"آموزش" حلقه مفقوده توسعه بوم‌گردی‌های کشور
یک کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه آموزش یکی از ارکان اصلی توسعه بوم‌گردی‌ها است، گفت: نه‌تنها هیچ الزامی برای طی کردن دوره‌های تخصصی وجود ندارد، بلکه خود فعالان هم در صورت علاقه جایی را برای فراگیری اصول علمی و اساسی در این عرصه نمی‌یابند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سید مهرزاد کشفی در یک گفت‌وگوی رادیویی با بیان اینکه نیمی از مشکلات عدم توسه گردشگری ریشه‌ای داخلی دارد که یکی از مهمترین این مسائل ناشی از عدم وجود نگاهی آموزشی و علمی به صنعت گردشگری است، بوم‌گردی‌ها را یکی از نقاط قوت و منحصر‌به‌فردی دانست که در صورت توجه ویژه و اصولی می‌توانند باعث توسعه و جهش گردشگری در کشور شوند.
وی با بیان اینکه در حال حاضر منحصراً یک روی سکه مشکلات و مسائل حوزه گردشگری در بعد خارجی، تحت عنوان "ایران‌هراسی" دیده می‌شود، گفت: این در حالی است که روی دیگر سکه معضلات صنعت گردشگری کاملاً درونی است و مربوط به مسائل داخلی است و این روی سکه کاملاً مغفول واقع شده است.
این کارشناس حوزه گردشگری با اشاره به این موضوع که متأسفانه در گردشگری چندان با مفهوم صنعت آشنا نبوده و هیچگونه تعریف مشخصی از آن نداشته‌ایم، بیان کرد: از نظر علمی باید صنعت را مجموعه‌ای از منابع، انرژی، نظریات و... تعریف کرده و در نظر بگیریم که در تعاملی تنگاتنگ و نزدیک قرار دارند و اگر این تعریف در حوزه گردشگری نهادینه شود، به مجموعه خدماتی می‌رسیم که توسط اجزای مختلف گردشگری ایجاد شده و همگی در خدمت توسعه این صنعت قرار دارد.
کشفی ادامه داد: صنعت گردشگری در حقیقت اجزای مختلفی نظیر غذا، دفاتر خدمات مسافرتی، راهنمایان و... را در برمی‌گیرد که همگی در تلاش برای تحقق یک هدف هستند و آن هدف نیز چیزی جز رضایت فرد گردشگر نیست.
این مدرس دانشگاه با تأکید بر اینکه متأسفانه امروزه در ایران شاهد نوعی توقف در عرصه گردشگری هستیم، تصریح کرد: علت این امر نیز را باید در این نکته جستجو کرد که تعریف دقیق و علمی صنعت گردشگری هنوز برای این ارکان و اجزای مختلف این صنعت مهم و حیاتی جا نیفتاده است.
اشکال کار بوم‌گردی‌ها در کشور چیست؟
مطابق صحبت‌های این کارشناس حوزه گردشگری، امروزه در آموزش‌های رسمی دانشگاهی و غیردانشگاهی حوزه گردشگری چندان به ضرورت تبادل تجربیات در این حوزه و لزوم صنعتی شدن توجه نشده است که بر همین اساس نیز نمود آن را عرصه عملی این صنعت شاهد هستیم؛ برای مثال می‌بینیم که نخستین و اساسی‌ترین دستورالعمل یک اقامتگاه بوم‌گردی به عنوان یک رکن تخصصی این حوزه از سوی فعالان رعایت نمی‌شود که صد البته باید گفت تقصیری نیز به صورت مستقیم بر عهده مالکان و مسئولان این اقامتگاه‌ها نیست.
کشفی همچنین توضیح داد: عدم توجه به مقوله آموزش گردشگری بسیار محسوس است؛ به گونه‌ای که نه تنها هیچ الزام و دستورالعملی برای طی کردن دوره‌های تخصصی وجود ندارد بلکه خود فعالان هم در صورت علاقه برای دریافت آموزش‌های لازم، جایی را برای فراگیری اصول علمی و اساسی در این عرصه نمی‌یابند.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه هم اکنون نحو عملکرد کنونی بوم‌گردی‌ها صرفاً بر اساس مجموعه‌ای از تجارب عملی است که مسئولان این اقامتگاه‌ها یا در تعامل با یکدیگر کسب کرده‌اند و یا اینکه از فضای مجازی آموزش دیده و بدون هیچگونه آزمون و خطایی به اجرا می‌گذارند.
وی در ادامه افزود: در حوزه اقامت، معمولاً نگاه‌ها و اذهان به سمت هتل‌ها معطوف می‌شود؛ در حالی که از چند سال قبل اتفاق دیگری در جهان رقم خورد و اقامتگاه‌های خاص همچون بوم‌گردی‌ها مرکز توجه قرار گرفته است که ایران هم از نوع تغییر نگاه متأثر بوده و قطعاً بیشتر به این سمت حرکت خواهد کرد.
این کارشناس حوزه گردشگری در انتها با تأکید بر اینکه آنچه امروز با نام بوم‌گردی در کشور ما شناخته می‌شود برای جهانیان بسیار خاص، منحصربه‌فرد و جذاب است، خاطرنشان کرد: بوم‌گردی‌ها یکی از نقاط قوت و برجسته‌ای است که تا پیش از ناآرامی‌های اخیر به پشتوانه آن گردشگران حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای بسیاری به ایران جذب شدند و همچنان می‌تواند در صورت توجه ویژه و علمی و اصولی نقطه عطفی برای توسعه گردشگری باشد.
انتهای پیام/
