در روزگار طلایی "شعر آیینی" هستیم/ معارف عاشورایی، از طلیعه شعر فارسی پس از اسلام وجود داشته است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمود حبیبی کسبی شاعر آیینی با حضور در نمایشگاه «عطر سیب» که در میدان آیینی امام حسین برگزار می‌شود از این نمایشگاه بازدید کرد. وی سپس با حضور در برنامه زنده تلویزیونی «عطر سیب» درباره شعر آیینی سخن گفت. 

حبیبی کسبی با اشاره به پیشینه شعر عاشورایی در ادبیات فارسی گفت: همانطور که در شعر عرب از همان روز عاشورا و در کشاکش نبردها در میدان کارزار، شعر عاشورایی وجود داشته و بسیاری از رجزهایی که توسط اصحاب حضرت اباعبدالله خوانده می‌شد تبدیل به شعر شده است، در شعر فارسی نیز از سپیده‌دم آن پس از اسلام، بارقه‌های نگاه و بهره‌برداری از معارف عاشورایی را می‌بینیم. 

وی اضافه کرد: البته شاید آن شعر عاشورایی که از همه جوانبِ محتوا و فرم، عاشورایی باشد، کمی بعدتر در اشعار شاعرانی چون سنایی، کسایی مروزی، خاقانی و شاعر قرن چهارم و پنجم متجلی شده است.

این شاعر آیینی با اشاره به اینکه 2 دوران طلایی در شعر و ادبیات آیینی داریم، گفت: نگاه به عاشورا و مدح و مرثیه حضرت امام حسین از ابتدا در شعر فارسی وجود داشته است، اما 2 دوره در تاریخ ادبیات فارسی است که شعر عاشورایی در آن بسیار ویژه است؛ چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی. یعنی هم تعدد شعر و شاعران عاشورایی را می‌بینیم و هم از نظر کیفی با آثار قابل دفاع و ماندگار زیادی روبه‌رو هستیم.

وی اضافه کرد:‌ یکی از دوران مربوط به عصر صفویه است که شاعران بزرگی هم‌چون محتشم و وصال را به خود دیده است و دیگری روزگار ماست که در آن شعر عاشورایی به جایگاه و پایگاهی رسیده است که پیش از آن شعر عاشورایی هیچ‌گاه بدان نرسیده است. در روزگاری زندگی می‌کنیم که شعر عاشورایی با شعر پیشینیان ما قابل مقایسه نیست. شاعران گذشته ما، حتی آنهایی که اکثر آثارشان آیینی و مذهبی است، وقتی به واقعه عاشورا رسیدند، یا به خود سیدالشهدا پرداختند و یا اشعاری در وصف حضرت عباس و خانم حضرت زینب دارند، اما تقریباً در روزگاری هستیم که برای تک تک شهدای کربلا شعر گفته شده است. از حبیب بن مظاهر تا امر بن جناده.

حبیبی کسبی در بخشی از این برنامه یک شعر در سوگ شهادت اباعبدالله الحسین نیز خواند. وی قبل از این شعرخوانی گفت: بزرگترین توفیقی که ما در محرم پیدا می‌کنیم این است که دوباره فرصتی برای ما فراهم می‌شود که اسم حضرت اباعبدالله را بر زبان می‌آوریم.

شنیدم از لب باد صبا، حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما حسین حسین

محرم آمده و گوش جان که بسپاری
شنیده می‌شود از هر جا حسین حسین

محرم آمده، قد قامت عزا بشنو
بخون به مإذنه حی علی الحسین حسین

کتبیه سینه زن و باد نوحه‌خوان شده است
صدای زمزمه بادها حسین حسین

زعرش پیرهنی خون چکان شد آویزان
چکیده در همه عرش خدا، حسین حسین

ملک نشانی خون خدا گرفت ز خاک
صدا بلند شد از کربلا حسین حسین

یکی شدند سیاه و سپید در بزمش
دلیل وحدت شاه و گدا، حسین حسین

همه اهالی یک ملتند سینه‌زنان
سرود ملی اهل عزا، حسین حسین

علی علی است اگر ذکر شور و مستی ما
شده دم غم ما ذکر یا حسین حسین

عجب غمی است به نامش، هرآنکه گفت، بسوخت
که کرده یکسره آتش به پا، حسین حسین

گریست دیده ناپاک من هم از داغش
از آنکه زنده کند مرده را حسین حسین

بیستمین رویداد «عطر سیب» با هدف تأمین محصولات و خدمات محافل حسینی شهر تهران از دوم تا نهم مردادماه از ساعت 16 تا 23 به همت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در میدان امام حسین (ع) در حال برگزاری است.

انتهای پیام/