خط قرمزهای حزب‌الله و چند گزینه بد و بدتر برای اسرائیل در مرزهای آبی لبنان
بعد از خط قرمزهایی که حزب‌الله و سید حسن نصرالله برای اسرائیل در خصوص تجاوز به حقوق دریایی لبنان مشخص کرده‌اند، صهیونیست‌ها چند گزینه بد و بدتر پیش روی خود می‌بینند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، سخنرانی اخیر سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان در خصوص موضع مقاومت و گزینه‌های آن در مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی در منطقه دریایی مورد مناقشه با لبنان یک سخنرانی عادی و معمولی نبود. میدان «کاریش» که رژیم صهیونیستی اقدام به حفاری و اکتشاف انرژی از آن کرده ممکن است به زودی تبدیل به معروف‌ترین میدان گازی جهان شود به ویژه اینکه اکنون دنیا بعد از بحران به وجود آمده میان اوکراین و روسیه با یک بحران بزرگ گاز و نفت دست و پنجه نرم می‌کند و شاهد افزایش جنون‌آمیز قیمت انرژی در سراسر جهان هستیم.
سخنان سید حسن نصرالله شامل نکات قابل توجهی بود که به نوعی آینده معادلات درگیری میان مقاومت و رژیم صهیونیستی را تشریح می‌کرد. در حال حاضر صهیونیست‌ها تلاش دارند وانمود کنند که هیچ تجاوزی به حقوق دریایی لبنان صورت نگرفته و کشتی یونانی که برای اسرائیل کار می‌کند وارد منطقه شمال خط 29 نشده و در منطقه مورد مناقشه با لبنان هیچ اقدامی نخواهد کرد. اما دبیرکل حزب الله با هوشیاری خود صراحتا نشان داد که از قصد و نیت واقعی رژیم‌صهیونیستی آگاه است و می‌داند که اسرائیلی‌ها به تدریج در حال نزدیک شدن به شمال خط 29 که شامل ثروت‌های عظیم دریایی لبنان است، هستند.
در هر صورت اقدام اسرائیل در فرستادن یک کشتی به میدان کاریش تجاوز به حاکمیت و حقوق لبنان بوده و متعاقب آن مستلزم پاسخ مناسب از جانب این کشور بر اساس قواعد موجود و معادله درگیری میان مقاومت و رژیم صهیونیستی است؛ معادله‌ای که در یک دوره طولانی بعد از دو جنگی که در سال 2000 و 2006 میان ارتش اسرائیل و حزب الله لبنان اتفاق افتاد، تثبیت شده است.
حساسیت این موضوع در دو جهت مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ اول اینکه مقاومت همواره به موضع روشن خود در دفاع از حقوق لبنان و مقابله با اقدامات متجاوزانه اسرائیل پایبند است. سید حسن نصرالله قبل از انتخابات پارلمانی لبنان به این مسئله اشاره کرده بود و صهیونیست‌ها نیز از جدیت و صراحت گفته‌های دبیرکل حزب الله به خوبی آگاه هستند.
اما از طرف دیگر رژیم صهیونیستی نیز نمی‌تواند به راحتی از طمع ورزی‌ها و اهداف خود در تجاوز به منطقه آبی لبنان عقب‌نشینی کند. اسرائیل از سالها قبل همه شرایط حقوقی و فنی و جغرافیایی و اقتصادی و تجاری برای اکتشاف و حفاری در میدان کاریش را فراهم کرده بود و بعد از این که متوجه شد مسئولان لبنانی جدیتی در اصلاح دستور شماره 6433 ندارند و همچنان به خط 23 در مرز دریایی با فلسطین اشغالی پایبند هستند، عرصه را برای نفوذ بیشتر به منطقه آبی لبنان مناسب دید.
با توجه به این موارد و اینکه نه مقاومت و نه رژیم صهیونیستی قصد ندارند از مواضع خود عقب‌نشینی کنند علامت سوال‌هایی درباره گزینه‌های پیش رو در پرونده ترسیم مرزهای دریایی لبنان و رژیم صهیونیستی به وجود می‌آید؛ اینکه آیا می‌توان پیش‌بینی کرد اوضاع با مشخص کردن چند خط قرمز برای اسرائیل در منطقه آبی لبنان و با میانجیگری آمریکا و دستورات سازمان ملل آرام گردد یا اینکه شرایط به شکل تدریجی به سمت تنش و درگیری پیش می‌رود و ممکن است نهایتا به یک درگیری نظامی منجر گردد و حتی یک جنگ منطقه‌ای در پی داشته باشد.
