حدیث | روش برخورد با فرزند دختر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نگاه مترقی و سراسر معنویت اسلام به دختر با آنچه امروز آمریکا و جهان غرب از این وجود مقدس به خورد ملت‌ها می‌دهند،‌ قابل مقایسه نیست. در جهان غرب به ویژه پس از انقلاب صنعتی، دختران و زنان تبدیل به کالاهایی اقتصادی و ابزاری برای کسب ثروت و اطفای شهوت شدند و این حالت در زمانی بود که حجاب از سر مجسمه‌ها و نقاشی‌های منسوب به مریم مقدس سلام‌الله علیها برداشتند و عصر افول خود این بار با سرعتی بیشتر از گذشته پیمودند و برنامه فساد خود را به سردمداری صهیونیست جهانی از همان زمان آغاز کردند. این در حالی است که چهارده قرن قبل، دین مبین اسلام به رهبری برترین پیامبر الهی تصویری معنوی از زن ارائه داد و این نگاه تاکنون همچنان تداوم دارد هرچند گاهی به دلیل اختلاط با مدرنیته با تحریفاتی مواجه شده است و جامعه اسلامی ما به دلیل همین چالش نتوانسته حق آنچه در احادیث درباره شأن و شئون دختران و زنان گفته ادا کند.

اما درباره اهمیت فرزند «دختر» و جایگاه والای او نزد خداوند متعال با احادیث متعددی مواجه هستیم. این احادیث در یک دسته‌بندی کلی در محورهای «فضیلت معنوی دختر نسبت به پسر»، «ویژگی‌های منحصر به فرد دختر» و مسائل مربوط به تربیت دختر  قرار دارند.

به عنوان نمونه درباره فضیلت معنوی دختر نسبت به پسر امام رضا علیه‌السلام به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود «إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى عَلَى اَلْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى اَلذُّکُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ یُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى اِمْرَأَةٍ بَیْنَهُ وَ بَیْنَهَا حُرْمَةٌ إِلاَّ فَرَّحَهُ اَللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ»؛یعنی خداوند متعال به دختران مهربان‌تر است تا پسران و هر مردى که زن محرمى را خوشحال کند، خداوند در روز قیامت آن مرد را خوشحال خواهد کرد. امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز در روایتی دیگر می‌فرماید «مَنْ کانَ لَهُ أُنْثى فَلَمْ یَنْبِذْها وَ لَمْ یُهِنْها وَ لَمْ یُؤْثِرْ وَلَدَهُ عَلَیْها اَدْخَلَهُ اللّهُ الْجَنَّةَ»؛ یعنی آنکه داراى دختر است، او را از خود نراند، اهانتش نکند، پسران را بر او مقدم ندارد، خداوند وى را وارد بهشت مى‌کند.

با کمی دقت در این دو روایت، یک نکته را نهفته می‌بینیم و آن، روحیه لطیف دختران و روش برخورد با این روحیه است. وقتی امام علیه‌السلام می‌فرماید خداوند متعال به دختران نسبت به پسران مهربان‌تر است و یا رأفت خداوند بیشتر شامل حال آنها می‌شود، به جنس دختر بازمی‌گردد، همچنان که ما خود به صورت ذاتی در برخورد با فرزند دختر سعی می‌کنیم با لطافت بیشتری برخورد کنیم و به خواسته‌های او بیشتر توجه داشته باشیم. این مسئله را در روایت دوم مشاهده می‌کنیم؛ امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید نباید دختر را از خود راند و به او اهانت کرد و فرزند پسر را به او ترجیح داد. راندن و اهانت دختر، مساوی با شکستن عواطف و احساسات اوست، امری که به مرور زمان سبب دل‌زدگی‌ او نسبت به ساحت خانواده می‌شود و بستر لغزش دختر را فراهم می‌کند؛ به این دلیل است که باید به دختر بیشتر محبت کرد و عواطف او را جدی گرفت تا محبت خود را از غیر خانه تأمین نکند.

انتهای‌پیام/