نگاهی به آخرین گفته‌های کیومرث پوراحمد/ من پوراحمد «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب» نیستم + فیلم
کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون آخرین برگ از زندگی‌اش لحظاتی پیش ورق خورد و دار فانی را وداع گفت. او در آخرین سال‌های فعالیتش جلوی دوربین تسنیم نکاتی قابل تأمل را مطرح کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کیومرث پوراحمد متولد سال 1328 در نجف‌آباد استان اصفهان سال گذشته فیلم «پرونده باز است» را ساخت که در جشنواره فجر بدون حضور کارگردان، شرکت کرد.
«تیغ و ترمه»، «کفشهایم کو؟»، «50 قدم آخر»، «اتوبوس شب»، «نوک برج»، «گل یخ»، «خواهران غریب»، «شب یلدا»، «به‌خاطر هانیه» و «بی‌بی چلچله» از فیلم‌های سینمایی این کارگردان به‌شمار می‌رود. او در تلویزیون هم سریال‌های ماندگار «قصه‌های مجید» و «سرنخ» را ساخته بود.
او در روزهای پایانی عمرش فیلم «پرونده باز است» را به جشنواره چهل و یکم فجر رساند اما فیلم به‌لحاظ محتوایی نتوانست موفقیتی به دست آورد همچون فیلم «تیغ و ترمه» که با انتقادات فراوانی هم روبه‌رو شد.
یکی از انتقاداتی که به مرحوم پوراحمد در این سال‌ها می‌شد این بود که هیچ‌کدام از کارهای جدید او رنگِ خانواده را به آن صمیمیت و گرمای کارهای ماندگارش «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب» نداشت. او جلوی دوربین تسنیم صحبت‌های قابل‌تأملی داشته است که شاید در زمان حاضر خواندنی باشند.
کیومرث پوراحمد نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون «تیغ و ترمه» و «پرونده باز است» را برای دو جشنواره فیلم فجر آورد که به‌اعتقاد بسیاری از منتقدین، سینمای پوراحمد این سینما نیست. سینمای او سینمای خانواده است و نوستالژی برای مخاطب؛ کارهایی چون «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب» در قاموس او می‌گنجد.
حالا چرا این‌چنین شده جای سؤال بسیاری است. او با خبرنگار خبرگزاری تسنیم در حاشیه جشنواره سی و هفتم فیلم فجر هم‌کلام شد و گفت: سال‌هاست به جشنواره نمی‌آیم و علاقه‌ای ندارم. این روزها حوصله‌ام کمتر شده است و فقط به‌خاطر پولی که بابت نمایش فیلم می‌دهند حاضرم در جشنواره باشم. من اعتقاد ندارم "خانواده" در فیلمم گم شده فقط دیگر خانواده شیرینی را به‌تصویر نکشیده‌ام.
وی تأکید کرد: خانواده در «تیغ و ترمه» متشتت و آشفته است و این آشفتگی برآمده از شرح حال روز جامعه است. الآن خانواده چطوری هستند؟ به‌خاطر فقر و بیکاری و مشکلات دیگر لطمه دیده‌اند. اما همچنان من به خانواده در سینمای ایران اعتقاد دارم؛ منتها یک بخش‌هایی است که پراکنده و متشتت شده‌اند. خانواده تنها از یک فیلم درنمی‌آید تا انقلابی به‌راه بیندازد. ما در فیلم خیلی چیزها را می‌گوییم اما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم همه اتفاقات از درون این فیلم دربیاید.
پوراحمد خاطرنشان کرد: من سی سال پیش «قصه‌های مجید» را ساخته‌ام و از آن سال‌ها خیلی چیزها تغییر کرده و قطعاً نمی‌توانم تحت چارچوب برخی ذهن‌ها و تصورات، کاری بسازم. من دیگر پوراحمد «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب» و جملگی آن فیلم‌های شیرین نیستم.
گفت‌وگو و گزارش از مجتبی برزگر
انتهای پیام/+
