این فیلم ها به سینما علاقه‌مند شدم و دوست داشتم زمانی که فیلمساز شدم در سینمای کودک کار کنم. برای همین چندتا طرح و قصه داشتم که در نهایت منجر به تولید فیلم "گل به خودی شد".
حمایت از سینمای کودک و نوجوان خارجی با ایرانی قابل قیاس نیست
*برای ساخت و ارتقای سینما کودک، چه رویکردی لازم است؟ نوع رویکرد برای تولید و رونق فیلم‌های کودک در سینمای جهان چگونه است؟
مهم‌ترین نکته درباره سینمای کودک بحث "حمایت" است که متأسفانه حمایت خوبی در حال حاضر برای سینمای کودک نداریم.
حمایت فقط مادی نیست بلکه محتوایی و معنوی هم هست که نتیجه آن سینمای موفق کودک در دهه 1360 و 1370 شد که در آن دوران محتوای خوبی داشت که می‌توان به محتوای "قهرمان‌پرور" آنان اشاره کرد. نکته مهم درباره آن دوران این است که فروش خوبی داشت. اما الان حمایت خوبی از سینمای کودک نمیشود. این در حالی است که از فیلم‌های کودک و نوجوان خارجی و هالیوودی مانند "هری پاتر"، "تنها در خانه" یا "داستان کریسمس" چه حمایت بزرگی می‌شود و با چه پروداکشن عظیمی تولید می‌شوند. به حدی این آثار کیفیت و جذابیت دارند که حتی بزرگسالان هم تماشای آنها را دوست دارند.
ما در سینمای ایران فیلمنامه‌نویس کودک فراوان داریم که می‌توانند فیلم‌های پرمحتوا تولید کنند و به دوران طلایی خود بازگردد. اما به‌خاطر سیاست‌های غلطی که در سینمای ایران پیاده می‌شود، از آن سینما فاصله داریم و به نظرم اگر همین منوال ادامه داشته باشد که سینمای ما تنها با فیلم‌های کمدی فروش داشته باشد، مرگ تدریجی سینمای کودک فراخواهد رسید.
هر سال بودجه‌ای توسط دولت و مدیران فرهنگی به 20 یا 30 تا فیلم اختصاص داده می‌شود که برخی از آنان چندان هم جذاب و با کیفیت نیستند و صرفاً این روال طی می‌شود تا فقط گفته شود که فیلم تولید کردیم. در حالی که می‌توانند مانند تمام سینمای دنیا از این سینما حمایت کنند و بودجه سنگین بدهند و نتیجه آن را بینند. خیلی از فیلم‌های سینمای کودک جهان فروشش از برخی فیلم‌های بزرگسال هم بیشتر است چون به این جنس از سینما اعتقاد دارند، اما سینمای ایران متأسفانه کمتر به آن توجه کافی نشان داده است.
گل به خودی به بچه‌های بی‌سرپرست تقدیم شده است
*گل به خودی چه پیام و هدفی برای بچه ها و خانواده‌ها دارد؟
پیام "گل به خودی" این است که انسان‌ها می‌توانند با تلاش در هر شرایطی که باشند به چیزی که می‌خواهند برسند. فیلم درباره بچه‌هایی است که از نعمت پدر و مادر محروم‌اند و نمی‌دانند که والدینشان کجا هستند و به‌خاطر سرنوشتی که پیدا کرده‌اند در پرورشگاه زندگی می‌کنند؛ آنها تمام تلاششان را می‌کنند تا آنها را پیدا کنند. تمام دغدغه من و همکارانم این بود که برای این قشر مهجور و عزیز بچه‌های کشور فیلم ساخته باشیم. فیلم یک هدف ضمنی هم دارد که عبارت است از اینکه بعضی وقت‌ها آدم‌ها معمولاً فکر می‌کنند کار درستی را انجام می‌دهند اما کارشان حکایت گل به خودی است؛ یعنی خیال می‌کنند که کار درست انجام داده‌اند اما به مسیر اشتباهی رفته‌اند.
