پناهندگی افغان‌ها به غرب؛ آغاز کابوسی بی‌پایان
بسیاری از پناهجویان افغان پس از سفر به اروپا ماه‌هاست در فصل سرما در خیابان‌ها زندگی می‌کنند.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، برای بسیاری از پناهجویان افغان که پس از سفری طولانی خود را به اروپا رسانده‌اند، رسیدن به مقصد به مثابه به تحقق رسیدن یک رویا نیست، بلکه آغاز کابوسی بی‌پایان است.
«آسوشیتدپرس» در گزارشی با پرداختن به وضعیت اسفناک پناهجویان در مرکز بروکسل، پایتخت سیاسی اروپا پرداخته و می‌نویسد برخی پناهجویان ماه‌هاست در این وضعیت به سر می‌برند، بدون آنکه روزنه‌ای برای بهبود وضعیت‌شان باشد.
گزارش می‌افزاید پناهجویان در محلی با نام «قلعه کوچک» در فاصله 4 کیلومتری ساختمان محل اجلاس رهبران اتحادیه اروپا قرار دارد، جایی که بوی ادرار و شیوع بیماری اسکوربوت نمادی از شکست سیاست مهاجرت اتحادیه اروپا است.
«شینواری» نظامی سابق افغان که سال‌ها در کنار نیروهای ناتو در افغانستان حضور داشت اکنون در چادری روبه‌روی «قلعه کوچک» زندگی می‌کند.
شینواری به آسوشیتدپرس گفت: هوا خیلی سرد است. برخی از بچه‌ها بیماری‌های مختلفی دارند و بسیاری از ما از افسردگی رنج می‌بریم، زیرا نمی‌دانیم فردا چه اتفاقی می‌افتد.
وی در چادر خود که توسط ده‌ها نفر از اعضای سابق ارتش افغانستان احاطه شده بود، گفت: متأسفانه هیچکس صدای ما را نمی‌شنود.
در نشست‌های خبری سران اتحادیه اروپا که قرار است پنجشنبه هفته جاری در اجلاسی درباره پناهجویان حضور یابند، خبری از حمایت از پناهجویانی مانند شینواری نیست، بلکه در عوض درباره «تقویت مرزهای خارجی»، «حصار مرزی» و «روند بازگشت» پناهجویان گفتگو کردند.
شینواری با اشاره به رفتار تبعیض‌آمیز کشورهای غربی در برابر پناهجویان افغان و اوکراینی افزود: با ما رفتار مشابهی نمی‌شود؛ وقتی اوکراینی‌ها اینجا می‌آیند در روز نخست به آن‌ها تمامی تسهیلات ارائه می‌شود، اما ما افغان‌هایی که خانه‌هایمان را به دلیل تهدیدات امنیتی رها کردیم، ما هیچ چیزی به دست نمی‌آوریم؛ تعجب برانگیز است.
وی ادامه داد: تعجب آور است که حقوق بشر برای همه یکسان نیست و این ما را ناراحت می کند و باعث می‌شود احساس ناامیدی و نادیده گرفته شدن کنیم.
شینواری می‌گوید خوش شانس بود که توانسته پیش از تقویت مرزهای اتحادیه اروپا برای استفاده از حق پناهندگی خود پس از یک سفر هشت‌ماهه در مسیر پاکستان، ایران، ترکیه، بلغارستان و صربستان در نهایت خود را به بلژیک برساند. وی اظهار داشت این سفر شامل ضرب و شتم، دستگیری و فرار و همچنین گرسنگی و ترس در طول بیشتر مسیر بود.
این پناهجوی افغان با اظهار اینکه مانند یک بی‌خانمان برای جلوگیری از بارندگی‌های شدید بلژیک در چادر زندگی می‌کند، تأکید کرد: وضعیت اینجا خوب نیست. اگر صلیب سرخ غذا بیاورد، ما چیزی برای خوردن خواهیم داشت، اگر نه، بسیاری چیزی برای خوردن ندارند.
وی اظهار داشت در طول بسیاری از شب‌ها که در سرمای استخوان‌سوز و هیاهوی صدای خودروها دچار بی‌خوابی شده است، به این فکر می‌کند که چقدر دیگر باید در خیابان زندگی کند.
انتهای پیام/.
