تصاویر منتشر نشده‌ای از «بزرگترین شاعر انقلاب»

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در میان کاروان هنر انقلاب اسلامی، شعر قافله‌سالار است و در میان خیل شاعران، زنده‌یاد حمید سبزواری شأن و منزلتی دارد که همگان او را ریش‌سفید این کاروان می‌دانند.

حسین آقاممتحنی معروف به حسین سبزواری سال 1304 خورشیدی در سبزوار دیده به جهان گشود. پدرش پیشه‌ور ساده‌ای بود که او نیز طبع شعری داشت؛ ارثی نیکو که از پدر برای پسر به یادگار ماند. سبزواری از 14سالگی مشق شعر را آغاز کرد. زنده‌یاد سبزواری به واسطه سرودهای انقلابی‌ که پیش و پس از انقلاب در مقاطع و به اقتضای زمان سرود، در میان عام و خاص شناخته شده است؛ «برخیزید ای شهیدان»، «این بانگ آزادی کز خاوران خیزد»، «آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو»، «شهید مطهر»، «خمینی ای امام» و ده‌ها سرود دیگر از این جمله‌اند که در مجموعه‌ای از آثار او منتشر شده است. 

حسین سبزواری در دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب. در این عکس شاعرانی چون محمدعلی مجاهدی، علیرضا قزوه، محمدحسین جعفریان، عباسعلی براتی‌پور، علی معلم، مرتضی امیری اسفندقه، جواد محقق و مرحوم حسین آهی نیز حضور دارند.

گروه مجازی هندایران شب گذشته، 27 خردادماه، همزمان با ششمین سالروز درگذشت زنده‌یاد سبزواری مراسمی به منظور گرامیداشت یاد و خاطره پدر شعر انقلاب برگزار کرد. در این مراسم که با حضور فارسی‌زبانان از کشورهای مختلف برگزار شد، گروهی از شاعران به بیان خاطراتی از زنده‌یاد سبزواری پرداخته و به نقش او در شعر انقلاب اشاره کردند. 

محمد گلریز، از خوانندگان کشور که کار اجرای سرودهای مرحوم سبزواری را در ابتدای پیروزی انقلاب برعهده داشت، درباره تأثیر و نقش مرحوم سبزواری در شعر انقلاب گفت: سرود بعد از انقلاب جا افتاد و در واقع این دست از اشعار حاوی موسیقی فاخر، حماسی و انقلابی است. استاد سبزواری واقعاً پدر شعر انقلاب یا پدر سرودهای انقلابی بود. 

زنده‌یاد حمید سبزواری در کنار علی موسوی گرمارودی

وی با بیان اینکه یکی از خصوصیاتی که مرحوم سبزواری داشت و رمز ماندگاری اشعار اوست، خلوص نیت او بود، افزود: راز ماندگاری اشعار استاد سبزواری در اخلاصی است که او در کار سرودن شعر انقلابی و علاقه وافری است که به شخصیت امام(ره) داشت. او قبل از پیروزی انقلاب کار خود را آغاز کرد و این کار، جسارت خاصی می‌طلبید. او کارهایی ساخت که ورد زبان مردم شده است. استاد سبزواری یکی از سرداران شعر انقلابی ما بود. 

مصطفی محدثی خراسانی نیز درباره جایگاه مرحوم سبزواری در شعر انقلاب گفت: با نام حمید سبزواری سال‌های قبل از انقلاب آشنا شدم و با شخصیتش هم از نزدیک، در همان نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی. بزرگان شعر خراسان نظیر استاد کمال‌پور، قهرمان، صاحبکار و... خاطرات زیادی از این شاعر بزرگ نقل می‌کردند؛ مثلاً اینکه مرحوم استاد سبزواری قبل از پیروزی انقلاب اسلامی هر هفته خود را به مشهد می‌رساند تا در انجمن ادبی فرخ شرکت کند. آنجا اشعاری را می‌خواند که تن‌های زیادی را به لرزه درمی‌آورد و همیشه کلمات او این واهمه را در دل‌ها می‌انداخت که پای ساواک به یک محفل ساده شعرخوانی و بازی قافیه‌ها و قصیده‌ها باز شود.

محمود شاهرخی، مرحوم مشفق کاشانی، مصطفی محدثی خراسانی، مرحوم شمس آل احمد و زنده‌یاد حمید سبزواری بر سر مزار زنده‌یاد اخوان ثالث

وی ادامه داد: استاد سبزواری، قریحه‌اش را با تاریخ کشورش گره زد، با دغدغه‌های مردم سرزمینش همراه شد و از انقلابی سرود که بر شانه‌های یک ملت آزادی‌خواه رشد یافت و به ثمر رسید.

به گفته محدثی خراسانی؛ نمی‌توان بر نقش اشعار این شاعر برجسته در پیشبرد جریان انقلاب چشم پوشید. او بعدها «شعر انقلابی» را به جریانی در کشورمان بدل ساخت تا روح حماسه‌گرایی در رگ‌های این ملت نخشکد. وی شاعران جوان بسیاری را به این محفل وارد کرد و هنر را به خدمت آزادگی درآورد.

وی تأکید کرد: سیر زندگی آن شاعر برجسته پر از درس است، کار سنگین استاد در معدن آن هم در دوران نوجوانی و فرازو وفرودهای جریان زندگی وی در برهه انقلاب، این مرد را به مقامی رساند که عنوان «بزرگ‌ترین شاعر انقلاب» شایسته قامت و فکرش بود.

محدثی خراسانی در ادامه شعری با عنوان «منصور ممتحن» را به زنده‌یاد سبزواری تقدیم کرد:

تمام عمر اگر مُهر بر دهن باشی
تو را مباد که با غیر هم‌سخن باشی

سرود بال تو گلبانگ صبح آزادی است
به هر کرانه که درحال پر زدن باشی

به شامگاه غریبی و غربت یاران
حماسه خوان شهیدان بی‌کفن باشی

هماره هستی و چون رعد آسمان فریاد
مباد نغمه خاموش این چمن باشی

دوباره قصه منصور تازه خواهدشد
که سربدار بخواهند و ممتحن باشی

تو را که خاک خراسان به شعر پرورده است
جز این مباد که برقله سخن باشی

مرحوم سبزواری در کنار فرزندش و مصطفی محدثی خراسانی در آرامگاه نیما یوشیج

محمود اکرامی‌فر نیز باطن روشن زنده‌یاد سبزواری را از ویژگی‌های شخصیتی این شاعر برشمرد و یادآور شد: سبزواری آدمی زلال و خوشبین به اطراف و اطرافیان بود و همه را باور داشت؛ امری که بیانگر درون و باطن صافش بود.

او ادامه داد: سبزواری آدمی جسور و شجاع بود. زبانش در گروِ نان و نامش نبود و هرجا مصلحت می‌دید که باید وارد شود و بایستد، این کار را انجام می‌داد.

انتهای پیام/