جزئیات پروژه GNAF شرکت ملی پست/ حال نشانی در کشور خوب نیست!

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  پروژه GNAF از اواخر سال 95 در کشور آغاز شد. این پروژه با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژی کدپستی پس از دریافت کدپستی، نقشه و آدرس را به کدپستی لینک می‌کند و به راحتی می‌توان موقعیت جغرافیایی یک کدپستی را روی نقشه مشاهده کرد. براساس این طرح، موقعیت مکانی و اطلاعات نقشه‌ای برای همه آدرس‌های دارای کدپستی لینک می‌شود و براین اساس می‌توان آدرس را به‌طور دقیق برای تمام نقاط ذکر کرد.

این پروژه به صورت رسمی از سال 95 با تصویب آیین نامه ی اجرایی این پروژه توسط رئیس جمهور وقت تصویب و ابلاغ شد و شرکت ملی پست به عنوان رئیس این کارگروه معرفی شد که این کارگروه را بین دستگاه‌ها تشکیل دهد.

شرکت ملی پست دارای بانک اطلاعاتی اماکن پستی کشور است که کد پستی 10 رقمی به آنها اختصاص داده است که این هم باز از یک محل قانونی برخوردار است که سال 76 قانون الزام اختصاص شماره ملی و کد پستی، شرکت پست را مکلف کرد که به تمامی اماکن کشور اعم از مسکونی و کسب، نقاط شهری و روستایی فهرست تهیه کند و به آنها کد پستی  10 رقمی را اختصاص دهد که این کار از قبل انجام شده بود.

در واقع تا قبل از آن ما تمام فهرست های نشانی کشورمان که همراه آن کدپستی بود بدون مختصات جغرافیایی بود ولی در این پروژه قرار شد که این ها هم به روزرسانی مجدد شوند و هم اینکه مختصات جغرافیایی به آنها متصل شود که روی نقشه های جغرافیایی هم قابل نمایش و رصد باشند. به این گونه که هر واحد مکانی که به آن کد پستی داده شده است دارای موقعیت مکانی خواهند بود.

بر همین اساس «حسن جوادی صادق»، مدیرکل جغرافیایی و اطلاعات مکانی شرکت ملی پست، اظهار داشت: در آیین نامه ی مربوطه سازمان های نقشه برداری، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح و البته سازمان ثبت اسناد کشور مکلف شده بودند که به عنوان متولیان تولید نقشه این اطلاعات نقشه ای را در جهت تکمیل این پروژه در اختیار ما قرار دهند،اما در عمل هیچکدام از این دوستان به دلایل و بهانه‌های متفاوت این نقشه ها را در اختیار ما قرار ندادند.

وی افزود: ما به سراغ شهرداری ها رفتیم، سازمان‌هایی که در واقع برای مدیریت شهری خود نقشه های شهر خود را تولید کردند که از این طریق توانستیم نتیجه بگیریم چون تجربه‌ی کاری آن را در شهرداری تهران داشتیم، نقشه‌های مربوط را از آن دوستان گرفتیم و یک به یک کدهای پستی را به قطعات ملکی متصل کردیم و از این طرف هم بانک های اطلاعاتی ما دارای مختصات ملکی قطعه‌ی مربوطه شدند و یک سرویسی به نام سینا (سامانهٔ یکپارچه نشانی کشور) راه اندازی شد.

هدف و وضعیت پروژه GNAF در کشور

مدیرکل جغرافیایی و اطلاعات مکانی کشور بیان داشت: این طرح دو هدف اصلی دارد؛ هدف اول استاندارد سازی آدرس در کشور است، الان ما در حال حاضر هر سازمانی حتی سازمان های خدمت رسانی نمی‌توانیم آدرس های یکسانی برای یک موقعیت یکسان بیابیم و این یعنی آدرس در کشور ما استاندارد نیست و هیچ کس از الگوی واحد استفاده نمی‌کند، بنابراین یکی از اهداف این طرح یکسان سازی و استاندارد سازی نشانی در کشور و تغذیه ی همه ی سازمان ها از یک دیتا بیس است. برای این کار لازم است که ابتدا این بانک اطلاعاتی تشکیل شود و این پایگاه داده تکمیل شود که ما با مراجعه به شهرداری ها توانستیم تا الان نقشه ی نزدیک به 900 شهر را از شهرداری‌ها بگیریم.

