فرآیندپذیری به چه شکل بر قیمت پروفیل سبک اثر دارد؟

اما این ویژگی به چه شکل می تواند قیمت پروفیل سبک را تحت تاثیر قرار بدهد؟ قیمت و میزان فرآیندپذیری دو پارامتر مهم برای مصرف کنندگان مقاطع سبک فولادی است. مقصود از واژه ی فرآیند پذیری در مورد مقاطع فولادی توانایی آن ها در انجام درست و اصولی و بی ایراد انواع فرآیند های تخصصی فولاد چون آبکاری، خمکاری، برشکاری و کشش کاری است. در ادامه در مورد این دو پارامتر و تاثیرشان بر هم توضیح خواهیم داد.

نوع ورق مصرفی:

شاید در وهله ی اول این نکته که نوع ورق مصرفی بر  قیمت پروفیل سبک اثر دارد عجیب به نظر برسد چرا که از نام این مقاطع می توان متوجه شد که از ورق روغنی تولید شده اند. نکته ای که به آن باید توجه داشت نوع ورق روغنی مصرفی است. ورق روغنی هم مشابه هر محصول دیگری کیفیت و انواع متفاوتی دارد. نوعی از ورق روغنی مختص تولید پروفیل های راسته کاری است. به این نوع ورق فولادی، ورق اسید شوی گفته می شود. همان طور که میدانید ورق روغنی با قرار گیری تحت فرآیند ثانویه ای به نام نورد سرد تولید میشود. دو مرحله ی مهم و تعیین کننده در نورد سرد وجود دارد. اول اسید شویی که کیفیت سطحی ورق را اصلاح می کند و دوم آنیلینگ که فرآیند پذیری آن را بهبود می بخشد. ورق اسید شوی همان طور که از نام آن پیدا است تنها مرحله ی اسیدشویی را طی کرده و آنیل نشده به همین خاطر میزان فرآیند پذیری آن تفاوتی با ورق سیاه ندارد اما سطح آن مشابه ورق روغنی است. در واقع یکی از اصلی ترین مراحل نورد روی ورق اسیدشوی انجام نشده. این فرآیند کوتاه تر تولید در کنار این خاصیت نامطلوب باعث می شود این ورق قیمت کمتری داشته باشد و به طبع مقطع تولیدی از آن نیز ارزان قیمت تر باشد. به این شکل است که نوع ورق مصرفی در تولید یا به عبارت دیگر میزان فرآیند پذیری تا حدی می تواند قیمت پروفیل را دچار نوسان و تغییرات کند.

نوع ورق برای آبکاری نیز بسیار مهم است. آبکاری لایه ای نازک و ثانویه از فلزی است که هم بر زیبایی و هم مقاومت مقطع میافزاید. برای آن که آبکاری بر روی سطح با کیفیت متصل بماند ورق باید در حد مشخصی زبری داشته باشد. زبری کم، آبکاری را به شکل ورق از روی سطح بلند می کند و زبری زیاد کیفیت آن را از بین می برد. استفاده از ورقی با کیفیت مطلوب برای آبکاری نکته ای مثبت برای آن خواهد بود که به طور مستقیم بر قیمت هم اثر می گذارد.

کیفیت تولید:

در مورد مقاطع فولادی منظور از کیفیت تولید بیشتر دقیق بودن شکل و ابعاد مقطع و کیفیت درز جوش است. اما در مورد فرآیند پذیری قطعه این کیفیت درزجوش است که بسیار مهم است. همان طور که میدانید مقاطع درزدار در حقیقت ورق فولادی برش خورده ای هستند که گرد شده و با اتصال دو لبه و جوشکاری درز، تبدیل به لوله یا پروفیل می شوند. اگر این جوشکاری با کیفیت مطلوبی انجام نشده باشد و دولبه با استحکام بالا به هم متصل نشده باشند حین فرآیندهایی چون برش، کشش و از همه مهم تر خم دچار مشکل می شود. به عبارت بهتر از هم باز شده و شکل کلی پروفیل از بین میرود. به این شکل کیفیت تولید بر میزان فرآیندپذیری و در نهایت قیمت پروفیل مبلی  اثر میگذارد.

دشواری انجام فرآیندها:

کم یا زیاد بودن خاصیت فرآیندپذیری فولاد با توجه به دشواری که در انجام فرآیند ایجاد می کند و ابزاری که برای انجام درست و بی نقص آن نیاز است می تواند قیمت نهایی را دچار تغییراتی بکند. یکی از مهم ترین این فرآیندها خمکاری است. ابزار های متفاوتی برای کم کردن احتمال بروز خطا حین خمکاری وجود دارد بدیهی است استفاده از ابزار و وسایل تخصصی به همان نسبت که احتمال بروز خطا را کاهش داده و کیفیت انجام کار را افزایش می دهد، هزینه ی بیشتری هم بر دوش مصرف کننده می گذارد. ابزار های جون مندرل، قالب خم و قالب دنباله ی خم از جمله ابزار های تخصصی خمکاری هستند که می توانند تا درصد بالایی مانع از بروز مشکلاتی چون پارگی، شکستگی یا تخت شدگی پروفیل بشوند. انجام این فرآیند ها بدون بروز مشکل از این جهت اهمیت پیدا می کند که می تواند باعث از بین رفتن کل سرمایه ی تولید کننده که برای خرید مواد اولیه اختصاص پیدا کرده، بشود.

فرآیندهای انجام شده روی پروفیل:

انجام هرمرحله از این فرآیندهای تخصصی علاوه بر این که هزینه بر است تغییرات مثبتی هم در مقطع ایجاد می کند که خود ایجاد ارزش افزوده کرده و باعث بالا تر رفتن قیمت پروفیل می شود. برای مثال می توان به آبکاری اشاره کرد. دو نوع آبکاری برای مقاطع سبک بیشتر استفاده می شود. گالوانیزاسیون و آبکاری نیکل کروم. برای گالوانیزه کردن پروفیل سبک از فلز روی و برای آبکاری نیکل کروم از هر دو فلز نیکل و کروم استفاده می شود. روی فلزی نسبتا ارزان و فرآیند گالوانیزه کردن تقریبا ساده و کم هزینه است این دو عامل باعث می شود لوله و پروفیل گالوانیزه  اختلاف قیمت زیادی با نمونه ی آبکاری نشده نداشته باشد اما در مورد آبکاری نیکل-کروم کمی متفاوت است. نیکل و کروم هر دو فلزات گران قیمتی هستند که استفاده از آن ها هر چند کم می تواند اختلاف قیمت بیشتری ایجاد کند. اما در مورد سایر فرآیندهای تخصصی موضوع کمی متفاوت است. فرآیندهایی چون خم یا برش به شدت به مورد مصرف بستگی دارد و به مقتضی کاربرد انجام می شود. اما در نهایت اختلاف قیمت چشم گیری ایجاد نمی کند به ویژه وقتی به شکل عمده انجام شده باشد.

"این مطلب تبلیغاتی است"