درباره موضع مقاومت روشن است که هدف اصلی حزب الله جلوگیری از تجاوزات رژیم صهیونیستی به ثروت‌های دریایی لبنان در میدان کاریش است و حزب الله و شخص سید حسن نصرالله مواضع خود را در این زمینه صراحتا مشخص کرده‌اند. برخی ناظران پیش‌بینی می‌کنند که هشدارهای حزب الله و سید حسن نصرالله ممکن است با اقدامات تدریجی ساده همانند تهدید منافع رژیم صهیونیستی در دریا همراه شود و اگر دشمن صهیونیستی قصد پاسخ و واکنش داشته باشد در مرحله بعدی ممکن است حزب الله برای پاسخ به تجاوزات اسرائیل از نیروی پهپادی و موشکی خود استفاده کند.
آنگونه که در مواضع حزب الله و سید حسن نصرالله مشخص شده مقاومت لبنان به دنبال آغاز هیچ جنگی نیست و در حال حاضر عمده تمرکز خود را معطوف به وادارکردن اسرائیل جهت عقب‌نشینی از میدان کاریش نموده است و هر اقدام احتمالی که در مرحله فعلی انجام دهد در همین چارچوب قرار می‌گیرد.
اما درباره مواضع رژیم صهیونیستی شاید محتمل‌ترین گزینه برای این رژیم عقب نشینی از میدان کاریش و آب‌های سرزمینی لبنان باشد؛ چرا که این منطقه برای صهیونیست‌ها کاملاً ناامن شده و خود اسرائیلی‌ها و محافل نظامی و امنیتی این رژیم نیز هشدار می‌دهند که منافع دریایی اسرائیل در تیررس موشک‌های حزب الله قرار دارد. بنابراین انتظار می‌رود صهیونیست‌ها برای اینکه خود را شکست خورده نشان ندهند از روش‌های مختلفی برای سرپوش گذاشتن بر این عقب نشینی خود استفاده کنند.
به عنوان مثال اسرائیلی‌ها ممکن است اعلام کنند که با عقب نشینی نسبی از میدان کاریش عملیات اکتشاف و حفاری در این میدان را متوقف کرده و قصد دارند منتظر آغاز دور جدید مذاکرات در پرونده مناقشه مرزی با لبنان بمانند اما کشتی یونانی که در منطقه مورد مناقشه برای رژیم صهیونیستی کار می‌کند همچنان در این محل باقی خواهد ماند.
اما در صورتی که رژیم صهیونیستی قصد داشته باشد یک گزینه خطرناک را انتخاب کرده و از عقب‌نشینی از میدان کاریش خودداری ورزد، وضعیت برای این رژیم نگران کننده خواهد شد و مجبور می‌شود بعد از واکنش نظامی حزب الله، از میدان کاریش و منطقه مورد مناقشه بیرون برود که این مسئله یک شکست بزرگ برای صهیونیست‌ها تلقی می‌شود.
اما اگر اسرائیل همچنان بر ادامه کار در منطقه مورد مناقشه اصرار داشته باشد ممکن است تقابل میان این رژیم و حزب الله لبنان تا حد درگیری نظامی در مرزهای زمینی نیز برسد که با شلیک موشک‌های دقیق حزب الله به عمق فلسطین اشغالی همراه خواهد بود و جنگی آغاز می گردد که صهیونیست‌ها از آن وحشت دارند و بارها درباره پیامدهای آن هشدار داده‌اند.
از آنجایی که خطرات درگیری نظامی میان حزب‌الله و ارتش رژیم صهیونیستی برای اسرائیلی‌ها بسیار ویرانگرتر است این رژیم با توسل به سازمان ملل و آمریکایی‌ها تلاش دارد اوضاع را آرام کند؛ چراکه علاوه بر جبهه شمالی و در مرز با لبنان، جبهه داخلی فلسطین اشغالی نیز در سطح امنیتی شرایط بسیار ملتهبی را پشت سر می‌گذارد و عرصه را برای هرگونه تحرک جدید نظامی رژیم صهیونیستی تنگ کرده است.
انتهای پیام/