وی اضافه کرد: هدف بعدی طرح این بود که یکسان سازی و یکپارچه سازی بانک های اطلاعاتی در کشور را انجام دهیم که در واقع بین تمام دستگاه‌های خدمت‌رسان و دستگاه های اجرایی کشور این پایگاه داده اطلاعات کد پستی و نشانی مکان محور در اختیار همه قرار بگیرد که به همین دلیل هم بانک اطلاعاتی کدپستی مکان محور یکی از پایگاه های پر اهمیت در دولت الکترونیک است. بر همین اساس، ما باید اطلاعاتمان را تکمیل بکنیم، در اختیار بقیه دستگاه ها قرار دهیم که بقیه ی دستگاه ها هم بتوانند اطلاعات اشتراکاتشان را با کد های پستی ما و نقشه های ما همسان سازی کنند که این اطلاعات با هم مرتبط شوند، اگر این اتفاق بیفتد تمامی آدرس ها در همه جا و تمام سازمان ها یکسان و استاندارد خواهد بود.

جوادی صادق عنوان کرد: الان در واقع یکی از مشکلات ما این هست که متاسفانه همکاری سایر دستگاه ها را نداریم و این همکاری بین دستگاه‌ها خیلی کم اتفاق می‌افتد و ما در حال پیگیری هستیم که بتوانیم از مقامات بالادستی مثلا از وزارت کشور که در واقع متولی یکسری خدمات است، از دستگاه های اجرایی دیگر و سایر وزارتخانه ها بتوانیم درخواست بکنیم که این همکاری را با ما داشته باشند که بتوانیم این پایگاه اطلاعات یکسان و یکپارچه را در کشور تشکیل دهیم که همه دستگاه بتوانند از آن استفاده بکنند و این تشدد اتفاق نیفتد و خیلی راحت بتوانند از اطلاعات کدپستی و نشانی یکسان استفاده بکنند.

آینده پروژه GNAF چه خواهد بود؟

حسب گفته مدیرکل جغرافیایی و اطلاعات مکانی شرکت ملی پست اهدافی که در آینده دنبال می‌شود این است که بتوان با استفاده از چنین پایگاه داده‌ای و با استفاده از نقشه‌های دقیق مکان محوری که تولید می‌شود، بتوان یکسری خدمات هوشمند در اختیار بخش خصوصی و در اختیار مردم عزیز قرار داده شود که در واقع بتوانند خیلی از خدمات را مبتنی بر نقشه دریافت بکنند؛ برای مثال یکسری اپلیکیشن‌های نقشه‌های بومی تهیه شد؛ مثلا اگر دقت بکنید وقتی روی نقشه زوم میکنید، نقشه های قطعه بندی شده را مشاهده می‌کنید که حتی پلاک روی آنها ثبت شده است.

جوادی صادق گفت: در بحث خدمت رسانی یکی از مشکلاتی که دستگاه های خدمت‌رسان خصوصا  امدادی با آن روبرو هستند این است که نمی‌دانند فردی که نیاز به کمک دارد دقیقا کجاست که البته یکی از نتایج تعاملات ما با شهرداری تهران این بوده است که در دستگاه های امدادرسانی از همین سرویس ها استفاده کردند و نقشه هایی الان در اختیار شهرداری و آتش‌نشانی تهران هست از همین سیستم استفاده می‌کند یعنی با همین اتصال اطلاعاتی دقیقا فردی که از منزل تماس بگیرد شماره ی تلفن با کد پستی ارتباط دارد، کد پستی هم با نقشه ارتباط دارد یعنی فرد که تماس می‌گیرد قطعه ی ملکی به خوبی مشخص می‌شود و این یکی از مهم ترین اهدافی است که در بحث خدمت رسانی به مردم دنبال می‌کنیم و ما می‌خواهیم این تعاملات توسعه پیدا کرده و به تمامی شهرهای کشور راه یابد که همه بتوانند از این امکانات استفاده بکنند.