با عروسک‌ها می‌توان دنیای صاف و ساده بچه‌ها را در سینما زنده کرد
*آقای تجری در فیلم شما از عروسک استفاده شده؟ به‌نظر شما این ایده برای جذب بچه‌هایی که با انیمیشن‌های روز مواجه‌اند، موفق بود؟
جمع‌بندی ما برای ساخت "گل به خودی" این بود که چون می‌دانستیم که نمی‌توانیم با فیلم‌ها و انیمیشن‌های خارجی رقابت کنیم، عروسک‌های شخصیت‌ها را درست کنیم. اینگونه بچه‌ها با آنها همذات پنداری می‌کنند اما از سوی دیگر نخواستیم تا خیلی خیالی و فانتزی هم باشند بلکه سعی کردیم همان عروسک‌هایی که در زندگی بچه‌ها هست را برای آنان زنده کنیم. قصد داشتیم که از عروسک‌های دستی هم دوری کنیم و به‌جای آن از تن پوش استفاده کنیم. اعتقاد ما این بود که اینجور عروسک‌ها و ساختارها بچه‌ها را جذب می‌کنند، چون دنیای زودباوری و ساده‌ای دارند، درست است که انیمیشن‌های فضایی، فانتزی و عجیب و غریب خارجی را می‌بینند اما هدفمان این بود که در دنیای ساده و روان آنها به زبان ساده و بدون اغراق و کلک و جلوه‌های ویژه و بصری بتوانیم، ارتباط بین بچه‌ها و عروسک‌ها را برقرار کنیم.
دنیا از قهرمانان خیالی‌اش بت ساخته است
*هویت‌مندی برای بچه‌های امروز ما از مسائل مهم آنها است. با توجه به اینکه در خارج از کشور زندگی می‌کنید و حتماً به سینمای این ژانر در خارج تسلط دارید، هویت ملی چقدر در آنجا اهمیت دارد و چه رویکرد و تمهیداتی برای آن دارند؟
همه جای دنیا فیلم اسطوره‌ها، آدم‌های مهم و چهره‌های معروف هنری، ورزشی، سیاسی و علمی‌شان را می‌سازند و هزینه‌های سنگین می‌کنند و به مردم دنیا نشان می‌دهند. صد‌ها قهرمان خیالی مانند سوپرمن، بتمن و اسپایدرمن می‌سازند و آنها را بت می‌کنند اما در سینمای ما با اینکه خیلی اسطوره و شخصیت‌های فاخر در پزشکی، فیزیک و شیمی و... واقعی داریم متأسفانه فیلمی از آنان ساخته نمیشود و تنها چندسال یکبار فیلمی درباره آنان ساخته می‌شود. اما نمی‌دانم چرا، گویا برعکس است که با این همه مفاخر علمی، ادبی درباره آنان فیلم ساخته نمیشود و به‌نظرم باید مسئولین درباره این موضوع صحبت کنند.
فیلمسازان کودک با هم متحد نیستند
*برنامه شما برای آینده سینمای کودک ما چیست؟ آیا باز هم برای بچه‌ها فیلم خواهید ساخت؟
برنامه من برای آینده این است که قطعاً سراغ سینمای کودک نخواهم رفت چون وعده و وعید برای حمایت دادند اما با این همه تنش، دو سال در نوبت اکران بودیم. درست است که در اکران نوروز قرار گرفتیم اما فقط و صرفاً برای اینکه در اکران نوروزی باشیم. تنها حضور در این فهرست چه اهمیتی دارد وقتی تیزر و حمایت درستی نیست. برای فیلم ما زیرنویس تبلیغ فیلم به شبکه‌هایی دادند که ربطی به بچه‌ها ندارد و مخاطبین کمتری دارد مانند شبکه‌های شما و آموزش. قول حمایت از طرف فارابی و کانون پرروشی فکری کودکان و نوجوانان داده شد اما حتی یک ریال کمک نکردند، فکر می‌کنم که درست نیست که سینمای کودک اینگونه به نابودی کشیده شود، حتی فیلمسازان کودک کسی برای اعتراض نیامد اینکه با دیگر فیلمسازان اتحاد داشته باشد که چرا فیلم کودک اکران خوبی ندارد و حمایتی از آن نمیشود. امیدوارم که سینماداران، مدیران و فیلمسازان تلاش کنند تا چراغ سینمای کودک روشن بماند.
این خبر را هم اضافه کنم که در حال حاضر مشغول پیش تولید فیلمی در گونه غیر از کودک به صورت مشترک با انگلستان، اسکاتلند و فرانسه هستیم.
انتهای پیام/