چالش‌های صنعت "طلا، جواهر و نقره" در ایران/ برخی تصمیم‌گیران هیچ اطلاعی از فلزهای گرانبها ندارند

اسماعیل صمدی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مشهدمقدس، حوزه تولید طلا، جواهر و نقره در ایران را دارای دو چالش مهم دانست و اظهارداشت: قاچاق و صادرات دو دست‌انداز مهم برای این صنعت است. متاسفانه از سال 96 به بعد به خاطر قوانین دست و پاگیر گمرک و بانک مرکزی، هیچ صادراتی از ایران به دیگر کشورها نداشته‌ایم.

وی افزود: تا قبل از آن در مشهدالرضا شرکتی را داشتیم که هفته‌ای 50 کیلو صادرات داشت و جزو صادرکنندگان برتر کشور هم بود اما به دلیل این قوانین اشتباه، صادرات ما اکنون به صفر رسیده و از مبادی قانونی، هیچ‌گونه صادراتی نداریم.

صمدی با بیان اینکه در مشهد که خوشه صنعتی جواهرات است ما نماینده‌ای از بانک مرکزی نداریم، تصریح کرد: بنابراین اگر کسی در مشهد بخواهد صادراتی داشته باشد باید  با طلا و جواهراتش به تهران برود و خطر راه را به جان بخرد تا کارش مورد ارزیابی قرار بگیرد، پلمب شود، به فرودگاه مشهد بیاید و دوباره از فرودگاه مشهد محصولاتش صادر شود. به همین دلیل ما بارها درخواست کرده‌ایم که یک ارزیاب بانک مرکزی به مشهد بفرستند.

دبیر کمیسیون سازندگان اتحادیه طلا، جواهر و نقره مشهد با تاکید بر اینکه زیور سوغات از دیگر مشکلات این هنر-صنعت است، گفت: به این معنی که متاسفانه مدیران نقره را که یک فلز نیمه قیمتی است را با طلا برابر کرده‌اند. هر گرم طلا یک میلیون پانصد هزارتومان است و هر گرم نقره بیست هزار تومان. اما قانون برای صادرکنندگان می‌گوید اگر کسی بخواهد نقره یا طلا صادر کند، فقط مجاز به صادرکردنِ 150گرم است. یعنی 150 گرم طلا که حدود سیصد میلیون تومان می‌شود با 150 گرم نقره که برابر با دو میلیون و پانصد هزار تومان می‌شود برابر شده است.

وی بیان کرد: این قوانین دست و پاگیر باعث شده زائرانی که برای زیارت امام رضا(ع) می‌آیند و می‌خواهند سوغات این شهر را بخرند با همان محدودیت 150 گرم مواجه شوند و این برای تولیدکنندگان مشکل‌ساز شده است. علی‌الخصوص اینکه استفاده از زیور نقره‌ی مزین شده به سنگ‌های دُرِنجف، فیروزه نیشابور، عقیق و.. در اسلام بسیار تاکید شده است.

دبیر کمیسیون سازندگان اتحادیه طلا، جواهر و نقره مشهد گفت: پس از پیگیری فراوان ما مقرر شد اتباع بتوانند تا سه کیلو نقره را با خود ببرند اما باز قانون جدیدی وضع شد که می‌گوید زائران باید دلارشان را از صرافی‌های مجازی که ما می‌گوییم بخرند! درواقع انگار می‌خواهند این کار انجام نشود. در این شرایط که به سختی ارز وارد کشور می‌شود، چرا مدیران این صنف در این مسیر ارزآوری اینقدر سنگ‌اندازی می‌کنند؟ زائر صرفا می‌خواهد سوغات این شهر را با خودش ببرد، این برای تولید کننده ما خیلی خوب است پس این اجازه را  به او بدهید، نهایتا اینکه قبل‌اش زائر به اتحادیه مراجعه می‌کند و روی فاکتورش مهری درج می‌شود تا در گمرک هم به مشکل نخورد. این هم یک ارز آوری و هم ایجاد شغل است ما در مشهد کارگاه‌های دویست نفره‌ی نقره‌سازی داریم که تمرکزشان فقط روی سوغات است.

صمدی با اشاره به مبحثِ صادرات تجاری گفت: صادرات به صورت تجاری یعنی تولید کننده با کارت بازرگانی بخواهد صادراتی داشته باشد، در این حوزه ما قوانین خوبی داشتیم. محصول از مشهد به بانک مرکزی می‌رفت، بانک مرکزی محصول را مشاهده ‌می‌کرد و پس‌از وزن کردن در نهایت محصول مورد ارزیابی قرار می‌گرفت، پلمب می‌شد و به فرودگاه هاشمی‌نژاد می‌رفت و صادرات به راحتی انجام می‌شد.

وی با تاکید بر قوانین جدید بانک صنعت معدن، گفت: متاسفانه مدتی قبل بخشنامه‌ای منتشر شد که می‌گفت برای صادرات فلزهای گران‌بها در بحثِ زیورآلات، باید نگین‌ و گوهرسنگ‌ها را بانک صنعت و معدن مورد ارزیابی قرار دهد و فلز را بانک مرکزی و این خلا، صادرات ما را قفل کرد، چگونه می شود فلز را جدا کرد و به بانک مرکزی برد و سنگ را به بانک صنعت و معدن؟ اینها باید به روی هم سوار شوند، اگر تک به تک باشند بدون ارزش می‌شوند، ما نمی‌خواهیم سنگ خام را صادر کنیم بلکه به دنبالِ ارزآوری از طریق ارزش افزوده هستیم. متاسفانه کارشناس‌هایی برای ما تصمیم می‌گیرند که هیچ اطلاعی در مورد صنعت ما ندارد و آنقدر چوب لای چرخ تولید گذاشته‌اَند که صادرات را به صفر رسانده‌اند.

دبیر علمی «دومین مسابقه‌ی ملی طراحی طلا و جواهرات» افزود: دومین مسابقه‌ی ملی طلا و جواهرات با هدف شناساییِ استعدادها، شناخت طراحان خوب ایرانی و آشنایی یا قابلیت‌های‌شان سی و یکم تیرماه در هتل سی‌نورمشهد با حضور طراحانی از سراسر کشور برگزار خواهد شد. حوزه طراحی جواهرات و فایل‌های سه بعدی، برای صادرات نیازی به ترانزیت، قطار، کشتی و... ندارد، یعنی یک فرد خلاق و با استعداد می‌تواند از یک روستا در کشور کار طراحی را انجام دهد و برای خود درآمد ارزی کسب کند.

صمدی ادامه داد: به دلیل نبودِ نیروی جوان متخصص در خارج از کشور، شرکت‌های خارجی به دنبالِ طراحانِ ایرانی هستند. به عنوان مثال از دورِ قبل برگزاری همین مسابقه از میان 9 نفر برگزیده 7 نفر آن‌ها مهاجرت کرده‌اَند. بنابراین ما باید این ظرفیت را تقویت کنیم تا نیروهای طراح ما از اینجا با شرکتهای خارجی ارتباط بگیرند، دورکاری کنند و آثارشان را برای آنها بفرستند. این یک روش ارزآوری  بسیار عالی در حوزه صادرات غیرنفتی است.

انتهای پیام/282/ش