وی همچنین تصریح کرد: ولی این اتفاق متاسفانه در شهرها و حتی کلان‌شهرهای دیگر هنوز نیفتاده است و ما به دنبال این هستیم که ارتباط را برقرار کنیم، خصوصا با توجه به اینکه تمام امکانات اعم از نقشه، پایگاه اطلاعاتی و... فراهم است و تنها کافیست یک همکاری بین دستگاهی شکل بگیرد که حسنات و برکات این کار نمود پیدا کند. این ها برای 700 شهری است که گفته شد؛ ما تقریبا برای 500 شهری که البته شهرهای کوچکی هستند و همینطور روستاها این مشکل را داریم که هنوز زیرساخت های لازم آماده نیست یعنی هنوز نقشه ندارند و این موضوع را در این پروژه دنبال می‌کنیم و با سازمان برنامه همکاری میکنیم که این نیازمندی ها را به دوستان اعلام کرده و انشالله تامین اعتبارات آن صورت بگیرد که برای شهرهای کوچکی که هنوز نقشه ندارند، نقشه تولید شود و در اختیار ما قرار بگیرد و ما کارهای آماده سازی و اتصالات اولیه آنها را انجام دهیم و در اختیار باقی دستگاه ها قرار دهیم که به این صورت می‌شود یک زیر ساخت اطلاعاتی مکان محور که نشانی استاندارد هم روی آن سوار است، یک بستر کاملا بکری است که همه دستگاه ها اعم از خصوصی و سایر میتوانند از آن استفاده بکنند و سرویس های جدید و متنوع تولید کنند که مردم از آنها بهره مند شوند.

کاربردهای پروژه ی GNAF

بر اساس گفته‌های مدیرکل جغرافیایی و اطلاعات مکانی کشور این پروژه در مدیریت بحران به شدت کاربرد دارد؛ حوادث طبیعی، چون سیل و زلزله، دراین مواقع سیستم GNAF می‌تواند به کمک دولت و نهاد‌های ارائه‌دهنده خدمات بیاید. برای مثال در سیل و زلزله و هر مخاطرات غیرطبیعی، اگر نقشه تخریب ساختمان‌ها در اختیار شرکت ملی پست گذاشته شود، به‌راحتی می‌توان اعلام کرد چند نفر در آن ساختمان‌ها و محدوده زندگی می‌کردند و چقدر باید دولت به آن‌ها خدمات بدهد.

در زمانی برای تمامی شهروندان یک کارت ملی صادر شده که یک کد پستی هم به آن متصل بوده است، اما این کد هیچوقت بروز نشده است؛ پس یعنی دولت محترم در حال حاضر با اینکه می‌داند شهروندان چه کسانی هستند اما اطلاعات مکانی از آنها ندارد، این در صورتی است که باید فرآیندی تعریف شود که پیشنهادش به دستگاه های مربوطه ارائه داده شده که خدمات دولتی را منحصرا به آدرس‌هایی که به شماره ملی افراد متصل است، وصل شود.

اگر بتوان این خدمات را متصل به شماره ملی و کدپستی کرد در این صورت این پایگاه بروز می‌شود و  پایگاهی بروز خواهیم داشت که دیگر نیازی به سرشماری 5 سال به 5 سال نداریم و در لحظه شما میتوانی جمعیت شهرها و نه تنها شهرها، ساختمان ها، واحد های مکانی را مشخص کنید و به این طریق سازمان برنامه به راحتی می‌تواند تشخیص دهد که تجمع و تراکم جمعیتی کجاست، کجا نیاز به زیرساخت های شهری و حمل و نقلی بیشتری دارد و این برکاتی است که هنگامی که این پایگاه مورد استفاده همه دستگاه ها قرار بگیرد محسوس خواهد بود.

جوادی صادق گفت: نقصی که در برنامه ریزی کشوری ما وجود دارد این است که برنامه ریزهای ما، امکان تحلیل مکانی اطلاعات را ندارند و اطلاعات ما صرفا توصیفی است، مثلا می‌دانند انقدر جمعیت در این شهر وجود دارد اما نمیداند کجای این شهر جمعیت است.

سال گذشته همه سازمان‌های متولی ازجمله بنادر گمرک و وزارت صمت موظف شدند کدپستی محل‌های خروج و ورود کالا را ثبت کنند. حتی در انبار‌ها و بارگیری و انتقال و حمل بار این اطلاعات اخذ و در اختیار وزارت صمت قرار گرفت تا بتوانند مجموعه توزیع کالا را رصد کنند. درواقع با این اقدام، کالا از لحظه ورود به کشور تا لحظه‌ای که به دست خرده‌فروشی‌ها می‌رسد، قابل‌رهگیری است. اینطور که گفته شده همه انبار‌های کشور دارای کدپستی هستند و همه این اطلاعات به ستاد قاچاق کالا و ارز داد شده و متولیان امر به‌راحتی می‌توانند این اطلاعات را دریافت و از قاچاق و احتکار جلوگیری کنند.

وی در این خصوص افزود: از چند سال پیش این پروژه تعریف شده و توسط ستاد مبارزه با قاچاق کالا و وزارت صنعت و معدن انجام میشود و خیلی جدی بر سر این قضیه ایستاده اند. سه سال پیش بارنامه‌های الکترونیکی صادر میشد که در آن مبداء و مقصد بار مشخص بود. و حتما باید کد پستی مبداء و مقصد ثبت میشد. این اطلاعات را از ما می‌گرفتند و اکثر کدپستی‌ها مقصد داشتند و آنهایی هم که نداشتند به ما اعلام می‌کردند و ما مختصات‌دار می‌کردیم و به آنها برمی‌گرداندیم

 مدیرکل جغرافیایی و اطلاعات مکانی شرکت ملی پست در انتها عنوان کرد: متاسفانه بحث نشانی آنچنان که باید، در سطح مدیریت کلان کشور جدی گرفته نشده است و ظاهرا جدی هم گرفته نمی‌شود. یکی از دغدغه های شخص بنده در حوزه اطلاعات مکانی و نشانی، این است که نشانی در هیچ جا جدی گرفته نمی‌شود. بر اساس پایگاه اطلاعاتی که ما در کشور روی آن کار میکنیم، شاید باور کردنی نباشد ولی به شکل واقعی بیش از 50 درصد ساختمان های کشور ما شماره پلاک ندارند و این به معنی نقص نشانی است. در این شرایط شخص نمیتواند خودش و آدرسش را معرفی کند و باید به واسطه سایر مکان‌ها  آن را معرفی کند. این درد بزرگی است که مرکز استان پلاک نداشته باشد! باید به بحث نداشتن پلاک، نداشتن نام معبر هم اضافه شود. خارج از تهران و سایر کلان شهر ها در این زمینه اوضاع مناسبی ندارند.

جوادی صادق همچنین گفت: «خواهش و درخواست من از مسئولین مربوطه که برمی‌گردد به شهرداران عزیز، که البته آن هم برمی‌گردد به وزارت محترم کشور، این است که نسبت به نامگذاری معابر و ساماندهی و نصب پلاک های ساختمانی اقدام کنند. نشانی در کشور حالش خوب نیست!»

انتهای پیام/